Ən qədim nəqliyyat vasitələrindən biri əl sürütməsidir.
Sonralar minik və yük nəqliyyat vasitələri daha geniş yayılmışdır.
Şübhəsiz, ilk sinifli cəmiyyətdə ən sürətli və geniş yayılan nəqliyyat
vasitəsi atdır. Təxminən 5 min illik tarix boyu atdan yük və minik
vaisitəsi kimi istifadə edilmişdir. Kitabda dəvə və digər qoşqu nəqliyyat
vasitələri, xizək, kirşə, ikitəkərli və dördtəkərli arabalar, faytonlar,
dilican, eləcə də müxtəlif su nəqliyyatı vasitələri geniş işıqlandırılır.
Yollarla bağlı məlumatlar da kitaba dolğunluq və bitkinlik gətirir.
İkinci cilddə ailə və məişət məsələlərinə də geniş yer
verilmişdir. Aydın məsələdir ki, bu problem əhəmiyyəti baxımından
təkcə etnoqrafların deyil, həm də hüquqşünasların, filosofların,
psixoloqların və bir sıra başqa elm sahələrinin mütəxəssislərinin
tədqiqat obyektinə çevrilmişdir. Əhəmiyyəti böyük, lakin, öyrənilməsi
çətin olan bu sahənin, etnoqrafiya elminin tərkib hissəsi kimi, etnoqraf-
alimlərin daha çox marağına səbəb olması tam qanuni haldır.
Əsrlərcə varislik ənənəsini qoruyub saxlayan ailə həyatın mənası
və bünövrəsidir, cəmiyyətin özülü, ölçüsü və meyarıdır. Ailə böyük
sərvət, kiçik dövlətdir.
İctimai-tarixi kateqoriya olan ailə cəmiyyətin ən kiçik
kollektividir. Azərbaycanlılarda ailənin tarixən iki forması olmuşdur:
böyük ailə və kiçik ailə. Böyük ailələr, yaxud ailə icmaları üç, dörd və
bəzən beş nəslin nümayəndələrindən ibarət olub, ata, oğul, nəvə və
nəticələri, eləcə də qardaşların ailələrini birləşdirir.
Ailə icmasına daxil olan bütün ailələr bir evdə birgə yaşayır və
vahid təsərrüfata malik olurlar.
XIX-XX əsrlərdə Azərbaycanda “qalıqlar” şəklində ailə
icmalarının hələ də mövcud olması ilə yanaşı, ailənin əsas forması-kiçik
ailələr da var idi. Kiçik ailə iki yolla yaranırdı: böyük ailənin
parçalanması yolu ilə və ailədə həddi-buluğa çatmış oğulun evləndikdən
sonra ayrılıb müstəqil ailə qurması ilə. Böyük ailə və kiçik ailə arasında
fərq yalnız ailə üzvlərinin sayında olmamışdır. Onların arasında bir
kəmiyyət fərqi ilə yanaşı, əsas iki keyfiyyət fərqi də olmuşdur.
Birincisi, böyük ailənin mülkiyyəti də ailə icmasına məxsus olduğu
halda, kiçik ailənin əmlakı yalnız ailə başçısının mülkiyyəti sayılırdı.
İkincisi, böyük ailə şaquli istiqamətdə 3-5 nəsildən, üfüqi istiqamətdə
isə qardaşların ailələrindən ibarət olduğu halda, kiçik ailənin yalnız
şaquli istiqamətdə 2-3 nəsildən ibarət olması xarakterikdir.
Kiçik ailələr quruluşuna görə iki yerə bölünür: Sadə və
mürəkkəb ailələr. Sadə ailə iki nəsildən yəni ata-ana və onların
uşaqlarından; mürəkkəb ailə isə üç nəsildən, yəni baba-nənə, ata-ana nə
nəvələrdən ibarət olur.
Azərbaycan milli ənənələrinə görə hər bir ailədə atanın övlad
qarşısında üç borcu vardır: tərbiyə etmək, təhsil vermək və
evləndirmək. Atanın övladı qarşısında bu üç borcunu yerinə yetirməsi
ailənin həyata keçirdiyi üç əsas funksiyası ilə təmin olunur: təsərrüfat
funksiyası, nəsilartırma funksiyası və uşaqların tərbiyəsi funksiyası.
Ailə üzvləri arasında qarşılıqlı münasibətlər bu funksiyaların həyata
keçirilməsi ilə bağlı olan adət-ənənələr əsasında formalaşır. Ailə üzvləri
arasında bu qarşılıqlı münasibətlər-ər ilə arvad, gəlin ilə qayınana,
valideynlər ilə övladlar və s. arasındakı münasibətlər də ailə və ailə
məişətinə həsr olunmuş fəsildə geniş şərh edilir.
“Ailə və ailə məişəti” fəslində ailə-nikah münasibətlərinə
xüsusi
bölmə ayrılmışdır. Burada ibtidai icma cəmiyyəti dövründə
Azərbaycanda mövcud olmuş ekzoqam və endoqam nikah adətlərindən,
monoqam və poliqam nikah formalarından bəhs olunur, orta əsrlərdə isə
Azərbaycanda islamın şəriət qanunları ilə nizamlanan nikah
münasibətləri açıqlanır və qohumla evlənmə dairəsinin şəriət qanunları
ilə müəyyən edildiyi vurğulanır. Bu bölmədə Azərbaycanda nikah yaşı,
normaları, levirat və sororat nikah adətləri və qızqaçırma adətindən də
bəhs edilir və onların sosial məzmunu açıqlanır.
“Ailə və ailə məişəti” ndə toy mərasiminin bütün mərhələləri-
qızbəyənmə, elçilik, nişan, toy şənlikləri və gənc ailənin toydan sonrakı
həyatının bəzi məqamları şərh edilir. Bu bölmədə toy zamanı həyata
keçirilən mərasimlər, adət-ənənələr təhlil edilir, onların sosial mahiyyəti
açıqlanır. Burada toy şənlikləri zamanı hazırlanan xörəklər, çalınan
musiqi, oxunan nəğmələr, oynanılan rəqslər və keçirilən idman
yarışlarından da bəhs olunur.
Kitabda gəlinin ər evinə gəlməsindən sonra başlanan gənc
ailənin həyatının ilk mərhələsi də təsvir edilir. Gənc ailənin həyatında
dünyaya təzəcə gəlmiş körpənin tərbiyəsinə xüsusi yer ayrılır.
Hamiləlik, doğum və doğumdan sonrakı dövrdə gəlini şər qüvvələrdən
qorumaq üçün icra edilən ayinlərdən, yenicə doğulmuş körpə ilə bağlı
həyata keçirilən adət-ənənələrdən bəhs olunur.
“Ailə və ailə məişəti” nin son bölümü dəfn və yas mərasimləri
ilə bağlı ayinlərə və adət-ənənələrə həsr olunmuşdur. Bölümdə yas
mərasimində icra olunan ayinlər, matəm səciyyəli ağlaşmalar, deyilən
ağılar, verilən ehsanlar açıqlanır və yasdançıxma ilə bağlı “Qara
bayram” ayini təsvir edilir.
Kitabın əyaniliyini artırmaq, onu daha da əhəmiyyətli,
məzmunlu və oxunaqlı etmək məqsədi ilə bölmələr zəngin və nadir
illüstrativ materiallarla təmin edilmişdir.
Kitabın müzakirələrinin təşkilində görkəmli etnoqraflardan
Şahpələng Quliyev və Tofiq Kərimovun xidmətləri böyükdür. Bu
müzakirələrdə yaxından iştirak edən tarixi-etnoqrafiya şöbəsinin
əməkdaşlarının, çoxsaylı informatorların köməyini, cildin nəşrə
hazırlanmasında Təranə Quluzadənin və Nigar Vahabovanın, illüstrativ
materialların işlənməsində rəssam Solmaz xanım Hüseynovanın
əməyini xüsusi qeyd etmək lazımdır.
Teymur Bünyadov
akademik