147
idi.
66
Kapitalist münasibətlərinin inkişaf etdiyı bir şəraitdə Qafqaz almanları
mürəkkəb bir vəziyyətdə qalmışdılar — iqtisadi fəaliyyət başqa xalqlara daha sıx
inteqrasiya olmağı tələb edirdi, bu isə etnik eyniliyin itməsi», assimilyasiya olmaq
təhlükəsi yaradırdı. Qeyd etmək lazımdır ki, həm inteqrasiya, həm də etnik
izolyasiya prosesləri almanlar üçün eyni dərəcədə təhlükə yaradırdı. Belə ki, etnik
inteqrasiya assimilyasiyanı gücləndirdiyi halda, təcridolunma, özünəqapanma isə
təsərrüfatın tənəzzülünə, ictimai və siyasi sahədə alman kolonistlərinin fəal
mövqeyinin itirilməsinə gətirib çıxarırdı.
Qafqaz almanlarının tarixinin təhlili göstərdi ki, öz konservativliyinə
baxmayaraq, alman ailələri də Rusiya cəmiyyətində gedən proseslərdən kənarda
qala bilmədi və ailə cəmiyyətin özəyi, bir hissəsi kimi yeni reallıqlara
uyğunlaşmağa məcbur oldu. Bunun nəticəsidir ki, artıq XX əsrin əvvəllərində
assimilyasiyaya uğramış almanların sayı nisbətən çoxalmışdı. Qeyd edək ki,
assimilyasiya ali təhsilli almanlar arasında daha sürətlə gedirdi və məcburi xarakter
daşımırdı: alman ziyalılarının müəyyən bir hissəsi üçün rus dili, rus mədəniyyəti
onların peşə fəaliyyəti ilə bağlı idi.
Alman gənclərinin milli ruhda tərbiyə olunmasında milli mühitdə istirahətin
təşkil olunmasının böyük rolu vardı. Cəmiyyətlər, klublar, rəqs gecələri bu
baxımdan çox əhəmiyyət kəsb edirdi.
Mənbələrdən görünür ki, alman iş adamları özlərinə tərəfdaşları, əksər
hallarda alman milliyyətinə aid şəxslərdən seçirdilər. Bu A.A.Velitsının qeyd etdiyi
kimi, almanların «milli məhdudluğundan» irəli gəlmirdi.
67
Alman iş adamı burada
daha çox biznesin maraqlarını üstün tuturdu. Belə ki, almanlar uşaqlıqdan dəqiqlik
və səliqəlilik ruhunda tərbiyə olunur, onlarda əməyə əsl «lüteran münasibəti»
formalaşdırılırdı ki, bu da «yüksək əmək mədəniyyəti», «özünə və tərəfdaşına
cavabdehlik», «götürülən öhdəliyin mütləq yerinə yetirilməsi» kimi keyfiyyətlər
nəzərdə tuturdu. Buna görə alman tərəfdaş seçəndə onda daha çox inam hissi
yaradan öz soydaşına üstünlük verirdi.
Maddi mədəniyyət sahəsində almanların milli koloriti qoruyub saxlamaq
cəhdləri daha çox memarlıqda ifadə olunur. Məktəb, kirxa, yaşayış və inzibati
binalar alman memarlıq ənənələrinə uyğun olaraq inşa edilirdi. Bu binaların
proyektləri alman mənşəli arxitektorlar tərəfindən hazırlanırdı.
68
Alman kolonistləri çalışırdılar ki, gəncləri vətənpərvərlik ruhunda tərbiyə
etsinlər, övladları Rusiya üçün yararlı vətəndaş kimi formalaşsınlar. Bununla
yanaşı, onlar milli dilin, mədəniyyətin, milli psixologiyanın qorunmasını da üstün
tuturdular ki, bu keyfiyyətlərinə görə kolonistlər tez-tez rəsmi orqanların qınaq
hədəfinə çevrilirdilər.
Rusiya rəsmi orqanları hər hansı milli azlığa təhlükəli bir qüvvə kimi baxır,
milli mədəniyyətin inkişafını rus həyat tərzinə, rus mədəniyyətinə nifrət kimi
qələmə verirdilər.
148
Alman kolonistlərinin Qafqaz xalqları ilə birgə yaşayış təcrübəsi müasir
dövrdə müəyyən elmi maraq doğurur. Almanların təcrübəsi göstərir ki, başqa bir
etnik əhatədə yaşayan etnik qrup və yaxud xalq öz mədəniyyətinin və onu əhatə
edən özgə mədəniyyətin əməkdaşlığı sərhədlərini ayırd etməlidir ki, özünü
assimilyasiyadan qoruya bilsin.
Qafqaz almanlarının yerli xalqlarla sosial-iqtisadi, siyasi, mədəni
əməkdaşlığı onların leksikonunda yeni sözlərdən istifadə olunmasına gətirdi. Bu
təbii bir proses idi, belə ki, dil cəmiyyətin yeni əşyaların, anlayışların, hadisələrin
ifadə olunması üçün yeni sözlərə olan tələbatının ödənilməsinə xidmət edir.
Şimali Qafqazda yaşayan alman kolonistlərinin leksikonunda rus dilindən
keçmə bir çox sözlərə rast gəlinir. Bu sözlər, əsasən dövlət quruluşu, təhsil sistemi,
iqtisadiyyatla bağlı idi.
«Desyatine», «zemlyanka», «quartir», «ukaz», «zemstvo», «uryadnik»,
«sud», «versta», «pud», «rubl», «kopeyka», «vedro», «vodka», «papirosa»,
«xutor», «step», «tabak», «suchovey» və sair kimi rus sözləri daimi olaraq Qafqaz
almanlarının leksikonunda özünə yer tutmuşdu.
69
Qeyd etdiyimiz kimi, Gürcüstandakı alman koloniyalarının yarıdan çoxu
etnik azərbaycanlılar yaşayan bölgələrdə yaranmışdı. Həm Azərbaycanda, həm
Gürcüstanda yaşayan alman kolonistlərinin lüğətində Azərbaycan dilindən keçmə
sözlər əhəmiyyətli yer tutur. Məsələn, Yelenendorf və Annenfeld, Yekaterinenfeld
koloniyasının sakinləri öz ilkin yaşayış yerlərini russayağı «zemlyanka» əvəzinə
daha çox azərbaycanca «yurt» adlandırırdılar.
70
Almanlar yaşayış evlərinin
arxitekturasına əlavə etdikləri balkonu da azərbaycanca «eyvan» adlandırırdılar.
Sosial-iqtisadi həyatla bağlı «fayton», «usta», «kəhriz», «bazar», «karvan» və
yaxud kulinariya ilə bağlı «lülə-kabab», «lavaş», «şişlik», «bozbaş», «dolma»,
«motal-pendir» və sair Azərbaycan sözləri gündəlik həyatda almanlar tərəfindən
işlədilən sözlər idi. Almanların leksikonunda ara-sıra gürcü və sair Qafqaz
xalqlarının dillərindən keçmə sözlərə də rast gəlinirdi. Ancaq başqa dillərdən
götürülən sözlər sırasında rus və türksoylu xalqların dillərindən götürülən sözlər
üstünlük təşkil edirdi. Fikrimizcə, bu adi hal kimi qəbul edilə bilər, çünki hələ rus
işğalına qədər Azərbaycan dili — türk dilləri qrupunun ən dinamik dili kimi
Qafqazda xalqlararası ünsiyyət rolunu oynayırdı. Rus dili, dövlət dili kimi
Azərbaycan dilini rəsmi sferadan sıxışdırsa da, Qafqaz xalqları arasında
Azərbaycan dili öz kommunikativ əhəmiyyətini itirməmişdi.
XIX əsrin əvvəllərində «yurt»larda yaşayan almanların maddi durumu
getdikcə yaxşılaşırdı və əsrin ortalarına onlar artıq qotika stilində daş evlər inşa
etməyə başladılar. Yerli iqlim şəraitini nəzərə alaraq almanlar evlərinə Qafqaz
xalqlarına xas olan yeni bir memarlıq elementi — balkon (eyvan) əlavə etdilər.
Alman əhalisinin XIX əsrin əvvəllərində Cənubi Qafqaza köçürülməsi,
onun yeni etnik, konfessional, siyasi, iqtisadi şəraitə uyğunlaşması, onun Cənubi
Dostları ilə paylaş: |