Azərbaycan respubl kasi təhs L naz rl y azərbaycan döVL



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə10/68
tarix15.03.2018
ölçüsü2,8 Kb.
#32569
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   68

 
30
mükəlləfiyyətləri  haqqında  məsələ,  pay  torpaqlarının  kəndlilər 
tərəfindən  satın  alınması  məsələsi  və  kəndli  idarəsi  təşkili 
haqqında məsələ 1861-ci il 19 fevral qanunlarının əsasını təşkil 
edirdi. 
 
Qanun  elan  edilən  gündən  təhkimli  kəndlilərə  şəxsi 
azadlıq verilirdi. Həmin gündən etibarən mülkədar artıq kəndli 
üzərində  ağalıq  edə  bilməz  və  onun  şəxsi  həyatına  müdaxilə 
edə  bilməzdi.  Bundan  başqa  kəndlilər  öz  xahişlərinə  görə  ic-
timai  özünüidarə  orqanlarında  iştirak  edə  bilər,  başqa  silklərə 
keçə  bilər,  öz  yaşayış  yerlərindən  gedə  bilər,  məktəblərə  və 
qulluğa daxil ola bilərdilər. 
 
1861-ci  il  kəndli  islahatına  görə  kəndlilər  torpaq  alır-
dılar,  lakin  onu  pulla,  məhdudlaşdırılmış  həcmdə  və  xüsusi 
şə
rtlərlə mülkədarlardan alırdılar. Mülkədarlar özlərinə məxsus 
olan  bütün  torpaq  üzərində  mülkiyyət  hüququnu  saxlayırdılar. 
Mülkədarların  kəndlilərlə  “könüllü”  razılığı  əsasında  onlara 
verdiyi pay torpağının ölçüsü qanunla müəyyən edilmiş həcm-
dən  artıq  ola  bilməzdi,  bu  həcm  imperiyanın  müxtəlif  yerləri 
üçün  3  desyatindən  12  desyatinədək  nəzərdə  tutulurdu.  Əgər 
kəndlinin  istifadəsində  qanunla  müəyyən  edilmiş  həcmdən 
artıq  torpaq  olardısa  mülkədarın  bu  artıq  torpağı  kəsib  götür-
məyə  ixtiyarı  var  idi.  Kəndlinin  torpağı  müəyyən  edilmiş 
həcmdən az olardısa onlara əlavə torpaq payı verilmirdi. Kənd-
linin pay torpağı xalis əkin torpağı deyildi. 1861-ci il islahatına 
qədər orta kəndli pay torpağı 4,4 desyatinə bərabər idisə, isla-
hatdan sonra  azalıb 3,6 desyatinə endi.  slahat elan olunandan 
sonra  ilk  9  il  ərzində  kəndlinin  pay  torpağından  imtina  etmək 
hüququ  yox  idi,  deməli,  kəndli  bu  müddət  içərisində  kənd 
cəmiyyətinin  tərkibindən  çıxa  bilməzdi.  Bu  müddət  qurtar-
dıqdan sonra da kəndlinin cəmiyyətdən çıxması üçün çox məh-
dudiyyət vardı. Azad edilmiş kəndlinin pul və məhsul mükəllə-
fiyyətlərini  müntəzəm  yerinə  yetirməsi  üzərində  ellik  zəmanət 
qoyulmuşdu. Borclu olanlar kənd cəmiyyətinin qərarı ilə əlavə 
işlərə göndərilə bilərdilər. 
downloaded from KitabYurdu.org


 
31
 
Mülkədar və kəndlinin “könüllü” razılığı əsasında kən-
dlinin  pay  torpağını  alması  üçün  hökumət  “ödənc  əməliyyatı” 
təşkil etdi. Ödənc əməliyyatı kəndliləri aldatmaq, onları mülkə-
darın  xeyrinə  soymaq  idi.  Torpaq  üçün  bazar  qiyməti  deyil, 
kəndlinin  mülkədara  verdiyi  töycünün  miqdarına  görə  hesab-
lanan  bir  məbləğ  vermək  lazım  gəlirdi.  Bu  məbləğ  torpağın 
həqiqi dəyərindən xeyli artıq idi və kəndli onu verməklə yalnız 
torpağı  deyil,  özünün  şəxsi  azadlığını  da  almış  olurdu.  Kəndli 
ə
vvəlcədən  mülkədara  pay  torpağının  dəyərinin  20-25  faizini 
nəğd  pulla  verməli  idi.  Hökumət  mülkədara  ödənc  pulunu 
birdəfəlik əldə  etmək imkanı  yaratmaq üçün qalan 75-80 faizi 
kəndlinin  əvəzinə  ona  verirdi,  kəndli  isə  həmin  borcu  49  il 
müddətində ildə 6 faiz üstünə gəlmək şərti ilə dövlətə ödəməli 
idi. Ödəncə keçilməsi müvəqqəti mükəlləfiyyət münasibətlərini 
aradan qaldırır, beləliklə də feodal asılılığı sistemini ləğv edir-
di.  Lakin imperiyanın ucqarlarında kəndliyə borc pul verilmə-
mişdi,  onun  torpağı  satın  almağı  məcburi  deyildi  və  bunun 
üçün müəyyən vaxt qoyulmamışdı. Bu, çarizmin milli-müstəm-
ləkə siyasətinin təzahürü idi. 
 
Rusiyanın ucqar vilayətləri üçün islahat daha gec və xü-
susi “Əsasnamə”- lər üzrə keçirildi. Türk xalqları yaşayan böl-
gələrdə  həyata  keçirilmiş  torpaq  islahatı  sahibkar  kəndlilərin 
böyük  hissəsinin  torpaqsızlaşması  ilə  nəticələnmişdi.  Çünki 
kəndlilər  vergi  və  digər  borcları  ödəyə  bilmədiklərinə  görə 
mülkədarlar  kəndlilərin  pay  torpaqlarını  icarəyə  götürür,  bu 
torpaqlarda  həmin  kəndlilərin  özlərini  işlədirdilər.  carə  müd-
dəti  qurtardıqdan  sonra  isə  mülkədarlar  bu  torpaqları  geri 
qaytarmırdılar.  Türk  xalqları  yaşayan  ərazilərdə  torpağı  satın 
almaq üçün elə ağır şərtlər qoyulmuşdu ki, bu bölgələrdə feo-
dal  münasibətlərinin  ləğv  edilməsi  1913-cü  ilədək  uzandı. 
Kəndli  islahatı  Sibir  kəndlilərinin  əsas  hissəsini  əhatə  etmə-
mişdi.  Lakin  təhkimçiliyin  ləğvi  Sibirə  köçürülənlərin  artma-
sına  və  kapitalizmin  inkişafına  təsir  etmişdi.  Bu  dövrdə 
downloaded from KitabYurdu.org


 
32
Mərkəzi  Asiyada  Rusiya  işğalları  davam  etdiyindən  kəndli 
islahatının həyata keçirilməsi bura şamil edilməmişdi.  
 
Kəndlilər verilmiş qanunlarda bu cür azadlıq gözləmir-
dilər. Hər yerdə kəndlərdə gizli həyəcanlar müşahidə olunurdu. 
Bu gizli həyəcanlar bu və ya başqa yerlərdə biyara çıxmaqdan 
imtina  etmək,  sahibkarların  sərəncamlarına  tabe  olmamaqda 
özünü göstərirdi. Ən böyük hadisələr Penza, Tambov və Kazan 
quberniyalarında baş verdi. Kazan quberniyasının Bezdna  kən-
dində  Anton  Petrov  “ Əsasnamə”ləri oxuyarkən onları kənd-
lilərin mənafeyinə uyğun izah edirdi. Burada da kəndlilər ma-
nifestin məzmununa inanmayıb, mülkədar və məmurlar tərəfin-
dən  gizlədilən  əsil  azadlığı  axtarmağa  başladılar.  Kəndlilər 
mülkədarlar üçün işləməkdən imtina etməyə başladılar. Həqiqi 
azadlıq  haqqında  məlumat  almaq  üçün  hər  tərəfdən  kəndlilər 
Bezdnaya  axışıb  gəlirdilər.  Hərbi  dəstələrlə  buraya  gəlmiş 
general Apraksin, Anton Petrovun təslim verilməsini tələb etdi. 
Lakin  kəndlilər  generalın  əmrini  yerinə  yetirməkdən  boyun 
qaçırdılar. Əsgərlər atəş açdılar, çoxlu ölən və yaralanan oldu. 
Anton Petrov tutuldu və səhra məhkəməsinin hökmü ilə camaat 
qarşısında  güllələndi.  Bezdna  kəndindəki  hadisələrin  xəbəri 
geniş  yayıldı,  demokratik  ziyalılar  içərisində  hiddət  və  nifrətə 
səbəb oldu. 
 
1861-ci il islahatından sonra fəhlə çıxışları da genişlən-
məyə  başladı.  Fəhlələrin  kapitalistlərin  istismarına  məruz  qal-
dığı  Uralda  fəhlələr  pay  torpaqlarından  da  istifadə  etdiklə-
rindən  onların  tələblərində  kəndlilərin  mənafeyi  də  əks  olun-
muşdu.  Nizamnamə  fərmanlarının  tətbiq  edilməsi  Demidov-
ların zavodunda fəhlələrin həyəcanına səbəb oldu. 1863-cü ilin 
yanvarında  fəhlələr  nizamnamə  fərmanları  üzrə  müəyyən 
edilən  pay  torpağından  imtina  etmək,  becərdikləri  torpağın 
onların öz əllərində qalmasını istədilər. Nizamnamə fərmanları-
nın tətbiqi fəhlələrin vəziyyətini əlavə mükəlləfiyyətlərlə ağır-
laşdırırdı.  Bu  bir  çox  zavodlarda  həyacanların  baş  verməsinə 
səbəb  olmuşdu.  Fəhlə  və  kəndlilərin  çıxışları  inqilabi-
downloaded from KitabYurdu.org


Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   68




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə