17
kimiyyəti altında qalan yerlər Fərqanə vilayəti adı altında Rusi-
yanın tərkibinə daxil oldu.
Hələ ruslar tərəfindən Xivə yürüşünün hazırlanması ilə
ə
laqədar olaraq, Xəzər dənizinin şərq sahilində 1869-cu ildə
Krasnovodsk şəhərinin təməli qoyulmuşdur. Xivə xanlığı tabe
edildikdən sonra türkmənlərin yaşadığı ərazilərə Rusiya təsi-
rinin yayılması üçün əsas baza Krasnovodsk oldu. Krasnovod-
skdan şərqə doğru Orta Asiyada ilk dəmiryolu çəkilməyə baş-
ladı. Dəmiryolu çəkənlər rus qoşunlarının arxasınca gedirdilər.
Ruslara qarşı türkmən tayfaları güclü müqavimət göstərirdilər.
Axal-Təkin vahəsi və Göytəpə qalası uğrunda mübarizə 1877-
ci ildən 1881-ci ilə qədər davam etdi. 1881-ci ilin yanvarında
Göytəpə qalası və Aşqabad,1884-cü ildə isə Mərv şəhəri rus
qoşunları tərəfindən işğal olundu. Türkmənistanın bütün ərazisi
XIX əsrin 80-ci illərinin ortalarında Rusiyanın tərkibinə daxil
edildi. 1895-ci ildə Pamirin alınması ilə Orta Asiyanın Rusi-
yaya birləşdirilməsi başa çatmış oldu.
Beləliklə,kiçik bir tarixi dövr ərzində Rusiyanın Orta
Asiya ilə bağlı planları tam həyata keçdi. Orta Asiyanın sosial-
iqtisadi və siyasi geriliyi və xanlıqların hərbi qüvvələrinin
zəifliyi bu bölgənin Rusiya tərəfindən işğalını asanlaşdırdı. Ça-
rizmin işğalına qarşı hər şeydən əvvəl feodal-əyanlar və
müsəlman ruhaniləri fəal çıxış edirdilər. Ən böyük çıxışlar
1885-ci il Fərqanə və 1898-ci il Əndican üsyanı olmuşdur.
Lakin bu üsyanlar rus hərbi qüvvələri tərəfindən amansızlıqla
yatırılmışdır. Öz nüfuzlarını, torpaq mülklərini və gəlirlərini
itirməkdən qorxan hakim təbəqə və müsəlman ruhaniləri fəal
müqavimət göstərsə-lər də xanlıqları məğlubiyyətdən qurtara
bilmədilər. Orta Asiyada yürüdülən milli-müstəmləkəçilik
siyasəti Rusiyanın hakim dairələrinin xətti idi. Bu siyasət Orta
Asiya xalqlarına yeni ağır iqtisadi və milli zülm gətirdi. Çar
Rusiyasının ağır müstəmləkəçi siyasətinə baxmayaraq, Orta
Asiyanın Rusiyaya qatılması onların təsərrüfatlarının Rusiya-
nın iqtisadi həyatı və dünya əmtəə dövriyyəsinə cəlb edil-
downloaded from KitabYurdu.org
18
məsində müəyyən rol oynamışdır. Bu da nəticə etibarı ilə re-
gionda iqtisadi və sosial dəyişikliklərə səbəb olmuşdur. Əmtəə-
pul münasibətlərinin və bazar üçün məhsul istehsalının inkişafı
muzdlu əməkdən istifadəyə gətirib çı-xartmışdı. Yerli burjua-
ziya və fəhlə sinfinin təşəkkülü prosesi başlanmışdı. Rusiyadan
gələn elmi ekspedisiyalar tərəfindən Orta Asiyanın tədqiq
edilməsinə başlanıldı. Elm, maarif və səhiyyənin inkişafına bir
qədər diqqət artırıldı. Rus alimləri Orta Asiyanın maddi eh-
tiyatları, tarix və mədəniyyətinin öyrənilməsinə başladılar. Bü-
tün bunlarla yanaşı Orta Asiya xalqlarının siyasi müstəqilliyinə
son qoyuldu.
4. Orta Asiyada çar Rusiyasının siyasəti.
Hərbi-inzibati idarəetmə
Orta Asiyanın Rusiyaya birləşdirilməsi Orta Asiya
xalqlarının bütün ictimai-siyasi, iqtisadi və mədəni həyatında
dəyişikliklərə səbəb oldu. Çar Rusiyası Orta Asiyanı öz müs-
təmləkəsi hesab edirdi. Çar generalları və məmurları Orta
Asiya ərazisində yeni inzibati-siyasi bölgü, yeni hərbi-inzibati
idarə qaydaları tədbiq etdilər. 1867-ci ildə yaradılmış Türküs-
tan general-qubernatorluğunda tədricən Sırdərya, Mavərənnəhr,
Fərqanə, Səmərqənd, Zakaspi vilayətləri yarandı. 1867-ci il
“Əsasnamə”sinə görə Türküstan vilayətlərə, qəzalara və nahi-
yələrə bölünürdü. nzibati bölgü tayfa bölgüsü nəzərə alın-
madan ərazi prinsipi üzrə aparılırdı. Bu da tayfaları zəiflətməyə
yönəldilmişdi. XIX əsrin 50-ci illərinin ortaları və 60-cı illə-
rinin əvvələrində Rusiya təbəəliyini qəbul etmiş ssıkkul, Çu,
Tyanşan dağının ətəklərində yaşayan qırğızlar Qərbi Sibir
general-qubernatorluğunun Semipalatinsk vilayətinin Altay
mahalına daxil edilmişdi.
Qazaxıstanın böyük hissəsi 1882-ci ilədək Orenburq ge-
neral-qubernatorluğunun Ural və Turqay vilayətlərinə, Qərbi
Sibir general-qubernatorluğunun Akmolinsk və Semipalatinsk
downloaded from KitabYurdu.org
19
vilayətlərinə daxil idi. 1882-ci ildən isə bütün bu vilayətlər yeni
təşkil edilmiş Step general-qubernatorluğunun tərkibinə daxil
edildi. Torpaqları xeyli azaldılan və Rusiya asılılığını qəbul
edən Buxara və Xivə xanlıqları çar hökuməti orqanlarının nə-
zarəti altında olan xan və əmir tərəfindən əvvəlki kimi idarə
olunurdu. Rusiyaya birləşdirildikdən sonra da Qazaxıstan, Öz-
bəkistan, Qırğızıstan və Türkmənistan əraziləri müxtəlif in-
zibati-siyasi vahidlər arasında parçalanmış olaraq qaldılar.
Lakin indi bu yerləri yerli feodallar deyil, çar məmurları
istədikləri kimi bölmüşdülər.
1867-ci il “Əsasnamə”si general-qubernatora böyük
səlahiyyətlər vermişdi. Bu səlahiyyətlərə qonşu ölkələrlə diplo-
matik əlaqələr qurmaq, əhalidən alınan verginin miqdarını
müəyyən etmək, rus vətəndaşlığının verilməsi, büdcə üzrə və-
saitin xərclənməsi, yerli əhalidən olan şəxslər üçün ölüm cəzası
haqqında hökmün təsdiqi və əfv olunması daxil idi.
Qazaxıstanın çox hissəsinin idarə olunması haqqında
1868-ci il və 1891- ci ildə nəşr edilmiş “Əsasnamələr” qazax
xalqının həyat və məişətində dəyişiklik etdi. ”Əsasnamələr”ə
görə, sultanlar və nəsli zadəganların nümayəndələri qazaxların
idarə olunmasında intiyazlarını və rəhbər mövqelərini itirdilər.
Vilayətlər qəzalara, qəzalar isə volost və aullara bölündü. Hər
bir volostda, təxminən 2 minədək ev,aulda isə 120-200 ev var
idi. Bu cür inzibati bölgü köhnə qəbilə-tayfa birləşmələrinin
dağılmasına səbəb olurdu. Vilayət və qəzalarda hökumət idarə-
lərinə və məhkəmələrə rus məmurları başçılıq edirdilər. Volost
və aula başçılar yerli qazaxların içərisindən seçilirdi. 1868-ci il
“Əsasnamə”si bütün qazax torpaqlarını dövlət mülkiyyəti elan
edir və bununla da qazax torpaqlarının müstəmləkəyə çevril-
məsi üçün hüquqi əsas yaradırdı. Orta Asiya torpaqlarında
hərbi rejim tətbiq edildi. Bütün hərbi hakimiyyət tamamilə Tür-
küstan general-qubernatorununun əlində idi. Vilayətləri isə
hərbi qubernatorlar idarə edirdilər. Orta Asiyada bərqərar ol-
muş hərbi-məmur idarə üsulu uzun müddət davam etdi. Həmin
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |