üçüncü məqsədi isə ətraf mühitin və təbii qaynaqların (resursların) mühafizəsidir. Bu
məqsədlərə çatmaq üçün təhsil səviyyəsinin artması, kadrlardan və texnologiyalardan
effektiv şəkildə istifadə olunması vacibdir.
Hər bir hüquq sahəsinin olduğu kimi, aqrar hüququnun da öz hüquqi mənbələri
mövcuddur. Hüququn digər sahələrindən fərqli olaraq aqrar hüququnun mənbələri
üçün xarakterik olan mühüm cəhət ondan ibarətdir ki, orada meydana gələn
münasibətləri nizamlamaq üçün nəzərdə tutulan normativ hüquqi aktlar, əsasən bu
sahə üçün nəzərdə tutulmuşdur. Aqrar sahənin davamlı inkişafının hüquqi
ə
saslarından danışarkən bildirmək istərdik ki, hər hansı bir sahənin, fəaliyyət
sferasının hüquqi əsasları dedikdə, dar mənada həmin sahədə normal fəaliyyəti təmin
edən ayrı-ayrı qanunvericilik normaları, geniş mənada isə, bu sahədə tənzimləmə
funksiyalarını realizə etməyə imkan verən hüquqi baza başa düşülür. Hüquqi baza
rolunda konstitusiya, bundan əlavə, aqrar sahənin fəaliyyətini tənzimləyən qanunlar
və qanun qüvvəli aktlar, ölkənin qoşulduğu konvensiya və sazişlər, ölkələrarası
müqavilələr, lokal aktlar və digər normativ hüquqi aktlar çıxış edir. Aqrar sahənin
davamlı inkişafının hüquqi bazasını da, məhz bu ierarxik sistemin elementləri təşkil
edir və bu ierarxiyanın zirvəsində, əlbəttə ki, konstitusiya dayanır. Ona görə də, aqrar
sahənin davamlı inkişafının mövcud hüquqi bazasını təşkil edən davamlı inkişaf
hüququnun əsas mənbəyi kimi konstitusiya qəbul edilir. Konstitusiya birbaşa hüquqi
qüvvəyə malik olmaqla, qanunvericilik sisteminin əsasını təşkil edir.
Konstitusiyada aqrar sahənin formalaşmasının və inkişafının ilkin şərtləri ən
ümumi halda təsbit olunmuşdur. Konstitusiyada mülkiyyət, rəqabət, iqtisadi inkişaf,
azad sahibkarlıq və digər hüquqlara ən yüksək səviyyədə və ümumi halda dövlət
tərəfindən təminat verilmişdir. Belə ki, Konstitusiyanın 13-cü maddəsi mülkiyyətin
toxunulmaz olduğunu və dövlət tərəfindən müdafiə olunduğunu, mülkiyyətin dövlət,
bələdiyyə və xüsusi mülkiyyət kimi 3 növə bölündüyünü; 15-ci maddəsi Azərbaycan
dövlətinin bazar münasibətləri əsasında iqtisadiyyatın inkişafına şərait yaratdığını,
iqtisadi münasibətlərdə inhisarçılığa və haqsız rəqabətə yol vermədiyini təsbit edir.
Aqrar sahənin hüquqi əsaslarının təhlilinin həyata keçirərkən təhlil prosesi
aqrar münasibətlər və aqrar sahənin aparıcı sahələri üzrə həyata keçirilməlidir; o
cümlədən: kənd təsərrüfatı müəssisələrinin təşkilatı–hüquqi statusu; vətəndaşların
şə
xsi yardımçı təsərrüfatlarının və ailə təsərrüfatlarının hüquqi tənzimlənməsi; aqrar
sahədə koopersiya əlaqələrinin hüquqi tənzimlənməsi; aqrar sahənin dövlət
tənzimlənməsinin hüquqi əsasları; aqrar sahədə müqavilə münasibətləri və onların
hüquqi əsasları; aqrar əmək münasibətlərinin hüquqi rejimi; aqrar sahədə
maliyyələşmə məsələlərinin hüquqi tənzimlənməsi; aqrar sahədə antiinhisar
fəaliyyətinin hüquqi əsasları; aqrolizinq fəaliyyətinin hüquqi tənzimlənməsi.
Aqrar sektorda hüquqi tənzimlənmənin icazə, göstəriş və qadağanmetodları
müvafiq şəkildə
seçilirək
tətbiq
edilir.
Aqrar münasibətlərin
hüquqi
tənzimlənməsində icazə xarakterli metodlar dedikdə qanunla qadağan olunmayan
istənilən iqtisadi fəaliyyət və əməliyyatın yolverilənliliyi prinsipi nəzərdə tutulur.
Bazar iqtisadiyyatında qadağanxarakterli metodlara o qədər üstünlük verilməsə də bir
sıra ictimai təhlükəli və ictimai mənafeyə zərbə vuran fəaliyyət və
ə
məliyyatlarqanunverici tərəfindən qadağan edilərək sanksiyalaşdırılır. Məs, aqrar
sektorda əksər bitkilərin əkib - becərilməsi sərbəst olduğu halda, narkotik maddə
istehsalında istifadə edilən bir sıra bitkilər üzrə bu hüquq məhdudlaşdırıla və ya
qadağan edilə bilər.Aqrar sahibkarlıqda hüquqi tənzimlənmənin göstəriş xarakterli
metodları isə özünü əsasən təsərrüfatdaxili və dövlət orqanları ilə yaranan
münasibətlərinin tənzimlənməsində göstərir.
Aqrar sahibkarlıqda təsərrüfatın idarə edilməsi ilə bağlı yaranan təşkilati
idarəçilik münasibətləri də müəyyən hüquqi normalar əsasında həyata keçirilir.
Buzaman idarəçilikdə, şəffaflıq, cavabdehlik, demokratiklik kimi prinsiplər üzrə
onunrəhbər orqanlarının formalaşdırılması, təsisçilər və payçıların idarəetmədə
iştirakı, ali idarəetmə orqanları ilə törəmə müəssisələr, filiallar arasındakı
münasibətlərin hüquqi tənzimi kimi məsələlər ön plana çıxır və bu prossesdə
təsərrüfatdaxili normativ aktlar da böyük rol oynayır.
Aqrar sahənin inkişafından söz düşərkən, ilk növbədə, Azərbaycanda həyata
keçirilən torpaq islahatını vurğulamaq lazımdır. Ulu Öndər Heydər Əliyevin adı ilə
bağlı olan islahatlar nəticəsində sovet dövründən qalan kolxoz və sovxozlar ləğv
olundu, torpaqlar əsil sahiblərinə - kəndlilərə verildi, inkişafa təkan ola biləcək yeni
qanunlar qəbul olundu. Ölkədə neft sektorunda əldə edilən uğurlarla bir vaxtda aqrar
sektorda tarixi əhəmiyyətli bir sənəd - "Torpaq islahatı haqqında" qanun qəbul
olundu. 1 mln 250 min hektara qədər olan torpaq kəndlilərə verildi. Azərbaycanda bu
gün yaşayan 3 mln 500 min əhali - 875 min ailədə birləşən bu insanların artıq torpağı
var. Parlamentin yarandığı ilk illərdən, yəni 1995-ci ildən bu günə qədər qəbul
etdiyimiz qanunların sayı 56-dır. Bununla yanaşı, 15 saziş qəbul edilib. Qəbul edilmiş
qanunlara dəyişiklik və əlavələrin sayı isə 30-dur. Ümumiyyətlə, bu gün aqrar
sektorda elə bir sahə yoxdur ki, həm çərçivə qanunu, həm də məcəllə qanunu
olmasın.[Eldar brahimov: "Artıq kənd təsərrüfatında inkişaf göstəriciləri elə
bir həddədir ki, Azərbaycan bu sahə üzrə əksər məhsulları, o cümlədən, taxıla
olan
tələbatı
yerli
istehsal
hesabına
tam
ödəməkdədir"
14.08.2012.
http://sia.az/az/news/health/307984-aqrar-sektorun-inkisafina-dovlet-desteyi-siyaseti-
davamli-xarakter-alib]
Ölkədə aqrar islahatların aparılmasına 18 fevral 1995-ci ildə qəbul olunan
“Aqrar islahatların əsasları haqqında” qanunun qəbulu ilə start verilmişdir. Aqrar
bölmədə aparılan islahatların əsas istiqamətlərini, onların hüquqi təminatını müəyyən
edən və bu sahədə qəbul ediləcək normativ-hüquqi aqtlar üçün əsas sayılan bu
qanunu diqqətlə nəzərdən keçirdikdə görürük ki, ölkədə aparılacaq aqrar islahatlar
aşağıdakı 3 istiqamti əhatə edəcəkdir:aqrar sektorda yeni mülkiyyət münasibətlərinin
qurulması;aqrar sektorda çoxnövlü təsərrüfat formalarının yaradılması;aqrar sektorda
dövlət təminatı sisteminin yaradılması.
Məhz bu istiqamətlərdə islahatların aparılması məqsədilə “Aqrar islahatların
ə
sasları haqqında” qanununun ardınca 18 fevral 1995-ci ildə “Sovxoz və kolxozların
islahatı haqqında” və 16 iyul 1996-ci ildə “Torpaq islahatı haqqında” islahatlarınəsas
sütunlarını təşkil edən qanunların qəbulu ilə yanaşı “Dövlət torpaq kadastrı,
torpaqların monitorinqi və yerqurluşu haqqında”(22 dekabr 1998), “Kənd
təsərrüfatında sığortanın stimullaşdırılması haqqında”(18 iyun 2002), “Meliorasiya və
irriqasiya haqqında”(5 iyun 1996), “Sovxozlarn, kolxozların və kənd təsərrüfatı
məhsullarının istehsalı ilə məşğul olan digər hüquqi və fiziki şəxşlərin(emal
müəssisələrindən başqa) vergi borclrının silinməsi haqqında” (26 mart 1999),“Torpaq
Dostları ilə paylaş: |