Dünya iqtisadiyyatının tarixi
471
pozulmasıdır. Milli iqtisadi təhlükəsizlik nöqteyi-nəzərindən mühüm
əhəmiyyət kəsb edən “milli bütövlük” konseptinin inkarı, zənnimizcə,
ABŞ-ın dövlət siyasətinin əsas elementlərindən biri olmaqla, ABŞ-ın
əgər belə demək caizdirsə, “qloballaşmasına”, planetdə baş verən hər
şeyin ona aidiyyəti olmasına və s. xidmət edir. Başqa sözlə, ABŞ-ın geniş
təkrar istehsal prosesi tamlıq, bütövlük halında mövcud deyildir və bu
gün müşahidə etdiyimiz və “qlobal bütövləşmə” adlandırdığımız proses
sistemlilik prizmasından elmi abstraksiya çərçivəsindən kənara çıxmır.
“Qlobal bütövləşmə” dediyimiz şey yalnız maliyyə sferasını (gerçək
funksional mahiyyət daşıma nöqteyi-nəzərindən) əhatə edir. Məlumdur
ki, digər sistemyaradan istiqamət yaxud sfera – xarici ticarət dünya
səviyyəsində böhran yaradan səbəblər sırasında çox nadir hallarda çıxış
edə bilər. Maliyyə sferasından inteqrasiya olunaraq qlobal
bütövləşmə yaradan dünya anklav xarakterli inteqrasiya birliyinə
doğru gedir. Bu – anklav xarakterli bütövlükdür.
Yəni, dünya ölkələrinin nə iqtisadi sistemləri, iqtisadiyyatları, nə
də geniş təkrar istehsal prosesinin əksər fazaları deyil, yalnız maliyyə
sferası birləşmə əzmindədir və birləşir.
Beləliklə, əslində nə baş verir:
1.
Bu gün inkişaf etmiş ölkələr artıq “klassik ölkə” anlamında
mövcud deyillər. Ölkə → “ölkə sistem” yaranışına transfer
olunmuşdur.
2.
Geniş təkrar istehsal prosesinin milli tamlığı, milli
bütövlüyü qəti olaraq pozulmuş, prosesin transmilliləşməsi
geniş vüsət almış, iqtisadi təhlükəsizliyin görünən və
görünməyən bütün sərhədlərini aşıb-keçmişdir.
3.
Ucuz kredit və maliyyə “köpüyünə” əsaslanan
sərvətyaratma modeli iflasa uğramışdır.
4.
Neoliberal paradiqmanın struktur prinsipləri (maksimum
mənfəət, maksimum hakimiyyət) yararsız hala gəlmişdir.
5.
Dünya müxtəlif iqtisadi, sosial-siyasi və mədəni modellər
bazasında parçalanma istiqamətinə qədəm qoymuşdur.
6.
Postindustrial iqtisadiyyatın formalaşması və inkişafının
ilkin – mahiyyət qanunauyğunluqları milli dövlətlər
çərçivəsində deyil, qlobal səviyyədə təzahür etməkdədir.
Ölkələrarası əlaqələr (inkişaf səviyyəsindən asılı olmayaraq)
artıq
törəmə
xarakteri
kəsb
etməyə
başlayır.
Qanunauyğunluq
dediyimiz
şey
qlobal
səviyyədə
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
472
formalaşır, yaxud qlobal qanunauyğunluq dominant
səviyyəyə yüksəlir və s.
Bu sıranı xeyli uzatmaq da olar. Lakin, təfərrüata varmadan da belə
bir qənaətə gəlmək mümkündür ki, artıq köhnəlmiş iqtisadi, sosial-siyasi
və mədəni ehkamlardan uzaqlaşmasaq dünya öz tarixinin növbəti
“qaranlıq” dövrlərindən birinə qədəm qoyacaqdır.
§17.2.2. qtisad elmi böhran müstəvisində
Etiraf etmək lazımdır ki, qlobal böhran iqtisad elminə, onun bugünü
və sabahına iflicedici təsir göstərdi. Mövcud metodoloji arsenalın
ümidsiz şəkildə köhnəldiyini, yeni dövrün tələblərinə adekvat olmadığını,
kardinal dəyişikliklərin zəruriliyini ortalığa qoydu.
Bu gün iqtisad elminin istinad etdiyi situasion məkan – az və ya çox
dərəcədə təzahür edən təmayüllər və refleksiyalar “yığımından” ibarətdir.
Reallıqla adekvat ola biləcək sistemli yekun (Niyə? Nə üçün? və Sonra
nə? suallarının cavabı nəzərdə tutulur) əldə etmək mövcud nəzəriyyələr
çərçivəsində mümkünsüzdür.
Belə ki, bugünə qədər dominant mövqeyini qoruyub saxlaya bilmiş
effektiv bazar nəzəriyyəsinin və bütövlükdə neoliberal paradiqmanın
özünün böhranı ilə üz-üzəyik. Beləliklə:
1.Bu günkü iqtisad elmi “sabahı” görmək qabiliyyətində
deyildir:
- Texnogen müdaxilənin hüdudsuzluğu elmi aparatı eroziyaya
uğradıbdır;
- Ümumiləşdirici sintez öz yerini “təkcə”nin fasiləsiz
parçalanmasına veribdir.
- Artıq iqtisadi anlamda tam və hissələrin dialektikası nonsensə
çevrilmişdir. Belə ki, iqtisadi tam artıq hissələrdən nə çox , nə
az, nə də onların cəminə bərabər deyil. O, sadəcə olaraq, başqa
bir şeydir.
2. qtisad elmi bütövlükdə “özündə şeyə” çevrilibdir. Çılpaq
praqmatizmin hüdudsuz tətbiqi, fəlsəfədən, ələlxüsus elm
fəlsəfəsindən uzaqlaşma (zatən, yaxınlıq heç olmamışdır)
iqtisadiyyatı istehsal xatirinə istehsal tipli primitiv hesabçılıq
sxemində ortalığa qoyur ki, bu da, son nəticədə (digər təsirlərlə
yanaşı) iqtisadi artımın sosial əsaslarını dağıdır.
3.Reallıqla bağlı olmayan “nəzəri müddəalar” irəli sürülür və
qəbul etdirilir.Yanaşmanın yalnışlığı, əldə edilən nəticələrin
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
473
gerçəkliyə adekvat olmaması digər səbəblərlə yanaşı, həm də
ekstrapolyasiyaya istinaddan qaynaqlanır. Köhnə biliyin yeni
predmet sahəsinə yaxud, gələcəyə ekstrapolyasiyası həqiqəti
aşkarlamağa imkan verirmi? Əsla! Belə olan tərzdə çat vermiş
məlum paradiqmanı proses və hadisələrin geniş sferasına tətbiq
(yenidən) etməyə ehtiyac varmı?Yaxud, bunun üçün ən azı kafi
şərt kimi qəbul edilən məsələ - paradiqmanın tətbiqinin
ziddiyyətsizlik sərhədləri müəyyən olunubmu? Göründüyü
kimi, əldə edilən nəticələrin həqiqəti əks etdirməməsinin çox
dərin kökləri vardır və bunlara biganə münasibət elmi
tədqiqatların “çıxılmaza” düşməsinin başlıca səbəblərindən biri
kimi çıxış edir.
4.Həm klassik, neoklassik və həm də sistemli paradiqmaların
(postneoklassik) eyni vaxtda istifadəsi yaxud mövcudluğu yeni
yaranan
xassələr,
imkanlar
və
qarşılıqlı
əlaqələrin
rəngarəngliyini və mürəkkəbliyini yüksəldir.
mkanların
artımına paralel olaraq risklər də artır. Burada ən təhlükəli risk
sistemli paradiqmanın maliyyə oliqarxıyasının, elitasının
mənafelərinə xidmətə keçməsidir ki, yekunda da xətti güc
siyasəti vüsət alır.
Bu qəbildən olan və elm (iqtisad) niyə acizdir? sualının cavabını
çoxlu sayda arqumentlərlə əsaslandırmaq mümkündür.
Fikrimizcə, qlobal iqtisadi gerçəkliyin adekvat dərki və gələcəyi ilə
bağlı iqtisad elmi sırf metodoloji anlamda ən azı iki problemli situasiya
ilə üz-üzədir:
1.
qtisadi
sistemin
transformasiyası
prosesində
qloballaşmanın yeri və rolunun, eləcə də milli iqtisadiyyatın
inkişaf strategiyasının seçilməsində mümkün təsiri
imkanlarının adekvat qiymətləndirilməsi problemi;
2.
nkişaf dinamikasının ağlabatan tərzdə interpretasiyası və
gələcəyin proqnozlaşdırılması problemi:
Sübut etməyə ehtiyac yoxdur ki, keçmişdən gələcəyə doğru
istiqamətlənmiş ənənəvi yanaşma problemin öhdəsindən gəlməkdə
acizdir. Ən azı ona görə ki, qeyd edilən baxış proqnozlaşdırmanın
özünün mahiyyətindən çıxış etmir. Bu aspektdə metatarixilik
(metaistorizm) nəzəriyyəsindən çıxış etmək, başqa sözlə, gələcəyi
gələcəkdə araşdırmaq yaxud gələcəkdən → gələcəyə yönümlü
yanaşmadan
istifadənin
mümkünlüyü
hələ
ki,
aprobasiyadan
keçməmişdir. Digər tərəfdən, nəzərə alınmalıdır ki, qlobal iqtisadi
Dostları ilə paylaş: |