Dünya iqtisadiyyatının tarixi
474
gerçəkliyin səviyyə müxtəlifliyi mövcuddur. Onu yalnız empirik
səviyyədə təzahür edən və əsasən nəticə keyfiyyətində çıxış edən
təmayüllərə
əsaslanmaqla
düzgün
dərketmə
ifrat
dərəcədə
problematikdir. Belə ki, gerçəklik əslində 4 səviyyənin dialektik
bütövlüyündən “qurulan” situasiyon reallıqdır:
Şə
kil 17.1. Gerçəkliyin ierarxik səviyyə müxtəlifliyi
Empirik səviyyə - “aysberq”in görünən, konkret kəmiyyətlərlə ifadə
oluna və hesablana bilən informasiya məcmusudur. Ondan aşağıda –
aktual səviyyədə - hadisə və proseslərin özü, daha dərin qatlarda isə
səbəbiyyət və onu doğuran mexanizmlər, nəhayət səbəbiyyəti
formalaşdıranlar, yəni ilkin başlanğıc gəlir!
§ 17.3. Yeni qlobal inkiş
af paradiqması
§ 17.3.1. Problemin qoyuluş
u
Anqlo-sakson modelli qloballaşma - əslində, modernizm epoxasının
yaxud tsiklinin başa çatması, postmodernizmin “bütün cəbhə boyu”
hücumu deməkdir.
Bu gün dövriyyədə olan neoliberal paradiqma 5 böyük (qlobal)
prosesin ifrat intensivliklə gedişinin təminatçısı rolunda çıxış edir:
Empirik səviyyə
Aktual səviyyə
Səbəbiyyət səviyyəsi
Səbəbiyyət doğuran səviyyə (Başlanğıc)
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
475
1.
Fərdiləşmə: Ümumiliyin, vahidliyin əksinə olan proses;
Fərdiyyətçiliyin
görünməmiş
sürətdə
genişlənməsi,
“dərinləşməsi”;
2.
Kütlələşmə:
Həyat
tərzinin
standartlaşdırılması;
Diferensiyasiya olunmuş müxtəlif məzmunlu (modelli)
həyat tərzləri arasında fərqlərin silinməsi;
3.
Dünyanın elmi interpretasiyasının dominant mövqelərə
çıxması; Metafizik zəkanın inkarı;
4.
nstrumental zəkanın dominantlığı; Həyat tərzlərinin
rasionallaşdırılması;
5.
Universallaşma: Eyni təfəkkür və dəyərlər sisteminin
ümumplanetar səviyyədə genişlənməsi, yaxud milli
“kimlik”
nöqteyi-nəzərindən
simasızlaşma,
abstrakt
sosiumun (qlobal səviyyədə) yaranması;
Neoliberalizm bazara çox geniş anlamda yanaşır və onu bütün
sosial nəticələrin paradiqması kimi qəbul edir. Həqiqətən də, XX əsr
ərzində bazarın substansional mahiyyəti kardinal hesab edilə biləcək
dəyişikliklərə məruz qalmışdır.
Məlumdur ki, ilkin olaraq effektiv bazar hipotezi (A.Kouls,
L.Başenye və s.) (XX əsrin əvvəlləri) formalaşdırılmışdır (Pareto
optimumu əsas kimi götürülərək).
1953-cü ildə Kendall fond bazarlarında işgüzar aktivliyi “təsadüfi
gəzinmələr” kimi xarakterizə edən model təklif etdi. Başqa sözlə, statistik
substansiya virtual tipdə nəzərdən keçirilirdi. Məhz stoxastik, “təsadüfi
gəzinmələrdə” (XX əsrin ortalarında) bazarın effektivliyini görürdülər.
Məhz buradan da bazarın qeyri-müəyyənliyi (gələcək baxımından) və
dövlət müdaxiləsinin olmamasının zəruriliyi irəli sürülürdü.
1970-ci illərdə real gerçəkliyin tədqiqi belə bir nəticəni ortalığa
qoydu ki, bazarlardaki statistik asılılıq Qaussun normal bölgü qanununa
uyğun deyil və ənənəvi metodlarla modelləşdirilə bilməz.
1991-ci ildə koqerent bazar hipotezi ortalığa çıxdı. (Emergentlik
prinsipi, obyektin sistem xassələrinin təzahürü, tam və hissələrin
antinomiyasının ifadəsi kimi).
Sonrakı dövrdə mürəkkəb qeyri-xətti nataraz proseslərin təsviri
üçün B.Mandelbrotun fraktallar nəzəriyyəsindən istifadə edilməyə
başlandı. “Bazar” tipli sistemlərdə “varislik”, “uzun yaddaş”, “mutasiya”,
“fraktallıq” və s.kimi hadisələrin müşahidə edildiyini (həm faza, həm də
struktur səviyyələrində) əsas götürməklə fraktal bazar hipotezi ortalığa
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
476
qoyuldu. Bu – effektiv bazar hipotezinin inkarı demək idi. ndi, bazarın
sinergetik hipotezi yaranıb (Priqojin, Xaken).
Bazar “möhtəşəmliyinin” absolyuta yüksəldilməsinin məntiqi
nəticəsi kimi “iqtisadi insan”ın mütləqliyi ön plana çıxarıldı. Bu mənada,
qloballaşma – “iqtisadi insanın” hökmranlığına keçid deməkdir (qlobal
səviyyədə).
Unutqanlıq
çayına
axıdılanların
fonunda
bazar
“möhtəşəmliyinin” hüdudsuzluğunun təsbiti problemli situasiyaların
meydana çıxmasında həlledici rol oynayırdı. Belə ki, qəbul edib-
etməməyimizdən asılı olmayaraq bazar hüdudsuz deyil, onun konkret
sərhədləri mövcuddur:
1.
Milli-mənəvi dəyərlər və ümumiyyətlə cəmiyyət bir sistem
kimi nəzərə alınmır; Bazar – “öz” dəyərlər sistemini
yaradır və milli dəyərlər sistemini ictimai şüurun
periferiyasına sıxışdırır.
2.
Bazar – antidemokratik qurumdur. “Özbaşına” buraxıldığı
təqdirdə böyük fəsadlar doğurur.
3.
Qeyri-kommersiya xarakterli fəaliyyət sferası və fərdi
keyfiyyətlər bazarın sərhədləri xaricindədir.
4.
Ölkələrarası inkişafın qeyri-bərabərliyini nəinki aradan
qaldırmır, onun əsas qaynağı kimi çıxış edir.
5.
Ekoloji təmizlikdə maraqlı deyildir və s.
Bir sözlə, neoliberal bazar hesablana bilməyən, rentabellik
terminləri ilə ifadə olunmayan hər şeyi – mövcud olmayan şey hesab
edir.
Paradiqmal yeniləşmə zəruriliyi dünya iqtisadiyyatının inkişaf
prosesində qabarıq şəkildə təzahür edir.Gerçəkliyin ifrat tezliklə
dəyişməsi və ölkələr bölümündə məqsəd müxtəlifliyinin dərinləşməsi
universal xarakterli nəzəri konstruksiyaların əhəmiyyətsizləşdiyini
ortalığa qoyur.
Eyni zamanda, formalaşdırılması qaçılmaz olan yeni elmi
paradiqma müasir dövrün gerçəkliklərindən çıxış etməklə konkret
tələblər çərçivəsində adekvatlığını təmin etməlidir. Belə ki, yeni
paradiqma ən azı aşağıdakıları nəzərə almaq məcburiyyətindədir:
1.
Konkret situasiyadan çıxış etməli;
2.
Konkret vəzifələri həyata keçirməli;
3.
Ən “kiçik” amilin belə dəyişmə variasiyasını nəzərə
almalı;
4.
Mürəkkəb və gerçəkliyə adekvat olan davranış modellərini
qurmağa imkan verməlidir.