Y = 47.7 + 13.7 logX
om
+ 0.61X
cl
– 0.0045
2
cl
X
+ 9.0X
%io
– 1.6
2
%
io
X
− 0.28X
es
– 0.06
2
es
X
Müxtəlif
torpaq tipləri
[97]
Y = 11.57X
%oc
+ 12.75 (r = 0.61, α <0.001)
Müxtəlif torpaq tipləri
[146]
Y
1
= 31(X
om
+ 24) (r = 0.66, α <0.01)
Müxtəlif torpaq tipləri
[60]
Y(> 0.5 mm) = 3.32X
%oc
– 1.14
(r = 0.87, α <0.001)
Qumsal
[75]
Y
1
= 24.492X
%oc
+ 137.07
(tarla nəmliyində; r = 0.62, α <0.001)
Y
1
= 13.84
2
%
oc
X
− 3.3077X
%oc
+ 64.32
(havada-quru nəmlikdə; r = 0.77, α <0.001)
Tozlu-gillicəli
[87]
Y
1
= 0.60X
%oc
+ 0.65
Y
1
= 1.09X
%oc
– 0.86
Y
1
= 0.62X
%oc
+ 0.27
Qumlu-gillicəli
Tozlu-gillicəli
Lilli-gillicəli
[88]
Y
1
= 137X
%oc
– 63.4
(r = 0.94, α < 0.01)
Qumlu-gillicəli
[59]
Y = −62.41 + 82.84X
%oc
– 16.6
2
%
oc
X
Kambisol (üzvi gübrələrin
tətbiqi ilə)
[78]
Y
2
= 96.6
0.012
1 0.637
t
Otlaqaltı torpaqlar
[92]
1
2
3
Y
3
(> 3.36 mm) = 16.46 lnt + 1.21 (r = 0.97)
Meliorasiya olunan
torpaqlar (100 il)
[48]
Y
3
(> 0.85 mm) = 18.03 + 0.79X
cc
(r = 0.85, α < 0.001)
Qumlu və gillicəli
meşəaltı torpaqlar
[72]
Y(> 0.25 mm) = 62.868 + 16.901
exp
0.241
t
(r = 0.81, α < 0.05)
Y(> 0.25 mm) =
163.03
1 1.843
t
t
(r = 0.83, α <0.05)
Vertisol:
Çiləmə üsulu
ilə becərilən
sahə (30 il)
Herik sahəsi (22 il)
[56]
3
1
8
2.76
log 10
1
4.83
1 7 10 exp
1.01
oc
Y
X
(r =0.92)
Karbonatlı boz torpaqlar
[105]
Y = 2.82
pom
om
X
X
9.13 (r = 0.88, α = 0.05)
Lilli-gillicəli, qumlu-lilli-
gillicəli,
tozlu-lilli-
gillicəli
[120]
Y
1
= 0.0514X
oc
+ 0.0697 (r = 0.81)
Arid və semiarid torpaqlar
[57]
Y(> 0.25 mm) = 4.07X
oc
+ 7.77
(r = 0.96, α <0.002)
Y(> 0.25 mm) = 19.97X
io
+ 4.23
(r = 0.97, α <0.001)
Y
1
= 0.25X
oc
– 0.83 (r = 0.99, α <0.004)
Y
1
= 1.16X
io
– 0.85 (r = 0.94, α <0.003)
Alfisol (şum qatı)
[69]
Y
4
= 1.98
om
cl
X
X
+ 0.12 (r = 0.66, α <0.05)
Y
4
= −2.88
2
%
om
io
cl
X
X
X
+ 2.69
%
om
io
cl
X
X
X
− 0.0001 (r = 0.78, α <0.05)
Vertisol, luvisol, planosol
(şum qatı)
[68]
Y = 4.27 + 2.18X
oc
(r = 0.66, α <0.0001)
Mülayim iqlim torpaqları
[144]
Y = − 4.25 + 1.42
100
om
cl
X
X
(r = 0.97, α <0.0001)
Y
0
= − 22.5 + 10.9X
oc
(r = 0.89, α <0.0001)
Qeyd. Y
0
və Y – suyadavamlı aqreqatların miqdarı (q/kq və %); Y
1
– aqreqatların
orta çəki diametri
(mm); Y
2
– aqreqatlarda üzvi karbonun miqdarı (%); Y
3
– mexaniki dayanıqlı aqreqatların miqdarı
(%); Y
4
– sudaələmədən əvvəl və sonra Y
1
-in nisbəti; X
oc
və X
%oc
– torpaqda ümumi üzvi karbonun
miqdarı (q/kq və %); X
mb
– torpaqda mikrob biokütləsi (%); X
cl
– gilin miqdarı (%); X
io
və X
%io
–
Fe
2
O
3
(q/kq və %); X
as
– pH; X
om
– torpağın ümumi üzvi maddəsi (%); X
pom
– torpağın xüsusi üzvi
maddəsinin ağır fraksiyası (%); X
es
– mübadiləvi natrium (%); X
cc
– torpaq səthinin qaysaq örtüyü
(%); t – becərmə müddəti (il); r – korrelyasiya əmsalı; α – mənalıq səviyyəsi.
Təbii ki, torpağın strukturu və aqreqasiyası onun fundamental xassələrindəndir. Odur ki,
keçən əsrin ortalarından başlayaraq torpaq strukturu və onun aqreqasiyası ilə əlaqəli
xarakteristikalar arasında pedotransfer asılılıqlar müəyyən edilməkdədir (Cədvəl 2). Cədvəldə çox
geniş torpaq spektrini əhatə edən reqression-pedotransfer əlaqələr verilmişdir. Göründüyü kimi bu
əlaqələr çox müxtəlif olub torpağın fiziki, kimyəvi və bioloji komponent xarakteristikalarını əks
etdirir. Pedotransfer əlaqələrin müxtəlifliyi torpaq strukturunun və onun aqreqasiyasının çoxtərəfli
mürəkkəb təbii proses olduğunu bir daha sübut edir.
ƏDƏBİYYAT
1. Hümmətov N.Q. 2012. Torpaq makrostrukturunun qiymətləndirilməsi və aqreqatların paylanma
xarakteristikası //Azərb. ET əkinçilik ins-un elmi əsər. məcm. Bakı: «Müəllim» Nəş-tı,
23: 237-245
2. Məmmədov Q.Ş. 2007. Torpaqşünaslıq və torpaq coğrafiyasının əsasları. Bakı: Elm, 661 s.
3. Антипов-Каратаев И.Н. 1949. Учение В.Р. Вильямса о структуре почвы и современное
состояние этой проблемы в науке (о физико-химической природе и механизме образования
прочных комков почвы) //Памяти акад. В.Р. Вильямса. М.-Л.: Изд-во АН СССР, 47-60
4. Антипов-Каратаев И.Н., Келлерман В.В., Хан Д.В. 1948. О почвенном агрегате и методах
его изучения. М.-Л.: Изд-во АН СССР, 82 с.
5. Артемьева З.С. 2010. Органическое вещество и гранулометрическая система почвы. М.:
ГЕОС, 240 с.
6. Вершинин П.В. 1941. Формирование почвенной структуры //Вест. агротех.,
1: 3-16
7. Вершинин П.В. 1958. Почвенная структура и условия ее формирования. М.-Л.: Изд-во АН
СССР, 188 с.
8. Вигнер Г. 1941. Избранные работы. Физико-химические исследования почв. М.:
Сельхозгиз, 311 с.
9. Виленский Д.Г. 1945. Агрегация почв, ее теория и практическое приложение. М.-Л.: Изд-
во АН СССР, 112 с.
10. Вильямс В.Р. 1935. Прочность и связанность структуры почвы // Почвоведение,
5/6: 746-
754
11. Вильямс В.Р. 1939. Почвоведение. Земледелие с основами почвоведения. М.: Сельхозгиз,
447 с.
12. Воронин А.Д. 1986. Основы физики почв. М.: Изд-во МГУ, 244 с.
13. Высоцкий Г.Н. 1962. Структура почвы и грунта // Избр. соч. М.: Изд-во АН СССР,
1: 103-
111
14. Гедройц К.К. 1926. К вопросы о почвенной структуре и сельскохозяйственном ее
значении. Изв. Гос. ин-та опытной агрономии,
4(3): 117-127
15. Гельцер Ф.Ю. 1940. Значение микроорганизмов в образовании перегноя и прочности
структуры почвы. М.: Сельхозгиз, 120 с.