bayraq sancaraq, ətrafına hər gün tər qərənfillər düzürlər.
2-ci apancı: O qanlı Şənbə gecəsində qəlbimizə elə bir dağ
çəkildi ki, bu dağ hələ də sızıldayır. Təqvimlərimizdə əbədiləşən
«20 yanvar» sözü daim qara hərflərlə yazılacaq, nəsillər bu
rəqəmi ürəyinə, yaddaşına
həkk edəcək, qatillərimizə
zaman-zaman lənətlər oxuyacaq.
Yerdən səslər ucalır:
1-
ci səs:
Tunc zirehli ilanlar.
Tökdü qırmızı qanlar.
Həqiqəti yalanlar
Küncə sıxdı o gecə.
2-
ci səs:
Kimə deyim dərdimi?
Qəsbkar namərdəmi?
Yetmiş ilin dərd-qəmi.
Gözdən axdı o gecə.
3-
cü səs:
Nə deyək bu dəhşətə.
Bu zülmə, bu dəhşətə?
Allah bu müsibətə
Necə baxdı o gecə?
Bir nəfər qara çarşablı qız uşağı asta addımlarla apancılara
yaxınlaşır. Qəlb çəkən, ürək sızıldadan bir nida ilə pıçıldayır:
-
Fevralın 1-də matəm alayı başda Şeyxülislam
Allahşükür Paşazadə olmaqla Dağüstü parka tərəf addımladı.
Hüzünlü dəfn mərasimi keçirildi. Bu qırğında 131 nəfər qətlə
yetirilmiş, 607 nəfər yaralanmış, 4-ü itldn düşmüşdü.
(Səsini ucaldır, yumruqlarım düyünləyir)
-
Belə vəhşilik, qudurğanlıq harda görünüb?
1-ci apancı: Deyilənlərə görə qanlı-xatalı şənbə gecəsində
respublikamn doğum evlərində dünyaya göz açan hər
on uşaqdan
səkkizi oğlan olmuşdur.
8 4
2-ci apancı: Bilmirəm, bu möcüzədi, yoxsa həqiqət?
1-
Gİ
apancı: Çünki haqq-ədalət bizim tərəfdədi. Allah
qatillərin cəzasım verəcək, qanımız yerdə qalmayacaq!
2-
ci apancı: Bu xalqı qırmaq olar, əzmək olar, ancaq heç
vaxt sındırmaq, diz çökdürmək olmaz! Axı biz Babəkin, Şah
İsmayılın nəvələriyik!
Uşaqlar (iştirakçılar) xorla oxuyurlar:
Şəhid susdurulan qanı dindirər,
Qaraca torpağı qiymətləndirər.
Donan vicdanlan qe
50
'ətləndirər,
Axı el qeyrəti çəkib şəhidlər.
«İgid ölətf adı qalar» oyunu
Zal səliqə ilə bəzənib. Divarda «İgid ölər, adı qalan>
sözləri yazılmış
iri şüar, həmçinin Babəkin, Cavanşirin,
Koroğlunun, Səttar xanın, Ş.İ.Xətainin, M.Ə.Rəsulzadənin, İsrafil
Məmmədovun, Çingiz Mustafayevin, İsmət Qayıbovun,
Məmməd Əsədovun, Tofiq İsmayılovun, Salatın Əsgərovanm
şəkilləri asılıb.
Uşaqlar «Azərbaycanın Dövlət Hinmi»ni xorla oxuyurlar.
Apancılar irəli çıxırlar.
1-
ci apancı: Salam, əziz uşaqlar, istəkli qonaqlar, hörmətli
valideynlər!
2-
ci apancı: Sizi bu oyunumuzda
görmək bizim üçün
xoşdur!
1-
ci apancı: Uşaqlar, gəlin hamımız birlikdə ömrünü
doğma vətəninin, xalqımn yolunda şam kimi əridən,
torpaqlanmızın bütövlüyü uğrunda şəhid olan igidlərimizi
xatırlayaq.
Onlann parlaq, mənalı həyat yolundan nümunə
götürək.
2-
ci apancı: Axı onlar bizim xoşbəxt gələcəyimiz uğrunda
canlanm qurban veriblər.*
1-
ci apancı: Babək də. Cavanşir də.
2-
ci apancı: Koroğlu da, Nəbi də. Həcər də.
1-ci apancı: Pənah xan da. Cavad xan da.
8 5
2-ci apancı: Səttar xan da, M.Ə.Resulzade də.
1-ci apancı: Onlan bu müqəddəs işə vətən sevgisi, el şərəfi,
ləyaqəti səsləyib.
Bir uşaq irəli çıxıb şer oxuyur:
Könlümün sevgili məhbubu mənim.
Vətənimdir, vətənimdir, vətənim.
Vətənim verdi mənə nanü-nəmək.
Vətəni məncə unutmaq nə demək?
Südüdür kim dolanıb qanım olub,
O, mənim sevgili cananım olub.
1-ci apancı: Lakin həyatda hamı eyni cür olmur. Eləsi var
ki, təkcə özünü, öz uşaqlannı düşünür, yaxşı əməllər dalınca
getmir.
2-ci apancı: Görün şair nə deyib:
Hamı bir cür olmur axı.
Quyu çöldən dolmur axı.
Yaddaşlarda qalmır axı.
Hər kimin ki, izi yoxdur.
1-
ci apancı:
Bütün
pislikləri, xəbislikləri.
Kaş doldura biləm bir qatara mən.
Sonra
0
qatar keçən körpüdə
Quram nifrətimi dinamit kimi.
2-
ci apancı:
Məqamı yetişib, vaxtı çatanda.
Dostları ilə paylaş: