Qanun aktlarında bəzən administrasiya və onun bəzi sifarişçiləri
arasındakı münasibətlərlə əlaqədar qəbul edilən tədbirlərə də rast gəlinir.
Bu barədə məktəblər və həbsxanalarla bağlı iki misal göstərmək olar.
Eks-an-Provans liseyinin direktoru şagirdlərə fərqlənmə nişanları
gəzdirməyi qadağan etmişdi. Belə olduğu halda, onun bu qəran daxili
xarakterli tədbirdir və ona görə də ondan şikayət edilə bilməz.^*
Şagirdlərə ancaq qış dövründə məşğələlərdə xizəkçi şalvarı geyinməyi
qadağan etmiş bir lisey direktorunun müəyyən etdiyi bu qaydanı Dövlət
Şurası öz qərarı ilə qüvvəsində saxlamışdır.^?
Həbsxanalarda dustaqlara qarşı daha ciddi tədbirlər tətbiq olunur
və bundan məhkəmə qaydasında şikayət verilə bilməz. Söhbət həbsxana
rejimini pozmuş məhbuslara qarşı tətbiq olunan cəzalardan, habelə bir
həbsxanadan digərinə keçirməklə bağlı tədbirlərdən, yaxud da bəzi
məhbuslara güzəştli siyasi məhbus rejimi yaratmaqdan imtina edilməsi
ilə bağlı görülən tədbirlərdən gedir.
Belə vəziyyətlərlə əlaqədar məhkəmə praktikasında yekdillik
yoxdur. Belə bir meyil mövcuddur ki, məhbuslara və hərbi qulluqçulara
da məhkəmənin işə qarışması yolu ilə qəbul və təsbit edilməli olan
hüquqlar verilməlidir.
Bu cür hökumət aktlarına və daxili xarakterli belə görülən sərt
tədbirlərə «haqqında şikayətə yol verilməyən», yəni məhkəmə
nəzarətindən çıxanimış sahələrin mövcudluğu kimi qiymət vermək olar.
Lakin qeyd-şərtlər nəzərə alınmaqla bu istisnalara qarşı nəzəriyyədə
etirazlar edilir və onların mövcudluğuna, həyatda yaranan zərurətə
əsaslanaraq haqq qazandırılır.
Bütün hallarda yadda saxlamaq lazımdır ki, qanunçuluq prinsipi
əsasdır və həmin aktlar da (qanunçuluğun pozulması əlamətinə görə
onların ləğvinə məhkəmə vasitəsilə nail oluna bilinməsə belə) bu prinsipə
tabedir.
Qanunsuz hərəkətlərlə vurulmuş zərərin ödənilməsi -
bu problem üzrə
aşağıdakı üç fikri qeyd
etmək məqsədəuyğundur;
Prinsip etibarilə aktın qanunsuz xarakteri, avtomatik olaraq
administrasiyanın məsuliyyətinə səbəb olur. Bu halda əvvəlcə aktın ləğv
edilməsi barədə, sonra isə cərimə ödənilməsi haqqında tələb irəli
sürülməlidir. Lakin qanunsuz akt nəticəsində vurulmuş zərərin olması
faktı müəyyənləşdirildikdən sonra birinci mərhələdən imtina edərək.
Dövlət Şurasının Latun işinə dair 21 oktyabr, 1938-ji il tarixli qərarı.
Dövlət Şurasının Şapunun işinə dair 20 oktyabr, 1954-jü il tarixli
qərarı. Dövlət Şurasının Kayolun işinə dair 27 yanvar, 1984-jü il tarixli
qərarı.
157
dərhal cərimə ödənilməsini tələb etmək olar. Bu halda, ləğv edilməli olan
aktlara məhkəmədə baxılması müddətlərinə riayət etmək qaydasından
asılı olmayaraq, istənilən vaxt aktın qanunsuzluğuna istinad edilə bilər.
Bir çox hallarda zərərçəkən aktın özünün ləğvi ilə maraqlanmır və
yalnız zərərin ona müəyyən pul məbləği şəklində ödənilməsini tələb edir,
yaxud zərərçəkənin özü aktın ləğvinə nail olmaq müddətlərini ötürmüş
olur. Belə hallarda o, əldən buraxılmış imkanın əvəzini cərimə almaqla
çıxır. Beləliklə, bəzi hallarda praktikada zərərə görə cərimə ödənilməsi
aktın qanunsuzluğu ilə əlaqədar yeganə sanksiya olur.
Lakin aktın qeyri-qanuni xarakteri heç də həmişə cərimə
ödənilməsi ilə nəticələnmir. Elə hallar da olur ki, kompensasiya
ödənilməsi barədə iddia qaldırılmazdan əvvəl yalnız aktın ləğv edilməsi
tələbi irəli sürülür, yaxud iddia qaldırılmasına baxmayaraq, cərimə
ödənilmir. Bəzi qanunsuz aktlar o qədər az əhəmiyyətli sayılır ki,
nəticədə heç bir məsuliyyətə səbəb olmur. Bu, misal üsün, prosessual
xarakterli qanunsuz aktlara aiddir. Həmin aktların qəbul edilməsində yol
verilmiş hüquqi pozuntular bunlann ləğvinə səbəb olsa da, cərimə
ödənilməsi ilə bağlı olmur.
Nəhayət, müxtəlif hallarda məhkəmə müvafiq məsələdə
administrasiyanın özünün məsuliyyət daşıması faktını nəzərə alaraq,
aktın qanuniliyinə nəzarət etmir. Bu, bəzi hökumət aktlarına aiddir.
Hökumət aktlarından şikayət verilə bilməz, çünki ondan birbaşa şikayət
verilsə belə, onun ləğv edilməsinə nail olmaq olmaz. Lakin ayrı-ayrı
hallarda, hökumət aktı ilə zərər vurulduğu təqdirdə, zərərə görə cərimə
ödənilməsini tələb etmək və buna nail olmaq olar.“^* Daxili xarakterli bir
sıra tədbirlərlə əlaqədar bu yaxınlarda
belə qərar qəbul edilmiş-
dir.''2
Belə bir ümumi müddəa xülasə etmək olar ki, aktın qeyri-qanuni
xarakteri, adətən, zərərə görə cərimə ödənilməsinə nail olmağa əsas verir,
hərçənd ki, bəzən aktın özünün qeyri-qanuniliyi avtomatik şəkildə cərimə
ödənilməsi ilə nəticələnmir və yaxud, əksinə, məhkəmə aktın qanuniliyi
və qeyri-qanuniliyi məsələsinin həll edilməsini öz hüququna aid etmədiyi
hallarda ödənc almaq mümkün olur.
Beləliklə, əksər hallarda qanunçuluq prinsipi məsuliyyət prinsipi
ilə bağlıdır.
Dövlət Şurasının Baş elektrik eneıjisi şirkətinin işinə dair 30 mart, 1966-jı il tarixli
qəran.
Dövlət Şurasınm Spirin işinə dair 9 iyun, 1978-ji il tarixli qərarı.
158