Azərbaycan Respublikasının daxili və xarici siyasətinə, beynəlxalq münasibətlərə dair analitik jurnal
Yüklə 4,36 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- STRATEJİ TƏHLİL
- Emin Shikhaliyev The main directions of the Armenians’ “religion” strategy
- Эмин Шихалиев Основные направления “религиозной” стратегии армян
- STRATEJİ TƏHLİL 81
- Vüsal Qasımlı
STRATEJİ TƏHLİL | Say 7-8 • 2014 80 25. Şıxəliyev Emin. Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi Qərb və Türk si- vilizasiyalarının və geosiyasi maraqların toqquşması müstəvisində // “Strateji təhlil”, 2012, say: 5, s. 43-56. 26. Togan Zeki Velidi. Umumi Türk tarihine giriş. İstanbul: Enderun kitabevi, 1981‚ -539 s. 27. Uimz Səmyuel A. Ermənistan – terrorçu “xristian” ölkənin gizlinləri. Bakı: OKA Ofset Azərbaycan-Türkiyə Nəşriyyat-Poliqrafiya şirkəti, 2004, -386 s. 28. Uğur Ali. Dünya gündemindeki İsrail. İstanbul: Burak yayınevi, 1998, -224 s. 29. Uras Esat. Tarihte ermeniler ve ermeni meselesi. İstanbul: Belge yayınları, 1987, 798 s. 30. Мнацаканян А.Ш. О литературе Кавказской Албании. Ереван: Академия Наук Армянской ССР, 1969, -220 с. 31. Улубабян Б.А. Очерки историй Восточного края Армении (V—VII вв.). Ереван: Изд-во АН АрмССР, 1982. 32. Lowry Heath W. The U. S. Congress and Adolf Hitler on the Armenians // Institute of Turkish Studies, Washington D.C.: Pre-Print from: Political Communication and Persu- asion, 1985, Volume: 3, Number: 2, p. 111-139. 33. http://www.doguturkistan.net/modules.php?name=AvantGo&file=print&sid=4741 34. http://www.1001kitap.com/Guncel/Tamer_Andrea_Bacinoglu/modern_alman_oryan- talizmi/almanyaveermeni.html Emin Shikhaliyev The main directions of the Armenians’ “religion” strategy It is well known that the biggest Armenian ideal either as a state or a diaspora and a church is to realize the ideology of “Great Armenia”. In every opportunity Armenians claim that the territories which include Eastern Anadolu and Caucasus are their homeland. They use religion as a major weapon in order to justify their claims against the regional states. The strategy includes: to depict Armenians as “the first Christian community and the state” in the eyes of international community, “the enclave and inheritance of Christianity in Caucasus region” and “the first martyr nation of Christianity”. Without doubt there are some secret plans behind this religious strategy. In this article the main directions of the Armenia’s religious strategy and its place in international politics is comprehensively analyzed and researched. Эмин Шихалиев Основные направления “религиозной” стратегии армян Как общеизвестно, реализация политической концепции “Великая Ар- мения” является приоритетом армян. Армяне при каждом удобном случае заявляют о том, что как будто бы ряд земель, включая Восточную Анато- лию и Кавказ, являются их прародиной, историческими землями. Для ле- гитимизации своих территориальных претензий в отношении государств региона и для оправдания совершенных ими деяний, армяне используют Say 7-8 • 2014 | STRATEJİ TƏHLİL 81 религию как главнейшее оружие в своем арсенале. Основное содержа- ние этой стратегии в следующем: создание в глазах мировой обществен- ности образа первого христианского этноса и государства мира, символа “крепости” христианства на Кавказе, а также образа первого народа-му- ченика в истории христианства. Несомненно, что под завесой “религиоз- ной” стратегии скрываются определенные намерения. В статье со всеми подробностями и нюансами были изучены направления “религиозной” стратегии армян, а также роль и место этой стратегии в международных отношениях. STRATEJİ TƏHLİL | Say 7-8 • 2014 82 Say 7-8 • 2014 | STRATEJİ TƏHLİL 83 QLOBAL VƏ MİLLİ İQTİSADİ SİSTEMLƏRİN AKTUAL MƏSƏLƏLƏRİ STRATEJİ TƏHLİL | Say 7-8 • 2014 84 Say 7-8 • 2014 | STRATEJİ TƏHLİL 85 Açar sözlər: modernizasiya, innovasiya, elm, bilik iqtisadiyyatı, R&D Key words: modernization, innovation, science, knowledge economy, R&D Ключевые слова: модернизация, инновация, наука, экономика знаний, R & D İqtisadi modernizasiyanın nəzəri-metodoloji əsasları Vüsal Qasımlı Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Strateji Araşdırmalar Mərkəzinin şöbə müdiri, iqtisad üzrə fəlsəfə doktoru, dosent vusal.gasimli@sam.gov.az STRATEJİ TƏHLİL | Say 7-8 • 2014 86 Modernləşdirilmə nəzəriyyəsinin yaradıcılarından biri sayılan alman mütəfəkkiri M.Veber ilk dəfə modern kapitalist cəmiyyəti üçün rasionallaşdırma konsepsiyasını hazırlamışdı [26]. Öz nəzəriyyəsində modernizm (modernism), modernləşdirilmə (modernization) və çağdaşlıq (modernity) paradiqmalarını fərqləndirən alman mütəfəkkiri M.Bermana görə, heç nə daimi deyil, hər bir mövcudiyyət “əriməlidir” ki yeniləri yaransın [2, s.15]. M.Berman hesab edirdi ki, modernləşdirilmə davamlı bir proses kimi sosial həyatı əbədi olaraq dəyişir [3]. Klassik modernləşdirilmə nəzəriyyələri əsasən fərqləndirmə (differentiati- on) və rasionallaşdırma (rationalization) meyarları üzərində qurulub. Klassik nəzəriyyəni tənqid edən N.Luhmann, N.J.Smelser, J.Habermas və V.Şluçter kimi alimlər bildirirdilər ki, fərqləndirməyə və rasionallaşdırmaya əks olan proseslər də (dedifferentiation and derationalization) modern cəmiyyətlər üçün xarakte- rikdir [10; 19; 25, s.113-30; 23]. Beləliklə, bu iki əks proses də bəzi tədqiqatçılar tərəfindən modernizasiyanın tərkib hissəsi kimi qəbul edilir. Yarım əsrdən çoxdur ki, S.M.Lipsetin modernizasiya nəzəriyyəsi müxtəlif elmi mübahisələr doğurmaqdadır. Bu nəzəriyyəyə görə, modernizasiya - sənayeləşmə və iqtisadi inkişaf pozitiv sosial və siyasi dəyişikliklərə aparıb çı- xarır [18, s.69-105]. Lakin müasir dövrdə Çində modernləşmə heç də siyasi islahatlarla müşayiət olunmur və ya XIX əsrdə Argentina ən yüksək iqtisadi in- kişaf səviyyəsinə çatsa da, bu ölkənin siyasi həyatında ən yaddaqalan hadisələr siyasi islahatlar deyil, dövlət çevrilişləri oldu. Beləliklə, modernizasiyanın hər bir ölkədə özünəməxsus şəkildə baş verməsi S.M.Lipsetin modernizasiya nəzəriyyəsi ilə mübahisə etməyə imkan verir. S.M.Lipsetin modernizasiya nəzəriyyəsini ilk tənqid atəşinə tutanlardan biri S.P.Hantinqton oldu. S.P.Hantinqton modernizasiya nəzəriyyəsinin tərəfdarları ilə o məsələdə razılaşırdı ki, istisadi inkişaf dərin sosial dəyişikliklərə gətirib çı- xarır. Lakin o, bu dəyişikliklərin heç də həmişə proqressiv və ziyansız olmadığını düşünürdü [12]. A.G.Frank, F.H.Kardoso və F.Enzo kimi alimlər isə modernizasiya nəzəriyyəsinin sosial tərəflərinə deyil, iqtisadi inkişafla bağlı hissəsinə etiraz edirlər. Onlar belə bir fakt gətirirlər ki, qeyri-Qərb ölkələri beynəlxalq iqtisadi müstəvidə asılı vəziyyətdədirlər və inkişafdan geri qalıblar [5; 9]. A.Przevorski bildirmişdi ki, modernizasiya nəzəriyyəsində demokratiya və davamlılıq anlayışları düzgün müəyyənləşdirilməyib. Onun fikrincə, iqtisadi in- kişaf davamlılığın təmin olunmasında həlledici olsa da, demokratiyanın inkişa- fına töhfə verə bilməyib [20, s.155-183]. İllərlə müxtəlif həmkarları ilə tədqiqat aparan R.İnglehart dünya dəyərlər sorğusunun (World Values Survey) çox sayda göstəricilərini emal edərək belə bir qənaətə gəlmişdi ki, müxtəlif mədəni və davranış dəyişiklikləri iqtisadi in- kişaf və siyasi nəticələrə təsir baxımından əhəmiyyətlidir [13]. Bunun əksinə olaraq D.Ruesçemeyer, E.Stephens və J.Stephens fikirləşirdilər ki, əsas amil cəmiyyətdəki siniflərin güc balansının dəyişməsidir [22]. Yüklə 4,36 Kb. Dostları ilə paylaş:
|