Azərbaycanın böyük şairi Xəlil Rzanın bizim xalqın mədəniyyətinin inkişafında böyük
Yüklə 2,49 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Bakı, 5 şubat, 1992 TƏBRİZİMİN QAN BAHASI
- XƏLİL RZA ULUTÜRK
- Bakı, 24 nisan 1992 285 QAYTAR MƏNİM QÜDRƏTİMİ, AZƏRBAYCAN!
283 Yaraqlılar yaman imiş, Dişindən qan daman imiş. Sənsiz həyat yalan imiş, Yalan, Təbrizim, Təbrizim! Əlimdə bir kisə topraq, O tay... Təbriz göndərib, bax! Sən tapınan, o – tapınaq. Cüt Təbrizi qovuşduraq Ey bəxtəvər, ey üzüağ Balam – Təbrizim, Təbrizim! Qalam Təbrizim, Təbrizim! Sən yenidən doğulmusan, Salam, Təbrizim, Təbrizim! Bakı, 5 şubat, 1992 TƏBRİZİMİN QAN BAHASI Birinci zəng edən Əlican oldu, İkinci zəng edən Çingiz Abdulla. Xəlil, dərdi, qəmi kənara tulla. Təbrik! Fərman çıxıb... Xalq şairisən. Ağ sədəf içində saf mirvarisən. Hazırlaş! Gəlirik nuş eləməyə Dünyanın ən dadlı piyaləsini. Sənin hər sətrindən daşıb tökülən Böyük Poeziya şəlaləsini! Zənglər ara vermir... Təbrik edənlər, Muştuluq umanlar görün nə qədər. Söykəyib arxamı mərmər divara, Sakit dayanmışam, əlimdə dəstək. Baxın gözlərimdən axan yaşlara. Deyirəm: Balamın qan bahasıdır.
284 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Başıma qoyulan bu qızıl çələng. Telefon naqili ekvatormudur, O başda şadlanan, aşıbdaşan el. Bu başda şairin göz yaşı selsel. Əlində avtomat... mükafatımı Gedib o dünyadan gətirmiş özü. Tökülən qanıyla möhür basaraq Özü imzalamış balam hər sözü. Deyin, divaramı arxalanmışam, Yoxsa Təbriz adlı nəhəng bir dağa? Gedir, Qarabağdan lalələr dərir, Gəlir, qucaqqucaq səpir otağa. Bu hansı rahiyə, hansı ətirdi, Baharmı qılıncı sıyırdı qından? Getdi, mənim üçün çələng gətirdi Qaynar cəhənnəmin tən ortasından! Sağ ol, əziz balam, canımciyərim, Ata məramını duyan Təbrizim! Çıxarıb quyunun qaranlığından Məni dağ başına qoyan Təbrizim! Sağ ol, canımgözüm, ikinci ömrüm, Mənim yox, sənindir bu hünər, adsan. Apar, istəmirəm minnət götürüm. Hətta ən sevimli, doğma balamdan. Min illər keçsə də, sağamdiriyəm, Yaşaram, sənin tək döyüşə bilsəm. Sanaram ən böyük Xalq şairiyəm, Bircə qəsbkarı məhv edə bilsəm. Çələng sənin olsun, avtomat mənim, Şövqümü səninlə bölmək istərəm. Sən Vətən uğrunda keçdin canından, Mən sənin uğrunda ölmək istərəm. Bakı, 24 nisan 1992 285 QAYTAR MƏNİM QÜDRƏTİMİ, AZƏRBAYCAN! Başım, beynim tüstülənir, varlığımda kədər, təlaş: Gözlərimdə ildırımdır damladamla axan qanyaş. Mən yenidən doğulmasam, daşam, inan, qupquru daş, Taqətim ol, qeyrətim ol, qoy dirçəlim yavaşyavaş. Sənsən həsrət gözlərimin həm qarası, həm də ağı, Qaytar mənim qüdrətimi, Odər yurdu, Od torpağı! Varımyoxum, cismim, canım Təbrizimi itirmişəm, Bağ bağçamı, gülşənimi, nərgizimi itirmişəm. Yetim qalan bir dalğayam, dənizimi itirmişəm, Dürdanəmi, yeganəmi, əzizimi itirmişəm. İtirmişəm başım üstə kəhkəşanı, çilçırağı, Qaytar mənim çırağımı, Odər yurdu, Od torpağı! Cüt qolumu çiynimdəncə vurub saldı qarı düşmən. Arxasında qoca gürzə – qızıl xallı sarı düşmən. Yurdumun da içərisi yarı dostdur, yarı düşmən. Silib həyat kitabından irznamusu, arı düşmən. Köməyim ol, aça bilim dordolaşıq bir yumağı, Qaytar mənim səbatımı, Odər yurdu, Od torpağı! Əlvanəlvan, xonçaxonça neçə məzar, neçə gülzar. Mənə yardım edə bilməz nə göz yaşı, nə ahüzar. Qəhrəmanlar məbədisən, ey əbədi, şanlı diyar! Qərənfillər tonqalında yanar odlar, sönər odlar. Başımda ağ tacım olsun, ensin göydən ağ buludlar. Şırımşırım parçalayım kəsafəti, qaranlığı, Qaytar mənim cürətimi, Odər yurdu, Od torpağı! Sol böyründə Namiq yatır, sağ əlində Elşad, Aydın, Onlar candan keçərdimi, sən od içrə yanmasaydın? Daşaltıdan, Xocalıdan fəryadını ərzə yaydın, Ən qeyrətli mərdlərini harayladın, həyan saydın, Atıldılar cəhənnəmə ilk gəncliyin bahar çağı, Moskvadan gələn tanklar şırımladı Od torpağı. 286 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Qurban olum mən onların qana batmış tellərinə, Silahsız da, tüfəngsiz də düşmən boğan əllərinə. Qoy döşənim, qoy üz sürtüm solmuş məzar güllərinə, Düzülməmiş, ya düzülmüş mərmərinin dan yerinə. Su səp yetim anaların kabab olmuş dillərinə, Su səp, azca durulsun qoy o gözlərin qan çanağı, Qüdrətim ol, cürətim ol, ey qəhrəman Od torpağı! Mən bilirəm dərdlərini yumruğunda sıxacaqsan, Sən bu dibsiz cəhənnəmdən çıxacaqsan... Üzüağsan. Nurlu dağsan... zülmət dağı devirəcək, yıxacaqsan! Boğazından yapışanı boğmalısan, boğacaqsan! Təbrizləri, Ülviləri sən yenidən doğacaqsan! Öz bətnindən doğacaqsan İstiqlalı, Azadlığı. Qüdrətim ol, ey ümidim, ey qəhrəman Od torpağı! Planetin paytaxtı yox, başdanbaşa planetsən, On səkkiz min aləm səslər, sən özünsən, hara getsən. Bəşəriyyət yoxa çıxar, itərbatar, bir gün itsən. Odda yanmaz, suda batmaz, ərzə sığmaz bir igidsən. Min illərin arxasında insanlığın gur mayağı, Bir də alış, bir də parla Odər yurdu, Od torpağı! Nə Bağ Ata əfsanədir, nə Nizami, nə də Babək. Gözlərinə Nəiminin, Nəsiminin şəklini çək. Həqiqəti dəfn eləmək istəyənlər gəbərəcək. Bağrı yanmış Qarabağım bir də qalxıb göyərəcək. Göyərəcək çiçəkçiçək, laləlalə, ləçəkləçək. Gözlərimin çeşməsilə suvarıram o növrağı, Növrağımsan, bayrağımsan, Odər yurdu, Od torpağı! Yox, ölməyib... gömülməyib, dağ başında dağdı mərdlər. Al günəşin haləsində qanad çarpır... sağdı mərdlər. Məhv olmadı, kainata şüaşüa axdı mərdlər, Bu inamdır sərinlədən sinəmdəki çarpaz dağı, Yüksəl, dağım, dayağımsan, Odər yurdu, Od torpağı! Yüklə 2,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
|