Azərbaycanın böyük şairi Xəlil Rzanın bizim xalqın mədəniyyətinin inkişafında böyük
Yüklə 2,49 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- VÜSAL ÇAĞLARINDA
- XƏLİL RZA ULUTÜRK
| Məmməd Araz və Zəlimxan Yaqub ilə “Ürəyi, zəkası nur saçanları Tufan da, səmum da söndürə bilməz...” “Qorxma, mən sarsılmaz dağ qalasıyam Min-min ölüm gələ, sağ qalasıyam...” “...Ən parlaq incilər dərin dəryada, Ən zərif çiçəklər dağ başındadır” “...Hətta ölüm belə kişi üzündən Kişilik nurunu qopara bilmir!” Arif Məlikov ilə “Od tapılmayanda özü od tutan Kişilər yaşayıb bizim dünyada...” “Apar Azərbaycanı qürubdan sübhə doğru, Ey Atatürk nəfəsli Heydər Əlirza oğlu!...” (1992) Ulu öndər Heydər Əliyev Xəlil Rza Ulutürkün təltif olunduğu “İstiqlal” ordenini şairin ömür-gün yoldaşı Firəngiz xanıma təqdim edir. 1995 Həmin mərasimdən Salyan şəhərində xalq şairi Xəlil Rza Ulutürk və Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Təbriz Xəlil Rza oğlunun xatirəsinə ucaldılmış memorial abidə Şairin Fəxri Xiyabandakı qəbirüstü abidəsi “Qəbrimin üstündə mərmər qalacaq, Bir də, mərmər kimi iki yüz cildim...” Şairin 40 ilə yaxın bir dövrdə yazıb topladığı gündəliklər Şairin əlyazmaları 321 VÜSAL ÇAĞLARINDA Mənim nəfəsimdən yaranıb bu yaz, Çiçəklər sığınıb məhəbbətimə. Sanki səmalar da dar gəlir bir az Mənim sevincimə, səadətimə. Əlimdə, ovcumda, gözlərimdəsən, Saçını dağıdıb, bir də hörürəm. Yaxandan, boynundan, dodaqlarından Qönçələr üzürəm, güllər dərirəm. Ölüb dirilirəm gündə yüz dəfə, Ürəyim göylərə sığmayan quşdur. Dirilmək bir yana, loğmanım mənim, Sənin qucağında ölmək də xoşdur. Gedirsən, canım da səninlə gedir, Gəlirsən, qayıdıb mənə can gəlir. Hər şey nəzərimdə ülviləşibdir, Hər şey doğma gəlir, mehriban gəlir. Sən bulaq başında dayanıb bir an, Üzünə, gözünə su çırpan zaman, Düşündüm bu suyun hekayətini. Yığıb var gücünü, var qüvvətini. Neçə laydan keçir, suxurdan gəlir. Bir ovuc sevincin olmaqdan ötrü, Bəlkə də yeraltı dağları dəlir. Bunu anladınmı, günümgündüzüm, Sənin olmaq üçün dirilik suyun, Dağ yaran bulağın mənəm, mən özüm. Qıyıb tapdamaram qarışqanı da, Heç bilsən nə qədər kövrək olmuşam.
322 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Sənmi ülviləşib mələkləşmisən? Mənmi başdanbaşa ürkək olmuşam? Dərya sevincimdə bir gilə qəm var, Səhərim, saçların şüaşüa nur. Sənin ki, vüsalın bunca dadlıdır, Onda gör hicranın nə yaman olur. 1978 VÜSALA AZ QALMIŞ Gördüm həsrətinə dözə bilmirəm, Külüng, bel götürüb yanaşdım bağa. Bel ağzı ay kimi alışdı, yandı, Səma gözəlliyi verdim torpağa. Gördüm həsrətinə dözə bilmirəm, Çaldım külüngümü yeraltı dağa. Fışqırdı borudan dirilik suyu, Başladı şəlalə, sel qışqırmağa. Gördüm həsrətinə dözə bilmirəm, İslatdım əhəngi, başladım işə. Yaşıllıq içində ağappaq bir ev Gör nəyə bənzədi? Qızıl günəşə. Gördüm həsrətinə dözmürəm. Açdım Laybalay, taybatay pəncərələri. Şüşələr əlimdə büllura döndü, Günəş göylə birgə girdi içəri. Həsrətin bağrımı didəndən bəri, Bütün tikanları, çörçöpü yığdım.
323 Gözgöz, papaqpapaq qızılgülləri Əllərin bilərək köksümə sıxdım. Gördüm həsrətinə tabım yox daha, Dünyanın nəbzinə mən qulaq asdım. Açdım qollarımı kəhkəşan qədər, Bütün ulduzları bağrıma basdım. Həsrətin canımda, gözüm masada, Dünyada ən gözəl bir süfrə açdım. Bir cüt qızılqurşaq piyalə seçdim, Sənin içdiyinə inanmasam da. Qoyuldu pilləkən. Nə yaxşı. Aman! Hamıdan qarşıda cilvələnirsən. Səhər günəşinin əlindən tutub Gümüş pillələrlə gördüm enirsən. Sevincim bulaqdı, çaydı elə bil, Şadlıqdan az qala dilim tutuldu. Sənə gətirdiyim bir cüt qızılgül Dəyərkən əlinə, gülüstan oldu.
Yenə yollarda bahardır yeriyən, Təzətər gül kimi, gülzar kimisən. Aman Allah, aman Allah, qıza bax: Nur olub göylərə qalxar kimisən. Kirpiyin könlümü döyməkdə neçin? De, qızılgül, ya tikan – xar kimisən?
Yüklə 2,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
|