233
çalmalıyıq» mahnısı (1994), Bəşir Nəzərlinin sözlərinə «Bura vətəndir»
(1995), Bəhlul Orucoğlunun sözlərinə «Əsgər marşı» (1997), Qüdrət Əzizin
sözlərinə «Güllələnən abidələr» balladası (solist, xor və orkestr üçün 1999),
Zəlimxan Yaqubun sözlərinə «Bu gecə yuxuma girmişdi Şuşa» mahnısı,
orkestr üçün neçə-neçə hərbi marşlar. «Azərbaycan polisi», «Bakı – Ankara»
mahnı marşları (1999) və başqalarının adını çəkə bilərik. Hansı ki, bunlar
Süleyman müəllimin hərbi vətənpərvərlik mövzusunda yazdığı əsərlərin çox
az bir hissəsidir. O, hərbi hissələrə gedərək oradakı əsgər və zabitlərə bu
əsərləri şəxsən özü öyrədirdi.
Bəstəkarın hərbi vətənpərvərlik mövzusunda yazdığı əsərləri Daxili Qo-
şunların orkestrinin, S.Rüstəmov adına xalq çalğı alətləri orkestrinin ifasında
və orkestrin müşayiətilə neçə-neçə müğənnilərin ifasında dinləyicilərə
çatdırılmışdır. Onu da deyək ki, Daxili Qoşunların nümunəvi orkestrinin
təşkilində Süleyman müəllimin böyük rolu olmuşdur.
O, bir bəstəkar kimi yazıb-yaratmaqla bərabər, həm də mətbuat səhifə-
lərində, radio-televiziya verilişlərində bu mövzu ilə bağlı çıxışlar edir və baş-
qalarını da yazıb yaratmağa sövq edirdi.
Bu barədə Süleyman müəllimin «Əsgər» qəzetinin 6.10.1998-ci il tarixli
nömrəsində böyük bir məqaləsi dərc edilib.
Daha bir qəzet materialı- «Maarifçi» qəzetinin 02.11.1995-ci il tarixli
«Gərək mahnımız da döyüşsün» başlığı ilə Süleyman müəllimlə olan bir mü-
sahibə də maraq doğurur. Müxbirin:
- Süleyman müəllim, Yuxarı Qarabağ respublikamızın dilbər guşəsi
düşmən tapdağı altındadır. Bu anlarda şuşalı bəstəkar hansı hissləri keçirir? –
sualına belə cavab verir:
- Bütün azərbaycanlılar kimi mən də hədsiz narahatam. Zəbt edilmiş
rayonlardan didərgin düşənləri gördükcə ürəyimdən qara qanlar axır. O ki,
qaldı Şuşa ilə bağlı hisslərimə, hər gecə qarışıq yuxular görürəm, xəyalən
Şuşanı dolaşıram, atamın, anamın, bacımın qəbirlərini ziyarət edirəm.
Onların ruhu məni rahat buraxmır.
Torpağında müharibə gedən sənətkarın yaradıcılıq barədə danışması çox
çətindir. Biz fəaliyyətimizi xalqımızın qələbəsinə həsr etməliyik. İgid
əsgərlərimizi, arxa cəbhədə çalışanları qələbəyə ruhlandırmaq müqəddəs
borcumuzdur. Gərək mahnımız da döyüşsün. Ölməz S.Vurğunun «Bilsin ana
torpaq, eşitsin Vətən, müsəlləh əsgərəm mən də bu gündən» misraları sənət
adamlarının fəaliyyət proqramı olmalıdır. Torpağı od tutub yanan xalqın
sənətkarlarından,
şairlərindən,
artistlərindən,
bəstəkalarından,
rəssamlarından.. mənəvi kömək gözləməsi təbiidir. Çünki xalqımız şeiri,
sənəti həmişə yüksək qiymətləndirib, şair sözünü haqqın səsi kimi qəbul
edib. İndi onun yaralı könlünü oxşayan, xalqı birliyə, qələbəyə səsləyən şair
sözünə, musiqi əsərlərinə böyük ehtiyacı var».
Süleyman müəllimin hərbi vətənpərvərlik mövzusunda yazdığı mahnıların
poetik mətni onun musiqisi ilə üzvü surətdə qovuşur, həm söz, həm də
234
musiqi adamın varlığına sirayət edərək mübarizə hissini artırır. Bəzən seçdiyi
mahnı mətnləri üçün belə deyərdi: «Halal olsun, yaxşı yazıb. Lap ürəyimdən
xəbər verir».
Bəstəkarın son illərdə yazdığı əsərlərdən müxtəlif mövzulu mahnıları var
ki, onlar daim ifaçılarımızın repertuarında özünə yer tapıb. Həmin
mahnılardan bir neçəsinin adını çəkək: Eltəkinin sözlərinə «Məhəbbət
nəğməsi» (1997), Zəlimxan Yaqubun sözlərinə «Ballada» (1998), «Sazım
Borçalıda, sözüm Göyçədə» (1997), «Gözəldir», «Gözəl dünya, gözəllərin
var olsun» (1998) mahnıları, Musa Yaqubun sözlərinə «Bu dünyanın qara
daşı göyərir» (1995), Mustafa Fətəliyevin sözlərinə «Qəhrəman», Aslan
Aslanovun sözlərinə «İthaf» (1995), Teymur Elçinin sözlərinə «Laylay»,
Aslan Aslanovun sözlərinə «İstanbulum» (1992), Mövlud Süleymanlının
sözlərinə «Üç yarpaq» (1998), Aşıq Ələsgərin sözlərinə «Eyləmişəm»
(1998), S.Ə.Şirvaninin sözlərinə «Növhə» (solist, xor və orkestr üçün),
Füzulinin sözlərinə «Ya Rəbb» (1994) və s.
Əlbəttə, belə mahnılar çoxdur. Çünki Süleyman müəllim çox məhsuldar
bəstəkar idi. Onun elə bir günü olmazdı ki, nə isə yazıb yaratmasın. Həmişə
bu barədə söhbətlərimiz olanda belə deyərdi: «Sənətkar həmişə, hər gün, hər
an, hər dəqiqə öz üzərində çalışmalı, daim yeni yaradılacaq əsərlər haqqında
düşünməlidir».
«Solğun çiçəklər» (1997) Cəfər Cabbarlının eyni adlı pyesi əsasında ya-
zılmışdır. Libretto mərhum şair Hikmət Ziyanındır. Bu, bəstəkrın opera
janrında yazdığı ikinci əsəridir.
Bəstəkar operada muğam intonasiyalarından, xalq rəqslərindən istifadə
etməklə bir daha özünün bu sahədəki geniş imkanlarını göstərir və Üzeyir
bəyin irsinə sadiq qaldığını təsdiq edir. Eyni zamanda Süleyman müəllim bu
cəhəti ilə onu da təsdiq edir ki, xalq musiqisindən professional musiqinin hər
hansı bir janrında yaradıcı şəkildə istifadə etmək həmin əsərin xalq
tərəfindən daha yaxşı qavranılmasına səbəb olur.
Süleyman Ələsgərovun son dövrlərdə yazdığı digər səhnə əsərlərindən İsi
Məlikzadənin pyesi əsasında bəstəkarın «Subaylarınızdan görəsiniz» (1991),
«Hərənin öz ulduzu» (1995), habelə 1998-ci ildə Əli Əmirlinin librettosu
əsasında yazdığı «Onun iki qabırğası» musiqili komediyalarının da adını
çəkə bilərik. Sonuncu əsər tamamlanmayıb.
«Hərənin öz ulduzu» bəstəkarın 11-ci operettasıdır. Əsər unudulmaz ko-
mediya ustası Bəşir Səfəroğluya həsr edilib. S.Ələsgərov səhnənin və xü-
susən də musiqili komediya janrının xüsusiyyətlərini dərindən bilən bəstəkar
idi. Buna görə də onun səhnə əsərləri həm günün tələblərinə cavab verib,
həm də uzun ömürlü olub.
Bu əsərdə hadisələr kənd mədəniyyət evlərinin birində baş verir. Belə ki,
bu mədəniyyət evinin işçiləri – müdir Şöhrət, dram dərnəyinin rəhbəri
Məleykə, xor dərnəyinin rəhbəri Əlibala, rəqs dərnəyinin rəhbəri Nazir, gənc
qız-solist, pensiyaçı Kələntər, süpürgəçi Xurma bir-birilərini məsxərəyə
Dostları ilə paylaş: |