114
bu resurslara çıxış imkanı məhduddur. Məhz, bu vəziyyət inzibati
mübahisənin xüsusiyyətlərini müəyyənləşdirən əsas meyardır.
Qeyd edək ki, elmdə inzibati mübahisənin anlayışına dair
formal, maddi, prosesəqədərki, prosessual, predmet, münaqişəli
və s. yanaşmalar mövcuddur.
Formal yanaşma tərəfdarları (məsələn, Q.Yellinek,
V.V.Skitoviç) yalnız inzibati məhkəmələrdə, inzibati məhkəmə
icraatı formasında və xüsusi prosessual qaydalara əsasən baxılan
mübahisələri inzibati mübahisələr hesab edirlər. İnzibati
mübahisələrə müstəsna olaraq prosessual əhəmiyyət qazandıran
bu yanaşmanın tərəfdarları inzibati mübahisələrin mövcud-
luğunu məhkəmə hakimiyyətinin müstəqil qolu kimi inzibati
məhkəmə icraatının formalaşdırılması ilə əlaqələndirirlər.
Müəlliflərdən A.B.Zelentsov formal yanaşma ilə razılaş-
mayıb haqlı olaraq qeyd edir ki, formal yanaşmanın inzibati
mübahisənin mövcudluğunu və spesifik xüsusiyyətlərini onun
həlli üçün xüsusi orqanların və prosessual formaların mövcud-
luğu ilə şərtləndirməsi onun dar, prosessual cəhətdən şərhinə
səbəb olur.
Hesab edirik ki, inzibati mübahisəyə formal yanaşma özünü
doğrultmur. Çünki, ixtisaslaşdırılmış inzibati məhkəmələrin
yaradılmadığı, inzibati prosessual qaydaların mövcud olmadığı
halda da inzibati hüquq münasibətlərinin iştirakçıları arasında
inzibati mübahisə yaranır. Ümumi və ya ixtisaslaşdırılmış
məhkəmələr tərəfindən baxılmasından asılı olmayaraq inzibati
mübahisə obyektiv təzahür kimi ən demokratik dövlətlərdə də
yarana bilən hüquqi təzahürdür. Onun ixtisaslaşdırılmış məhkə-
mələrdə, inzibati məhkəmə icraatında baxılıb-baxılmamasını
mövcudluğunun şərti kimi qiymətləndirmək düzgün deyildir.
115
Fikrimizcə, formal yanaşma inzibati mübahisəni formallaş-
dıraraq, real mahiyyətindən uzaqlaşdıra bilər.
Maddi yanaşma inzibati mübahisəni onun predmetindən və
yaranma əsasından, yəni mübahisəli durumda olan maddi-
hüquqi münasibətdən çıxış edərək müəyyənləşdirir. Bu yanaş-
maya görə məhz tərəfləri əlaqələndirən maddi-hüquq münasi-
bətləri mübahisənin məzmununu xarakterizə edir.
Maddi yanaşma mövqeyinə əsasən, inzibati orqanların
konkret olaraq hansı hərəkətlərinin (hərəkətsizliyinin), qərarla-
rının inzibati mübahisənin əsası ola biləcəyini müəyyən-
ləşdirmək zərurəti meydana çıxır. Bu yanaşmanın əsasında
inzibati mübahisənin maddi hüquq münasibətlərində hüquqların
həyata keçirilməsinə maneə kimi qiymətləndirilməsi durur.
Maddi-hüquqi yanaşma tərəfdarları (D.M. Çeçot, M. Oriu, L.
Dyuqi, S. Popoviç, P. Staynov və s.) inzibati mübahisənin an-
layışını verərkən xüsusi hüquq münasibətləri kimi onun subyekt
tərkibinin ya da predmetini təşkil edən maddi-hüquqi müna-
sibətlərin xarakterindən çıxış edirlər. Maddi-hüquqi yanaşma
meyarına əsasən, idarəetmə sahəsində yaranan mübahisələrin
mühüm əlamətlərindən biri tərəflərin heç olmazsa biri qismində
qanunların icrası üçün tənzimləyici funksiyanı yerinə yetirən
dövlət orqanının çıxış etməsidir.
Fikrimizcə, bu yanaşma da özünü doğrultmur. Çünki vətən-
daşların subyektiv hüquqları və qanunla qorunan mənafeləri
yalnız dövlət orqanları tərəfindən pozulmur. Belə yanaşma digər
subyektlərin məsuliyyət mexanizmindən kənar qalmasına və
cəmiyyətdə sosial ziddiyyətlərin dərinləşməsinə səbəb ola bilər.
İnzibati mübahisənin əsası inzibati akt və ya hərəkət (hərə-
kətsizlik) olduğu üçün belə aktı qəbul edə bilən istənilən subyekt
inzibati mübahisədə tərəf ola bilər.
116
Qüvvədə olan respublika qanunvericiliyində də bu prin-
sipdən çıxış edərək inzibati orqanların kifəyət qədər geniş
dairəsini müəyyənləşdirmişdir. Belə ki, “İnzibati icraat haq-
qında” Azərbaycan Respublikası qanununda inzibati orqana
Azərbaycan Respublikasının müvafiq icra hakimiyyəti or-
qanları, onların yerli (struktur) və digər qurumları, bələdiyyələr,
habelə qanuna əsasən inzibati akt qəbul etmək səlahiyyəti
verilmiş hər hansı fiziki və ya hüquqi şəxs kimi anlayış
verilmişdir
169
“Prosesə qədərki” konsepsiya hüquqi mübahisəni hüququn
tətbiqi ilə bağlı olmayan prosedurlara, yəni prosesdən kənarda
mövcud olan “təşkilati prosedurlara” və ya lokal xarakterli
təşkilati münasibətlərə aid edir. V.V. Butnev hesab edir ki,
hüquq haqqında mübahisə məhkəmə fəaliyyətinin predmetinə
çevrildikdə də özünün maddi-hüquqi xarakterini itirmir, proses-
sual xarakter qazanmır, sadəcə olaraq prosesual münasi-
bətlərdən öncə yaranmış münasibət kimi çıxış edir. Müəllifin
fikrincə, tərəflər arasında yaranan mübahisədir, hakimin iştirakı
ilə meydana çıxan isə prosessual münasibətlərdir.
170
Hüquq
haqqında mübahisəyə “prosesə qədərki yanaşma” inzibati
hüquqda münaqişəli halların məhkəməyə qədərki həlli üçün
hüquqi tənzimləməyə diqqəti artırmağa kömək edə bilər.
Prosessual yanaşma isə hüquqi mübahisənin yaranmasını
məhkəməyə və ya digər yurisdiksiyon orqana qanuni qaydada
müraciətin edildiyi anla bağlayır və prosessual münasibətlərdən
169
“İnzibati icraat haqqında” Azərbaycan Respublikasının Qanunu. Bakı: Qanun,
2013, s.2
170
Бутнев В.В. Спор о праве – организационно-охранительное отношение //
Проблемы
защиты
субъективных
прав
и
советское
гражданское
судопроизводство. Ярославль: Ярославский гос. ун-т, 1981,c.45
Dostları ilə paylaş: |