87
A a
qəbul etməməyi məsləhət görür. Bütün bunlar müasir təbabət
elminin düzgün qidalanmağa dair əsas tələbləridir.
“Tənəffüs orqanları” mövzusunun tədrisi zamanı tənəffüs
üzvləri ilə bağlı xəstəliklərin yaranmasına təsir edən amillərdən
(təmiz olmayan hava, rütubət, soyuq və s.) bəhs edərkən müəllim
şairin aşağıdakı misralarına söz əyaniliyinin qüdrətli vasitələrindən
biri kimi müraciət edir:
Artıq
rütubətdən törəyər vəba,
Tənəffüz çətindir belə havada
(yenə orada, səh.420).
Göründüyü kimi, şair burada rütubətli havanın tənəffüsü çə-
tinləşdirdiyi, hətta, vəba xəstəliyinə səbəb olduğu barədə xəbərdar-
lıq edir, belə havadan qorunmağı məsləhət görür:
Bundan qurtarmaqçün qalayarlar od,
Tökərlər
bu oda səndəl, gül və ud
(yenə orada).
Sonuncu misradan aydın görünür ki, şair, Azərbaycandan çox
uzaqlarda
(Hindistan, Malakka yarımadası, Malayya arxipelaqı)
bitdiyinə baxmayaraq səndəl ağacının bütün xüsusiyyətlərinə yaxşı
bələd olmuşdur. Belə ki, oduncağı sarı və ətirli olan səndəl ağacının
nüvəsində 3-6 %-dək efir yağı var, ondan ətriyyat sənayesində və
tibbdə istifadə olunur
(93, 386). Məhz bu keyfiyyətlərinə görə şair
rütubətli havanın törətdiyi xəstəliklərdən qurtarmaq üçün müalicə
vasitələrindən biri kimi səndəli məsləhət görür.
Ud ağacı qədim əfsanəvi ağaclardan biridir. Əsasən isti ölkə-
lərdə bitir. Bu ağacın kiçik budaqlarından dəstə bağlayır və xeyirdə
- şərdə yandırırlar ki, gözəl ətir qoxusu ətrafa yayılsın. İçəridən ya-
nan ağacın odu görünmür, lakin tüstüsü ətrafdakılara xoş ovqat bəxş
edir
(94). Türkiyədə bu ağacın budaqlarından ibarət 100 qramlıq
odun 15 türk lirəsinə satılır
(95). Şərq xalqlarının, o cümlədən, türk-
lərin inancına görə, yuxuda ud ağacı meşəsini görmək parlaq və
rahat günlərə, yarpaqlı ağaclar isə səadətə, səfaya, könül nəşəsinə
89
A a
min bir sıra sistemlərinin, o cümlədən, mərkəi sinir sisteminin funk-
siyası dəyişir
(xəstə huşunu itirir, sayıqlayır, hallüsinasiya müşahi-
də edilir), ürək döyüntülərinin sayı artır, qan təyziqi yükslir, tənəf-
füs sürətlənir və s.
(98, 153).
İndi isə dahi şairin qızdırma haqqında yazdığı bir neçə beytə
diqqət yetirək. “Leyli və Məcnun” poemasının “İbn Səlamın ölü-
mü” parçasında şair İbn Səlamın ruhi həyəcan nəticəsində qızdır-
maya tutulmasını, hərarətinin beynə qədər
(sinir sisteminə təsir)
qalxmasını belə təsvir edir:
Pozuldu bədəni
qəmlə möhnətdən,
Artıq İbn Səlam düşdü qüvvətdən.
Qızdırma qoymadı canında əsər,
Qalxdı
hərarəti beyninə qədər (74, 241).
Göründüyü kimi, şair, burada qızdırmanın yaranması səbəbini
(ruhi həyəcan: qəm, möhnət) və psixi əlamətini (hərarətin beynə
qədər qalxması) yuxarıda qeyd etdiyimiz elmi mənbədən daha aydın,
daha dəqiq və lakonik ifadə etmişdir. Bununla yanaşı, şair, buradaca
qızdırma zamanı pəhriz saxlamağıın vacibliyini, buna əməl etmə-
yənlərin acı taleyini xüsusi qeyd etmişdir:
Xəstə qurtarınca tünd qızdırmadan,
Yenə pəhrizini pozduğu zaman
Qızdırma bir daha gəldi bədənə,
Əvvəlki xəstəlik qayıtdı yenə.
Birinci yarayla
zəif düşən can,
İkinci yarayla köçdü dünyadan
(yenə orada, səh.242).
“Xosrov və Şirin” poemasında isə şair qızdırmanın başqa bir
səbəbini
(həddindən çox yemək) diqqətə çatdırır: