216
III fəsil
simi xüsusilə fərqlənir. Şair demək olar ki, bütün
şerlərində atalar sözü və məsəllərdən məharətlə istifadə
edib, ölməz əsərlər yaratmışdır:
Çün hər nə kim əkərsən, axır biçərsən anı.
Söz bilənə yetər bu söz, özgə sualə düşməsin.
Ey Nəsimi, aqibət verər yelə,
Bivəfa ilə yeyən nanü nəmək.
və s. atalar sözləri bu qəbildəndir (166).
İraq-türkman atalar sözləri və məsəllərinin folklorun
başqa janrlarında və eləcə də bədii ədəbiyyatda gen-bol
işlədilməsi, onların başqa janrlar arasında tutduğu yeri
dərk etmək üçün müəyyən təsəvvür yaradır.
Kərkük dolaylarında
Molla Nəsrəddindən əlavə, başqa
tarixi şəxsiyyətlər və hadisələrlə bağlı yaranmış çoxlu
atalar sözü və məsəllər də vardır. Məsələn: «Altunu yez
(mis), atlası bez qoyralılar», «Cümə daşı atmaq»,
«Həmavinın kor bəgiri kimi axır gətirmək»; «Həsən-
Hüseyn üçün deyil, həlim üçün şivən edir»; «Qaçanı tut,
qalan malımızdı»; «Qalxdın öz evini yıxdın, düşdün xalqın
evini yıxdın»; «Lolo, lolo, mənə də lolo!», «Əhməd ağaya
anlat»; «Türkman oğlu köç eylədi, seyran bunun
sonundadı»; «Saqqalını təraş etdi, əlinə güzgü verdi»;
«Həm satar, həm su qatar, həm də bərabər atar» və s. bu
qəbildəndir.
Bu atalar sözü və məsəllərin yaranına yolu, yeri və
münasibəti Əta Tərzibaşı və İhsan Vəsfmin kitablarında
az-çox öz əksini tapmışdır (209, 80).
Bununla belə, demək lazımdır ki, atalar sözləri və
məsəllərin mənşəyini xronoloji şəkildə müəyyən etmək
mümkün deyildir. Bunun əsas səbəbi xalq ədəbiyyatının
başqa növləri kimi, atalar sözlərinın də dəyişkən olmasıdır
(118, 36). Ona görə ki, müxtəlif inkişaf mərhələlərində
onlar müxtəlif forma və mazmun kəsb edirlər.
Lakin bu о
demək deyildir ki, hər yeni inkişaf mərhələsində atalar
sözləri başdan-başa dəyişir. Əksinə, atalar sözləri
Kərkük folklorunun janrları 217
arasında uzaq keçmişlərlə bağlı saysız-hesabsız nümunələr
vardır. Belə olmasa idi atalar sözlərinin qədimliyi və
yaranma yolları barədə söz açmaq, nəticə çıxarmaq
mümkün olmazdı. Bu və ya digər Xalqın fikir tarixini,
keçdiyi yolu, inkişaf mərhələlərini aydınlaşdırmaqda atalar
sözləri və məsəllər tədqiqatçının köməyinə çatır, ona bir
növ bələdçilik edir. Məsələn:
«Altunu yez, atlası bez»
- ələ salmaq, başa qaxmaq
anlamında işlənən bir məsəldir. Xasa çayı Kərkükü iki yerə
bölür. Şəhərin Qala hissəsində yaşayanlara qalalılar,
qarşıyaxada yaşayanlara qoyralılar deyirlər.
Belə nəql
edirlər ki, keçmişdə bu iki yaxada yaşayan sakinlər arasın-
da tez-tez mübahisə, söz-söhbət olarmış. Qoyralıların yarı
hənək, yarı gerçək, bir az da istehza ilə qalalıların ünvanına
dedikləri yuxandakı ifadə xalq arasında bir məsəl kimi
qalmışdır.
«Qalxdın öz evini yıxdın, düşdün Xalqın evini yıxdın».
Bu atalar sözü, bir şəxs həm özünə, həm də başqalanna
ziyan gətirən bir hərəkətə yol verəndə işlənir. Belə nəql
edirlər ki, Osmanlılar dövründə türk polisləri Kərkükə
yaxına Bayat köylərindən olan Bəşir kəndinə bitişik bir
tarlada gəzərkən birdən qarşılarından bir dovşan qalxır»
Dovşanı ovlayır və kəndin muxtarı Nuralla Qayanın evinə
gətirərək qovurmalarını arzu edirlər. Səfəvi türklərindən
olan kənd xalqı şiə olduğundan və dovşan şiələrə görə
haram buyrulduğundan Nurulla kişi odla su arasında qalır.
Türk polislərinin sözünü yerə salmaq xatalı iş idi. Odur ki,
naçar qalan ev sahibi dovşanın qulağından yapışıb mətbəxə
tərəf sürükləyərkən «Qalxdın öz evini yıxdın, düşdün
Xalqın evini yıxdın» - demiş ki, bu kəlam indi də xalq
arasında məşhurdur.
Sırf yerli mübitlə bağlı yaranmış, ölkəşünaslıq elmi
baxımından böyük əhəmiyyət
kəsb edən atalar sözləri və
məsəllərə də İraq-türkman folklorunda bol-bol təsadüf
edilir:
218 III fəsil
Нələb ordasa, arşını burdadı.
Kərkükü yalan, Ərbili siçan, Bağdadı seyları apardı.
Kərkükün qalası var, yerlisinə bəlası var.
Yuxarı Zivədə dilənər, Aşağı Zivədə paylar (Kərkükdə
məhəllə adları).
Balı olanın çibini Şamdan gələr.
Bağdad hmin şəhər, qardaş kimin yar olmaz.
Bağdada girən peşman, çıxan peşman.
və s. atalar sözləri və məsəllər nəinki coğrafi. tarixi yerləri
və s. öyrənmək baxımından, eləcə də tarixi həqiqətləri
bilmək, dərk etmək yolunda əvəzsiz xəzinəyə çevrilir.
Bəzi atalar sözləri və məsəllər insanın qüdrəti, iradəsi
xaricində olan məntiqi davamiyyət,
labüd həqiqətlərin
nəticəsi kimi yaranmışdır:
Əgər xoruz baynamasa da sabah olur.
Yaş yetmiş, iş bitmiş.
Səksən, doxsan, aqibət bir gün yoxsan.
Gənclik bir quşdu, uçdu tuta bilməzsən.
Dünya bir pancərədi, hər gələn baxar gedər və s.
Bir çox atalar sözləri və məsəllər müəyyən adət-
ənənələrlə əlaqədar yaranmış, zaman keçdikcə öz əvvəlki
mənasını dəyişmiş, yeni məzmun kəsb etmişdir. Məsələn:
Mən bismillah deyincə, о əlhəmdullah dedi:
Naxırçılıq edir, əkmək yığmaq eybinə gəlir və s.
İraq-türkman atalar sözlərinin məzmun xüsusiyyət-
lərindən danışarkən hər şeydən əvvəl qeyd edilməlidir ki,
Azərbaycan folklorunda olduğu kimi, burada da «atalar
sözləri bir yaradıcılıq məhsulu olmaq etibarı ilə heç bir
bağlı həqiqəti açmır, əksinə. kəşf edilmiş həqiqətləri ifadə
edir. Bilavasitə mövcud olan həqiqətlərin hər hansı şəkildə
ifadə edilməsi isə həyatın müşahidə və sınaqla-
Кərкüк folklorunun janrları 219
rından doğur.
Başqa cür desək, atalar sözü müşahidə və
sınaq yolu ilə dərk edilmiş bu və ya digər gerçəkliyin ifadə
vasitələrindən biridir» (119, 152).
Saqqalını dəgirmanda ağardıb; Gül tikansız olmaz;
Doimada bir şey yoxsa nişin sarınır?; Dəvəquşu kimi
gizlənmək istəsə başını quma soxar; Lalın dilini nənəsi
bilər; Sel önündən kötük tutulmaz; Sözü ya uşaqdan, ya
dəlidən al.
Doğradan da atalar sözü və məsəllərin məna və
məzmununa fikir verdikdə onların müşahidə və ya sınaq
yolu ilə yaranmış olduğunu açıqca görmək olur. Məsələn:
Ağacdan maşa olmaz, çingənədən (qaraçı) paşa,
Qudurmuş köpəyin ömrü qırx gündü və s.
Birinci atalar sözü öz mənşəyini sınaqdan, ikincisi isə
müşahidədən almışdır. İkinci
misalda maraq doğuran
cəhətlərdən biri də «qırx» sayı ilə bağlıdır. Kərkük
folklorunda bu ədədin işləndiyi başqa atalar sözlərinə də
təsadüf edilir. Məsələn:
Qırxınnan sora saz alışır.
Ver qırxı, çəkmə qorxu.
Gözdllikdən qırx gündə doyulur, gözəl xoydan qırx
ildə doyulmaz və s.«Qırx» ədədi ilə bağlı olan atalar
sözlərinin məcazi mənasını bir yana qoyaraq, onların
həqiqi mənasından çıxış etsək, qəribə bir mənzərənin
şahidi oluruaq.
Qudurmuş köpəyin qırx gündə ölməsi, it dişləyən
adama hər gün bir iynə hesabı ilə qırx
gün ərzində iynə
vurulması, xəstələnmə təhlükəsinin qırx gün davam et-
məsi, ölünün qırxının ənənəvi mərasim kimi qeyd edilmə-
si, zahı qadının və uşağın qırxı çıxana qədər kənar şəxs-
lərlə təmasda olmasının təhlükəsi və s. kimi məsələlərin,