217
Sirdaş olub arzulara,
Aylar gəlir, illər gəlir.
Sinə gərib o kürsüyə
Alnı açıq Rüstəm əmi,
Salamlayır igidləri
Qədirbilən ata kimi.
Deyir ki, biz təbiətdən
Gözləmədik mərhəməti,
Yaxşı tutdu qolumuzdan
Dağlar yıxan el qüvvəti!
Ağlımıza, gücümüzə inamımız,
Dözümümüz, inadımız
Heyran qoydu təbiəti.
Maymaqlığı, qorxaqlığı
Asmasaydıq, kəsməsəydik,
Biz hər kolun üzərində
Ana kimi əsməsəydik,
Şirin-şəkər yuxumuzdan
Bilə-bilə kəsməsəydik,
O “ağ qızıl” dağlarımız
Başı qarlı Şah dağından
Yüz qat uca olardımı?!
Ürəklərdən səda gəlir,
Gülür qoca, cavan, Bərdə,
Tarixlərdə izi qalan,
Min söhbəti, sözü qalan
Qoca yaşlı cavan Bərdə!
Söz verilir komsomola:
– Əlimizlə, – deyir, gərək
Bütün dünya cənnət ola.
Qızıl kürsü qabağından
Gül balalar gəlib keçir.
Boynu qızıl qalstuklu
O körpələr də and içir:
Sabah biz də olacağıq
Hümbət kimi, Tərlan kimi!
Sərdar kimi, Şaban kimi!
Döşlərdəki ordenlərdən
Medallardan göz qamaşır.
Dalğalanır insan seli
Ümmandımı, aşır-daşır?!
218
Bu təntənə, bu toy-büsat
Bu gün daha çox yaraşır,
Aranımın gül taxtına,
“Ağ qızılın” paytaxtına!
Cərgə-cərgə, alay-alay
Gəlib keçir qəhrəmanlar,
Bolluq dağı yaradanlar!
Neçə qorxmaz ər böyüdən
Neçə igid, nər böyüdən
Ağbirçəkli ana keçir.
Düzlərimin yaraşığı
Neçə nazlı sona keçir.
Çirkinlik də, bədbinlik də
Gendən, yana-yana keçir.
Hər baxışdan nur ələnir
Ömürlərin xoş baxtına
“Ağ qızılın” paytaxtına!
“Azərbaycan” kolxozunun
İgidləri qabaqdadır.
Gedir mətin sıralarla,
Əllər qızıl bayraqdadır.
Vətən sözü, Vətən andı
Min nəğməli dodaqdadır.
Əmək, hünər cəbhəsindən
O müzəffər çıxanlara,
Ulduzları yaxasına
Qoşa-qoşa taxanlara,
Dönüb qeyrət qılıncına
Geriliyin başı üstə
Şimşək kimi çaxanlara,
Tək Qarabağ deyil, bu gün
Şirvan baxır, Muğan baxır,
Bütün Azərbaycan baxır
Şəhərlərin xoşbaxtına,
“Ağ qızılın” paytaxtına!
7
Xoş sevdalı bir nida
Dolanır izdihamı,
Yayılır dalğa-dalğa
219
Vətənin vuran qəlbi
Moskvanın salamı!
Dilimizin əzbəri,
Azad xalqlar şəhəri,
Sülhün enməz qalası
Moskva da söyləyir:
– Sağ ol, ağ günlü Bərdə!
Toylu-düyünlü Bərdə!
Bu sevincə birinci
Üzeyirlər vətəni –
Ağcabədi qoşulur,
Qonşu kimi, dost kimi,
Bərdənin əllərini
Dönə-dönə sıxır o,
Dönə-dönə şad olur.
Suqovuşandan gəlir
Sabirabadın səsi.
Nəğmələrə qarışır
Mirbəşirin, Yevlağın,
Ağdamın da nəğməsi.
Neçə qardaş təbriki
Zərdabdan, Füzulidən,
Qədim Salyandan gəlir,
Özbəkistandan gəlir,
Türkmənistandan gəlir,
Min bir diyardan gəlir,
Gəlin bahardan gəlir!
8
Təkcə Bərdə deyil bu təmtəraqda,
Hər kəndim, şəhərim toy-büsatlıdır.
Sorağı ellərdən-ellərə çatan
Müjdələr necə də quş qanadlıdır.
Hər gələn bu yerdə bayrama gəlir.
Ulduzlar qoynuna salama gəlir.
Könüllər dil açıb ilhama gəlir,
Bu şöhrət sənindir, Azərbaycanım!
Dünya heyran qalıb cah-cəlalına,
Mənsə vurulmuşam gül camalına,
Alqış bu gününə, istiqbalına
Bu qüdrət sənindir, Azərbaycanım!
220
Əlində müzəffər qızıl bayrağın,
Üfüqlər ardından gəlir sorağın,
Hər qəlbi isidir odun, ocağın,
Bu hörmət sənindir, Azərbaycanım!
Görüb növrağını Mil, Muğan gülür.
Gülür Qarabağım, Naxçıvan gülür.
Qədim Gəncə, Qazax, Lənkəran gülür,
Bu sərvət sənindir, Azərbaycanım!
Gülür qızıl Bakı, paytaxtım mənim!
O odlar beşiyim nur taxtım mənim!
Xoş taleyim mənim, xoş baxtım mənim,
Bu dövlət sənindir, Azərbaycanım!
Haqqa sadiq qalıb nəsillərimiz,
Lenindən dərs alıb mərd ellərimiz!
Yol açır sabaha əməllərimiz,
Bu cürət sənindir, Azərbaycanım!
Əzəldən bəhrəli, nemətli yurdum,
Bitib-tükənməyən sərvətli yurdum
Mənim qəlbi açıq, qeyrətli yurdum!
Bu qüvvət sənindir, Azərbaycanım!
Dost ellər söz açır səxavətindən,
Dostluğa əbədi sədaqətindən,
Ali məclislərdə ləyaqətindən,
Bu ülfət sənindir, Azərbaycanım!
Ey ulu beşiyi şeirin, sənətin,
Nizamin fəxridir bəşəriyyətin!
Heyranın olmamaq çətindir, çətin
Rəşadət sənindir, Azərbaycanım!
Hələ min igidin, qəhrəmanın var,
Üzeyirin, Vurğunun, Nərimanın var!
Hələ çox söhbətin, çox dastanın var
Səadət sənindir, Azərbaycanım!
Ey müqəddəs adı ulduzlar aşan,
Hüsnünə baxdıqca gözüm qamaşan,
Qəlbimdə hər zaman çağlayıb daşan,
Məhəbbət sənindir, Azərbaycanım!
Sədaqət sənindir, Azərbaycanım!
221
CƏFƏR ÇƏMƏNLİ
BƏRDƏNİN
Əkinli-biçinli, bağlı-bağatlı,
Rəssam sərgisidir düzü Bərdənin.
Hünəri, şöhrəti, səsi, sorağı,
Gətirir ilhama bizi Bərdənin.
Gözəl Vətənimdə adı, sanı var,
Yüzlərlə yenilməz qəhrəmanı var,
Ellər yaraşığı bir Tərlanı var,
İgiddir oğulu, qızı Bərdənin.
Ana gülüşüdür o saf gülüşü,
Hər yana səs salıb hünəri, işi,
Zəhmətlə ölçülür hər yüksəlişi,
Gülür çiçək kimi üzü Bərdənin.
İgid Nüşabənin gözəl diyarı
Qoynunda böyüdü Fərhadın yarı,
Böyük Nizaminin fəxri, vüqarı,
Min ildir söylənir sözü Bərdənin.
Çörəkdir dünyada hər varın başı,
İsgəndər yemədi ləli, daş-qaşı,
Əzəldən Cəfərin könül sirdaşı
Aşığı Bərdənin, sazı Bərdənin.