Биринчи боб

Oltmishinchi avtobus to‘xtab o‘tadi
).
«Sovuq qotdi, — o‘ylaydi erkak, —
Yomg‘irpo‘shni yelkasiga tashlasam
Xafa bo‘lmasmikin?» 
(
Oltmishinchi avtobus to‘xtab o‘tadi
).
«Chiroyli ekan, — o‘ylaydi erkak, — 
Yoshi ham o‘ttizdan oshmagan.
Qani edi, shunday xotinim bo‘lsa...» 
(
Oltmishinchi avtobus to‘xtab o‘tadi
).
«Balki u taqdirimdir, —o‘ylaydi erkak, — 
Ammo yomg‘irpo‘shni 
yelkasiga tashlasam,
otib yubormasmikan? 
Baribir ayol-da...

---

50 
Chiroyli bo‘lsa ham...» 
(
Oltmishinchi avtobus olib ketadi ayolni
). 
She’r oxirida esa mazmun quyidagi tasvir bilan yakun topgan:
Uf tortadi erkak.
(Uyida 
ivigan kiyimlarini 
yana o‘zi — xo‘rsinib — yechadi ayol) (91-bet).
She’rlarning poetik ta’sirchanligi shundaki,she’rda lingvopoetik vositalardan 
biri bo‘lgan takror vositasida ko‘tarilgan mavzu yakka shaxsning emas,balki 
umumbashariy muammo sifatida har bir o‘quvchini hayajonga soladi,uni 
o‘ylashga,shoir ichki kechinmalarini o‘zinikidek bilib, shu nuqtai nazardan fikr 
yuritishga majbur qiladi. Uning “Grafika” she’rida “oq” va “qora” sifatlarini 
o‘zaro zid qo‘yish orqali takrorning nozik va beqiyos ko‘rinishlari hosil qilingan: 
Ko‘zing 
qaro
sening, qoshlaring 
qaro,
Yuzlaring 
oq
sening, kulishlaring 
oq.
Qo‘lingdagi ta’na toshlaring 
qaro,
Menga g‘amgin boqib turishlaring 
oq.
Unutishing — 
qaro,
hijroning 
qaro,
Sog‘inching oppoq
dir,
xatlaring — 
oppoq.
Qarodir
yurganing o‘ch-mehr aro,
Menga tashlab ketgan dardlaring — 
oppoq.
Shommi, yo saharmi — vaqtimdir