48
qaraganda bir narsa ortiq (kam) bo‘ladi (2 va 3; 3 va 3; 3 va 4; 4 va 4; 4 va 5 va hokazo). Bu
miqdoriy nisbatlarning farqini bilish ko‘nikmasini o‘stirishga yordam beradi.
Narsalaming teng yoki teng emasligini, qaysi narsalar ko‘p (kam) ekanligini bilish uchun bir
narsa ustiga ikkinchisini yoki bir narsa yoniga ikkinchisini qo‘yish, ularni juftlash kerak, deb
doimo ta’kidlab turiladi.
Bolalar narsalarni o‘ng qo‘l
bilan olishga, ularni chapdan o‘ngga tomon harakatlanib bir
qator qilib terishga, narsani narsa bilan aniq taqqoslashga, ular orasidagi masofani qat’iy hisobga
olishga o‘rgatiladi.
—
«Ortiq», «kam», «teng» nisbatlari predmetlami bir-biriga taqqoslab aniqlanadi. «Pedagog
(tarbiyachi) bolalarga birma-bir savollar berib, ularni qaysi narsalar ko‘p va qaysilari kam
ekanligini ko‘rsatishga, har ikkala guruhdagilar nomini aytishga,
taxminan quyidagicha javob
berishga undaydi: «Qizil rang doirachalar havo rang doirachalarga qaraganda ko‘p», «Havo rang
doirachalar qizil rang doirachalarga nisbatan kam», «Havo rang doirachalar qancha bo‘lsa, qizil
doirachalar ham shuncha».
Birida ikkinchisidagiga qaraganda bitta ortiq narsa bolgan yig‘indilar birinchi marta
taqqoslanayotganda, ular tengmi va qaysilari ko‘p, degan savollarga kichkintoylarning
ko‘pchiligi «ular teng» deb javob beradi. Bunga sabab shuki, oldingi mashg‘ulotlarda miqdor
jihatidan teng narsalar yig‘indilarigina taqqoslanilgan edi; ilgari o‘zlashtirilgan tasavvurlar yangi
vaziyatni idrok etishga ta’sir ko‘rsatadi.
U juftlab qo‘yilgan narsalarni navbatma-navbat (qo‘li bilan) ko‘rsatadi, ortiqcha narsa ustida
to‘xtalib tushuntiradi: «Bitta
quyoncha ortiqcha, demak ular olmaxonchalarga qaraganda ko‘p.
Bitta olmaxoncha yetishmaydi, demak ular quyonchalarga qaraganda kam».
Kichkintoylarga ortiqcha narsa qayerdaligini yoki qayerda bitta narsa yetishmasligini
ko‘rsatib berish taklif qilinadi.
Bolalar narsalaming rangi, shakli yoki hajmiga qarab taqqos- laydilar va guruhlarga ajratadilar,
turli guruhlardagi narsalar sonini solishtirib ko‘radilar. Ular yig‘indidagi hamma narsalar uchun
umumiy
boigan belgilarni ham, undagi narsalaming faqat bir qismi uchungina umumiy boigan
belgilarni ham aytib beradilar. Guruhni qismlarga ajratib, bolalar ular o‘rtasidagi miqdoriy
munosabatlarni bilib oladilar. «Doirachalar ko‘p, katta doirachalar ham, kichik doiralar ham bor.
Katta doirachalar kam, kichkinalari esa ko‘p». Tarbiyachi ayni bir xil narsalar o‘rtasidagi miqdor
nisbatlarni muntazam ravishda o‘zgartirib turadi. Masalan, havo rang kvadratlar qancha bo‘Isa,
qizil rang kvadratlar shuncha bo‘lishi ham mumkin. Oldingi ikki mashg‘ulotda bolalar nar-
salarning faqat sifat belgilarini aytadilar. («Havo rang kubiklar ko‘p,
sariq rang kubiklar esa
kam»). Kichkintoylar yuqorida va pastda joylashgan katta, kichik har xil turdagi narsalarning
ko‘p, kam va teng bo‘lishi mumkinligini ko‘radilar. Ular shu asosda miqdor narsalarning
joylashuviga, hajmiga va boshqa xususiyat- lariga bog‘liq emasligini keyinchalik tushunib
oladilar. Bolalarga narsalar o‘rtasidagi miqdoriy munosabatlaming o‘zgarishini ku- zatib
borishgina emas, balki shunday o‘zgarishlarni amalga oshirish ham o‘rgatiladi: «Hammaga
o‘yinchoqlar yetadimi?, Yana nechta o‘yinchoq olib kelish kerak?», «Bitta», «Shunday qilginki,
49
kurakchalar chelakchalarga qaraganda ko‘p (kam, qancha bo‘lsa shuncha) bo‘lsin» va hokazo.
Bolalar o‘zlashtirib olgan usullami tatbiq qila olishga o‘rgatish muhim ahamiyatga ega.
Bunga
quyi- dagi o‘yin mashqlari imkon beradi: bolalar muayyan miqdordagi bir xil narsalar
(qo‘g‘irchoqlarga, ayiqchalar)ga o‘shancha boshqa narsalar (likopchalar, piyolachalar,
qoshiqchalar va boshqalar)ni tanlaydilar
.
Dostları ilə paylaş: