46
Bolalarni mashq qildirish uchun narsalaming rasmlari bir- biridan baravar uzoqlikda qator
qilib terib qo‘yilgan ko‘rgazmalar- dan foydalaniladi. Bolalarning to‘plamlardagi narsalar sonini
idrok etib, tajribalarini oshirib borishlari muhim ahamiyatga ega, shuning uchun ko‘rgazmalarda
3 tadan 5 tagacha narsa tasvirlangan bo‘lishi kerak. Bu mashg‘ulotlarda har bir bola ikkita
ko'rgazma bilan ishlaydi. U har qaysi ko‘rgazmaga o‘yinchoqlarning 2 turini navbatma- navbat
joylashtiradi. ICichkintoylarga o‘yinchoqlar qutichada (yoki likopchada) beriladi. Bu
o‘yinchoqlar bolaga kerak bo‘lganidan ortiq bo‘lishi kerak. Masalan, agar ko‘rgazmada 4 ta
qo‘ziqorin- chaning rasmi bo‘lsa, qutichaga kamida 6-7 dona qo‘ziqorin solib beriladi. Bolalar
kartochkada nechta rasm chizilgan bo‘lsa, ularning ustiga shuncha narsa qo‘shishni o‘rganishlari
kerak.
Pedagog (tarbiyachi) mashg‘ulotning birinchi qismida yig‘ma tasmalarga asosiy e’tibor
bolalarning ustma-ust qo‘yish usulini bilib olishlariga qaratiladi. Bolaga o‘yinchoq yoki
rasmlami qanday qo‘yganligini aytib berish ini taklif qilish foydalidir.
Ikkinchi mashg‘ulotda bolalar og‘zaki ko‘rsatma bo‘yicha ish qiladilar. Avval ularga birinchi
mashg‘ulotda ishlatgan o‘yinchoqlari- ning biror turidan foydalanish so‘ngra
esa bu
o‘yinchoqlarni bosh- qalari bilan almashtirish tavsiya etiladi.
Tasmalarni ustiga qo‘yish usuli bolalarga 2-3 mashg'ulot davomida o‘rgatiladi. Shundan
so‘ng bolalarga tasmalarni ustiga qo‘yish usuli yordamida bir to‘plam elementlari bilan boshqa
bir to‘plam elementlarini taqqoslash o‘rgatila boshlanadi.
Mashg‘ulotlarda ko‘rgazmalar didaktik material vazifasini bajaradi. Tasmalaming birida bir-
biridan bir xil uzoqlikda joylashgan predmetlar yoki geometrik figuralar (3-5 dona)dan
foydalaniladi.
Predmetlar (archalar, qo‘ziqorinchalar, ko‘rgazmalar va hokazolar)ning tekislikdagi rangli
tasviridan, hajmli kichkina o‘yinchoqlardan va geometrik figuralar (doiralar, kvadratlar,
uchburchaklar)ning modellaridan tarqatma material sifatida foydalaniladi.
Ba’zi kichkintoylar ko‘rgazmalardagi rasmlarning qanday
joylashganligini bilishga
qiynaladilar. Ular rasmlar o‘rtasidagi oraliqni go‘yo ko‘rmaydilar. Bunday bolalarga
ko‘rgazmalami katakchalarga ajratib berish maqsadga muvofiqdir. Shunda predmetning har bir
rasmi alohida katakcha ichida joylashgan bo‘ladi, uning ostida esa rasmsiz katak bo‘ladi. Yuqori
doskadagi har bir rasmdan pastki doskaga ko‘rsatkich o‘tkazilgan ko‘rgazmalami ham berish
mumkin. Ko‘rsatkichlar kichkintoylaming predmetlarni ko‘rgazmalardagi
rasmlar bilan
taqqoslashlariga yordam beradi.
Bolalar ustiga qo‘yish usulidan foydalanganlarida, ular pred- metlarning rasmlarini faqat bir-
biridan farq qiladilar va ustini bekitadilar. Endi topshiriq murakkablashadi: predmetlarni rasmlar
ostiga aniq qo‘yish, ular o‘rtasidagi oraliqni (ya’ni, ularning fazoviy joylashuvini) qat’iy hisobga
olish kerak.
Bolalarni yoniga qo‘yish usuli bilan tanishtirishdan oldin ularga o‘yinchoq!ar (rasmlar)ni
ko‘rgazmalardagi rasmlar ustiga qo‘yish taklif qilinadi. Bunday qilish ish-harakatning yangi
usulini ilgari o‘zlashtirilgan usul bilan bogiash imkonini beradi.
Pedagog (tarbiyachi) bolalarning rasmlar qancha bo‘lsa, ularning ustiga shuncha predmet
qo‘yganliklarini aniqlagach, yangi usulni namoyish qiladi. U narsalar rasmlarini birin-ketin olib,
pastki doska ustiga joylashtiradi va bolalar e’tiborini har bir predmetning yuqori doskadagi narsa
rasmi ustiga aniq qo‘yilishiga jalb etadi. («Sariq qo‘ziqorinchani qizil qo‘ziqorincha ostiga, yana
47
bir qo‘ziqorinchani boshqasining ostiga, bittasining tagiga boshqasini qo‘yaman...», ular orasida
bir xil uzoqlikdagi masofa— darcha qoladi.)
Oxirida pastki doskada qancha narsa bo‘lsa, yuqori doskada ham shuncha narsa borligi
aniqlanadi. Pedagog (tarbiyachi) bu narsalarni bir-biriga taqqoslash
jarayonini namoyish
qilayotgandek bo‘lib, yuqori va pastki doskadagi narsalarni navbatma-navbat ko‘rsatib, narsa
qatorlari ustidan qo‘lini yurgizib chiqadi.
Ko‘rsatishni takrorlab, kichkintoylarga narsalarni o‘ng qo‘l bilan olish va ularni chapdan
o‘ngga qarab birini ikkinchisi ostiga aniq qo‘yib chiqish kerakligi eslatib o‘tiladi. Bolalar yuqori
doskadagi narsalarni pastki doskaga qayta terib chiqqanlaridan so‘ng,
ularga yuqori doskada
qancha narsa bo‘lsa, pastki doskaga ham shuncha narsa (ammo endi boshqa narsalar) qo‘yish
topshirig‘i beriladi. Keyin yuqori doskada qancha narsa bo‘lsa, pastki doskada ham shuncha
narsa bor-yo‘qligini tekshirib ko‘rish taklif qilinadi. Buning uchun narsalarni rasmlar ustiga
qo'yish kerak. Pedagog (tarbiyachi) bolalarni kimki xato qilsa, unda ortiqcha narsa qoladi va uni
hech qayerga qo‘yib bo‘lmaydi, deb ogohlantiradi. Shunday qilib, ustiga qo‘yish va yonma-yon
qo‘yish usullari o‘rtasida bog‘lanish vujudga keladi.
Dostları ilə paylaş: