Bu eser, Gönüller Sultanı Abdurrahim Reyhan (Erzincanî)
Yüklə 1,89 Mb. Pdf görüntüsü
|
GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 181 Künh-i Zât'ı kimse bilmez bu yola etme heves Lâl olur dil bu arada bil ki katl olur nefes Sen mukayyed Zât-ı Mutlak'tan sakın eyleme bahs Fark'ı Cem'i anlamaktır bu muammâdan garaz Ancak insanların ilmi idraki, Fark’la Cem’i ayırt eder. Cem nedir? İnsan Cem’i Fark’tan ayırt eder ama Cem’den bahsedemez. Ancak Fark’tan bahseder. Burada Cenabı Hakkın bütün halk ettikleri, Fark, bunlardır. Bunlar hep birbirinden farklıdır. İnsanlar bunları idrak edebilirler. İlim budur, Allah’ı da ilmel yakin bilir. Ama bir de ibadet ile aynel yakin yaklaşır. Fakat hakkel yakin bilmek için Peygamber Efendimizi de hakkel yakin bilmek için, bir Evliyaullah’ı da hakkel yakin bilmek için; muhakkak bir hakkel yakin bileni bulmak lazımdır. Buna Cenabı Hak “ileyhil vesilete 13 ” buyuruyor. Bu hususta çok ayetler var. “Siz kendiniz Allah’a ulaşmak için vesile arayın” buyuruyor. Cenabı Hak “Allah’ın ipine sarılın 14 ” buyuruyor. Cenabı Hak gökten ip mi sallıyor ki sarılalım. Bu ip, Allah ipine sarılmak işte bu gönülden bir yere bağlanmaktır. Gönülden bir gönül sahibini bulup bağlanmaktır. Zaten Cenabı Hak “Vekûnû meassadıkîyn 15 ” emrinde “Sadıklarla olun” buyuruyor. Fakat bundan musannıfın iki mana çıkartıyorlar. Birisi diyorlar ki; —Sadıklar kimlerdir? 13 Maide 5:35 14 Al-i İmran 3:103 15 Tevbe 9:119 GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 182 İlmiyle amel eden alimlerdir. Onları bulun. Onlarla teşrik-i mesainiz olsun ki siz cehalette kalmayasınız. Bildiklerinizi onlardan öğrenesiniz. Ama bu zahir, şer’i, bu zahir manası, bu şeriat manasıdır. Fakat bu ayeti kerimenin tasavvufî, manevî, batın manası için tasavvuf alimleri, yani meşayih buna şöyle mana veriyorlar. Buyuruyorlar ki, bu ayet-i kerimenin meali manası; —Sadıklar, Allah’a ilmi ezelide vaadini, sözünü yerine getiren kimselerdir. Zaten böyle. Zahir manası da böyle batın manası da böyle. Fakat zahir manasındaki alimlerle samimi olursanız, eğer dost olursanız cehalette kalmazsınız, her bildiğini onlardan öğrenirsiniz. Fakat tasavvuf alimleri diyor ki “Sadıklarla olun”; gönül sahibiyle olun demektir. Bir gönül sahibini bulun, gönül sahibine gönülden bağlanın. Gönül sahibine gönülden bağlanın ki onların müşerref olmuş olduğu, onların nail olduğu şerefe, onların müşerref olduğu nimete kabiliyetiniz miktarı siz de nail olasınız. Onun için işte bir Evliyaullah burada muhakkak ki bir Müslümana fırsattır. Mürşitsiz insanda müşkül hallolmaz. Mürşitsiz insan, Cenabı Hakkı hakkel yakin bilemez. Hakkel yakin bilemezse bir kula yazık olur, onun nimeti eksik olur. Bak Niyazi Mısrî ne buyuruyor. Mürşid gerektir bildire, hakkı sana hakkel yakin Mürşidi olmayanların bildikleri güman imiş Bir de Salih Baba buyuruyor ki Varlık dağını delmeyen Ağlar iken gülmeyen Şeyhini Hak bilmeyen GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 183 Düşer hüsrâna sâki Cenabı Hak “vel asrı inneel insane lefî hüsr 16 ” buyuruyor, “insanlar hüsrandadır, zarardadır”. Ama kimler? Tabii bu zararın büyüğü var küçüğü var. Evet bir insan mesela amentünün şartlarına inanır ve yaşarsa tabii zararda değildir. Nakşibendi Efendimize sormuşlar ki; —Bizim tarikatımızın bidayeti ne, nihayeti nedir? Buyurmuş ki; —Bizim tarikatımızın bidayeti de “amentü billah”, nihayeti de “amentü billah”. Bu “amentü billah”ın bidayetinde kalmamak nihayetine ulaşmak lazımdır. Bir de buyrulmuş ki; —Sair tarikatların nihayet kârını biz bidayete getirdik yerleştirdik. Bu İmam-ı Rabbani’nin Mektubatı’nda mevcuttur. İmam-ı Rabbani mübarek bir beyanat vermiş, demiş ki, —Hace Muhammed Bahaaddin böyle buyurmuş. “Biz sair tarikatların nihayet kârını bidayete getirdik yerleştirdik”. Acaba sair tarikatların nihayet kârını bidayete getirmişse, bunun nihayet kârı nerdedir? Orada bir ölçü yok. Oradan bir bahis yapamıyor. Yapmamış. Nereye varır? Bu nedir? Sair tarikatlarda şu var. Sair tarikatlar ancak nefis yolu ile terakki ederler ki onlarda evvela muhalefetül hevâ var. 16 Asr 103:1-2 GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 184 Nakşi tarikatında evvel muhabbetil Mevla var. İşte Nakşibendi Efendimizin bu nihayet kârını biz bidayete getirdiğini biz şöyle anlayacağız. Sair tarikatlarda bütün nefsani arzularını terk etmedikten sonra aşkı ilahiye duçar olamıyorlar. Yani onlar kalplerinde Allah aşkıyla cezbeye kapılamıyorlar, daha doğrusu aşk onların kalbinde tecelli etmiyor. Onlar bütün sofiyane ibadetle, terakkileri ibadetledir. Ve bütün nefsani arzularını geçmekledir. Ama ne oluyor? En son, bunlar bütün nefsani arzularından geçtikten sonra tek bir arzuyla kalıyorlar. İşte o zaman onların kalplerinde Cenabı Hakkın sevgisi tecelli ediyor. Fakat Nakşi tarikatında öyle değil. Nakşi tarikatında hemen tarikata girdiğinde insanın kalbine hemen Allah sevgisi, onun kalbinde tulû ettirirler. Şöyle buyruluyor; Bir kimseye kim yâr ola tevfîk-i hidâyet İrfân ile deryâ oluben kalbi coşar da Gönlünde tulû' eyler anın aşk u muhabbet Görün nice mahbûb-ı Hudâ var bu beşerde Sevdim seni seydâ-yı cihân hayır ve şerde Aşık olanın ciğeri yanar da pişer de. Nakşi tarikatında bu var. Onun için buyruluyor; Tarîkımız Tarîk-ı Nakşibendî Kamu ehl-i tarîkin ser-bülendi Kolumuz Hâlidî'dir dil-pesendi Girenler hâb-ı gafletten uyandı Zuhûrâtı pîrimden söylerem ben Bu yolda cânı kurbân eylerem ben Yüklə 1,89 Mb. Dostları ilə paylaş:
|