202
sünüz. Bunun nəticəsində “Mən həyatda olduğuma görə
heyrətlənəsi bir şey yoxdur, əgər həyatda olmasaydım, bu
anda bu vəziyyəti müşahidə etməmiş olardım” deyərsiniz,
yoxsa “100 iti nişançı bu qədər çox atəş açıb məni bu qədər
yaxın məsafədən vura bilməyiblərsə, deməli, bu vəziyyətin
bir şərhi olmalıdır” deyərsiniz? Heç şübhəsiz, bizim varlığı-
mız üçün lazım olan kritik dəyərlərin meydana gəlməsinin
ehtimal olaraq qeyri-mümkünlüyü 100 iti nişançının çox
yaxın məsafədən hədəfdən yayınmaqlarından qat-qat artıq-
dır. Yaşadığımızı irəli sürərək 100 iti nişançının hədəfdən
yayınmasını təsadüfi qeyri-dəqiqliklə əlaqələndirməyin ax-
maq olduğunu anlayırıqsa, “insani qanun”un təqdim etdiyi
fövqəladə kritik dəyərləri təsadüflə əlaqələndirməyin daha
axmaq olduğunu rahatca anlaya bilərik.
Insani Qanun və sonsuz Kainatlar
“İnsani qanun”un nəticələrinin bizi “dizayn sübutu”na
aparacağını görən və bu nəticədən məmnun olmayan-
lar “sonsuz kainatlar” fərziyyəsini ortaya atmışdılar. Bu-
nunla da sonsuz bir çoxluq meydana gətirmək və “insa-
ni qanun”un ortaya qoyduğu kritik dəyərləri sonsuzla
müqayisə edərək əhəmiyyətsizləşdirmək istəyirdilər. Əgər
“sonsuz kainatlar” fərziyyəsi doğru olsaydı belə, kainat-
dakı kritik dəyərlərin bizi kainatın şüurlu bir şəkildə, üs-
tün bir Qüdrət tərəfindən yaradıldığına aparan nəticəsini
dəyişməzdi. Riçard Svinbörn (Richard Swinburne) bu iddi-
anı belə şərh etmişdir:
“Alternativ şərhdən heç bir şəkildə açıq
ca daha sadə olmayan bir düsturun seçilən şərhini qurtarmaq və
hər vəziyyətdə müəyyən bir nisbət içində olmaq məcburiyyətində
olan sərhəd şərtlərinin çox dar nisbətindən qaçınmaq üçün son
suz dərəcədə çox kainatların olduğunu fərz etmək dəlilik kimi gö