Camal Zeynaloğlu
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Haqqın səsiyəm”
- Nə deyim mən bu sevgiyə”
- “Kimə gərəkdir”
199 Borçalının bir qeyrətli qızısan, Səs-küyünə bürünübdür hər bir yan. Şəninə söz qoşur hər qoca, cavan Mərifətdə birincisən, Azadə, Ürəklərin sevincisən, Azadə. * Hər gecən nur olub bir sabah kimi, Sandın Borçalını səcdəgah yeri. Gəzdin ellərini bir səyyah kimi Sən incidən bir incisən, Azadə, Könüllərin sevincisən, Azadə... Şairə xanım eli, obası üçün yanan şairlərdəndir. Necə ki, bir şeirində dediyi kimi: Əlvan çiçəklər bəzədi ömrümü. Külək sığalladı yaralı könlümü. Günəş oduma od qatdı, Məndə Prometey ovqatı yaratdı. Nəriman Həsənzadə ovqatı yaşatdı... Odur ki, el üçün yanıram. Yana-yana özümü bu torpağın övladı sanıram. 200 Hacı Azadə xanım son vaxtlar gördüyü yuxulardan yazır. Onu tanıdığım gündən o, həmişə haqqın, ədalətin tərəfində olub. Hörmət və rəğbəti gördüyü işgüzar işlərdə, xeyriyyəçilkdə, insanlarla səmimi münasibətlərində, onlara qayğı ilə yanaşmada, onların dərd-sərinə şərik çıxmaqda, yetim görəndə ürəyi sızlamaqda görür Azadə xanım. Bəzi bədxah adamlar onun insanlar arasında yüksək nüfuz qazanmasını həzm edə bilməyərək onun haqqında bəzən yanlış məlumatlar, dedi-qodular yayırlar. Amma bütün bunlara baxmayaraq Azadə xanım Allahın sevimli bəndəsi olduğu üçün hər zaman onun haqqında söylənilən şayiələr alt-üst olaraq sabun köpüyü kimi öz-özünə yox olub gedir. Sonda həmin bədxah insanlar səhvlərini başa düşüb ondan üzr istəyiblər. Mən belə bir hadisənin şəxsən şahidi olmuşam. Çünki cəmiyyət hər bir insanın ona layiq olduğu qiyməti gec-tez verir. Necə ki, Azadə xanımın “Haqqın səsiyəm”şeirində yazıldığı kimi: ...Qəlbimə toxunan xeyir tapmayır, Mən haqqa bağlıyam, haqqın səsiyəm. Haqqımı itirən nadanlar olub, Tanrının sınanmış bir bəndəsiyəm. * Ürəyim sızlayır yetim görəndə, Halına yanıram, yazığım gəlir. Ürəyim dözməyir kasıb görəndə, Bir tikə çörəyi yeyəmmirəm tək. Azadə xanımın qəlbi sevgi ilə doludur. O, sevgisini hamıyla paylaşmağı bacarır, onu əziz tutur, daxilən onu 201 yandırıb-yaxan sevgini qınamır, sadəcə ona “Nə deyim mən bu sevgiyə?” deyə öz-özünü məzəmmət edir: Arzulardan bir ev yapdım, Gündüz gəzdim, gecə tapdım, Səni taleyimə qatdım, Nə deyim mən bu sevgiyə?.. * Sükutdan davaya düşdüm, Sevincdən ah-vaya düşdüm, İlahi, sağalmaz bəlaya düşdüm, Nə deyim mən bu sevgiyə?.. Hacı Azadə xanım anaya yüksək qiymət verərək onu müqəddəslik rəmzi, hamımızın başının tacı adlandırır. O, bütün dərdlərin dərmanının anada olduğunu söyləyir. Şairənin “Ana” nəğməsində dediyi kimi: Müqəddəslik rəmzisən Hər an mənə dünyada. Harada olsam yenə, Anam, düşürsən yada... * Dərdimin əlacısan, Sənsən yaşadan məni. Başımızın tacısan, Allah qorusun səni! Azadə xanımın şeirlərində bu fani dünyadan giley-güzar edilir, insanların biganəliyindən, dosta vəfasızlıqdan, etibarsız, riyakar, xudbin, vəzifəpərəst, varı-dövləti özünün həyat amalına çevirən, namərd insanlardan söz açılır. “Kimə gərəkdir?” şeirində deyildiyi kimi: 202 Baxıram, elə hey dəyişir insan, Dəyişir kainat, dəyişir dövran. Düşünən varmı ki, görəsən bir an? Qüdrətsiz bu dünya kimə gərəkdir? * Dar gündə dost-dosta bir nəzər salmır, Namərdlər çoxalır, mərdə yer qalmır. Pullular pulsuzun sazını çalmır, Hörmətsiz bu dünya kimə gərəkdir?.. Şairə xanım Qarabağ savaşında qəhrəmancasına döyüşüb şəhid olan igid, mərd oğullarımızı da unutmur. Onların düşməni qorxudan, onların canına üşütmə salan qəhrəman övladlarımızın qəhrəmanlıq salnaməmizə yeni adlar yazır, Milli Qəhrəmanımız Mübariz İbrahimov kimi: ...Şəhid məzarlğın sənin bil evin, Düşməni çaşdırdı sənin mərdliyin. Dünyada əzbərdi sənin ad-sanın, Qarabağda şəhid oldun, Mübariz. * Şəhid ocağında sönməzdi odun, Verdin qiymətini sən bu həyatın, Azadə şeirində əzbərdi adın, Qarabağda şəhid oldun, Mübariz. Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|