Davlat univеrsitеti qayd raqami Tasdiqlayman o ‘quv ishlari bo‘yicha prorektor

Tayanch tushunchalar:
Xorazm, Baqtriya, Buyuk ipak yo’li, Dovon, Ellinlashtirish, Uyg’onish davri, universallik - qomusiylik, birinchi sabab, materiya va shakl birligi, tabiiy - ilmiy, ahloqiy - falsafiy, ma‘naviyat, ma‘rifat, Turon
Takrorlash uchun savollar

1. 
   O’zbekiston hududida tashkil topgan ilk davlatlar?
   
2. 
   Ilk shaharlarning vujudga kelishining geogroafik omillari?
   
3. 
   Buyuk ipak yili va uning ahamiyati?
   
4. 
   Markaziy Osiyo va xalqaro munosabatlar tizimi
   
5. 
   O’rta asrlar Sharqiy arab - musulmon falsafasi deyilganda qanday falsafiy qarashlar tizimi tushuniladi?
   
6. 
   O’rta asr Sharq arab - musulmon falsafasiga qanday hususiyatlar xos?
   
7. 
   Ilk uyg’onish davri va uning tabiiy - ilmiy asoslari?
   

7-Mavzu: XVI - XIX asrlarda vujudga kelgan geosiyosiy bilimlar va harakatlar
Reja:

1. 
   Geosiyosiy bilimlar rivojida amir Temurning xizmatlari
   
2. 
   Shayboniylar davlatining tashkil topishi.
   
3. 
   Xalqaro munosabatlar tizimida Xuroson muammosi: Shayboniylar - Safaviylar, Shayboniylar - Boburiylar. Qo’qon - Xitoy munosabatlari.
   

5. Markaziy Osiyoning jahon bozoridan uzilib qolishi va uning oqibatlari.
1. Geosiyosiy bilimlar rivojida amir Temurning xizmatlari. Amir Temur va temuriylar davri o’zbek davlatchiligi tarixida alohida o’ringa egadir. Amir Temur nomi bilan O’zbekistonda davlat va huquq o’zining eng rivojlangan bosqichiga ko’tarilgan edi. Bu saltanatning chegaralari Sharqda Xitoy devorigacha g’arbda O’rta yer dengizigacha, janubda Hindiston va Shimolda Moskov Knyazligi hududlari bilan chegaralangan edi. Markazlashgan o’z davrida dunyodagi eng kuchli davlatga aylangan edi. Amir Temur davrida davlat va qonunchilikni yuksalishi o’z navbatida siyosiy dunyoqarash ham yuksaklikka ko’tardi. Markaziy Osiyo xalqlari uchun Amir Temurning xizmati ulkandir:

Birinchidan, u mamlakatni mo’g’ul bosqinchilaridan ozod etdi; ikkinchidan, mustaqil o’zbek davlatchiligiga asos soldi; uchinchidan, mamlakatni tuzuklarga (qonunlarga) asosan boshqarishni
ta‘minladi; to’rtinchidan, adolat va ma‘rifat ishlarini yo’lga qo’ydi. «Kuch - adolatda’
degan shiorga asosan; beshinchidan, qo’shni davlatlarni ham bosqinchilardan, zulm va zo’ravonlik
o’tkazayotgan diktatorlardan tozaladi va u yerlarda qonuniy tartib o’rnatdi;
oltinchidan, Samarqandni dunyo markaziga aylantirdi. Bu yerga uzoq Ispaniya, Fransiya, Buyuk Britaniya, Xitoy kabi mamlakatlardan ko’plab elchilar, sayyoxlar, savdogarlar, olimlar kelib ketadigan poytaxtga aylantirdi.
Amir Temur o’rta asrlarda Turkistonda shunday shart - sharoit yaratdiki, unda Ulug’bek abservatoriyasi, Alisher Navoiy, Bobur va boshqalar o’z asarlari, odil siyosatlari bilan dunyo jamoatchiligining diqqat e‘tiborini tortishga muvaffaq bo’ldi. Bu buyuk ishlarni amalga oshirilishining boshida, so’zsiz, Amir Temur turar edi.
U davlat va jamiyat qurilishida, uni boshqarishda adolat va qonuniylikka asoslandi. O’z zamonida xalqlar orasida keng tarqalgan Islom siyosiy mafkurasi va uning qonunlar tizimi - shariatni amalda qo’lladi hamda unga qo’shimcha tarzda o’z
«tuzuklarini’ yaratdi. Uning siyosiy va huquqiy ta‘limotlari, o’gitlari, ko’rsatmalari temuriylar davrida dasturi amal bo’lib xizmat qildi.
Sohibqiron Amir Temur va Temuriylar tashqi siyosatining yo’nalishlari umuman xali fanda chuqur o’rganilmagan. Haqiqatan ham bu mavzuni to’laligicha ochib berish alohida va jiddiy tadqiqotlar olib borishni taqazo etadi. Mazkur mavzu qisqa va umumiy tarzda, ba‘zan qisman alohida tadqiqotlarda ochib berilgan⁵⁴.
Bir tomondan hali Chingiziy mo’ng’ullarning xavfi kuchli ekanligi, chegaralar xavfsizligini ta‘minlash, Chig’atoy ulusiga egalik qilish, o’zida siyosatni mujassam etgan Buyuk Ipak yo’li tizginini qo’lga olish kabi masalalarni davlat manfaatlari jihatidan to’g’ri hal etish nozik tashqi yo’nalishlarini belgilashni taqazo etdi.
Sohibqiron Amir Temurning mo’g’ul zulmiga zarba berishi unga yangicha muammolarni tug’dirdi. Sabab tashqi havf hali mavjud edi. Vaziyat Amir Temurdan Xorazm, Oltin O’rda, Mo’g’uliston, Eron, Xuroson kabi o’z davrining kuchli davlatlari bilan yangicha bir - biridan farqlanuvchi tashqi siyosat yo’nalishlarini belgilashni taqozo etdi.
Amir Temur Chig’atoy ulusining tarkibiy qismi bo’lgan Xorazmga davogarlik qilish bilan birga, uning o’z davlati tarkibiga kiritish orqali u o’z davlatining shimoliy chegaralarini mustahkamlash, bu yerda kuchli mudofaa makonini yaratish maqsadini ham amalga oshirishni istar edi. Chunki u o’z davlatini Oltin O’rdadan bo’ladigan katta xavfdan himoya qilishni istar edi. Amir Temurning Oltin O’rdaga nisbatan tutgan tashqi siyosat yo’nalishi quyidagi maqsadlarni o’zida mujassamlashtirgan:

birinchidan, shimoldagi - Oltin O’rdadan bo’ladigan xavfni bartaraf etish; ikkinchidan, Buyuk Ipak yo’lining shimoliy tarmog’i ustidan hukmronlikni qo’lga kiritish; uchinchidan, Oltin O’rdaning kuchli davlatga aylanishga yo’l qo’ymaslik va uni
ikkinchi darajali mamlakatga aylantirish; to’rtinchidan uni Eron va Ozarbayjon ustidan hukmronlik qilishiga yo’l

qo’ymaslik; beshinchidan Dashti Qipchoqning shimoliy qismiga o’z ta‘sirini o’tkazish; oltinchidan, Xorazmni o’z tasarrufida saqlab qolishga intilish. Negaki Temur Xorazmni Oltin O’rdaning emas Movarounnahr bilan davlat birlashmasida bo’lishi tarafdori edi.
Sohibqiron Amir Temurning Oltin O’rda munosabatlari muhim siyosiy nuqtalardan biri bo’lib, u bu bilan davlatni har tomonlama yuksaltirishga, muhofazalashga va xalqaro katta tayoq siyosatini olib borishga intilgan. Demak, u diplomatiyada geostrategiyani avvalgi o’ringa qo’ygan. Uning tashqi siyosat yo’nalishi Misr, Usmoniylar davlati katta muammolardan hisoblanar edi.
Unga dunyoda yetakchi mavqega intilayotgan davlatlarning rahbarlari - Misr sultoni Barquq, Usmoniylar sultoni Boyazid Yeldirim halaqit berayotgan, buning ustiga ular Oltin O’rda bilan birga Amir Temurni yanchib tashlashga intilayotgan edi. Manfaatlar, hududlar ustidagi tortishuvlar xam ular orasidagi ziddiyatlarning keskinlashishiga katta tasir ko’rsatgan.
Shunisi aniqki, Amir Temur Boyazid Yeldirimni yengsada uning avlodlariga yana imkoniyat - ularning taxtda qolishlariga imkon berdi. Qariyb yigirma yillik ziddiyatlarga qaramay Misr va Amir Temur davlati o’rtasida yirik janglar yuz bermaydi. Tadqiqotlar shuni ko’rsatdiki, Amir Temur adolatli tashqi siyosat olib borgan. Uni quyidagi fikrlar asosida izohlash mumkin:
birinchidan, Amir Temur tinch aholi ustiga sababsiz bostirib kirmagan va u
iloji boricha masalani tinchlik yo’li bilan hal qilishga intilgan;
ikkinchidan, u tinchlik talab davlatlarning osuda yashashini inson manfaati, huquqlarini kafolatlagan, uning diplomatiya g’oyasi zaminida tinchlik, hamkorlik o’rnatish maqsadlari yotadi;
uchinchidan qoni, irqi, dini, mafkurasi Sharq uchun ziddiyatli G’arb davlatlari bilan ham tinchlik va hamkorlik aloqalarini o’rnatib, Yevroosiyo va integratsiya g’oyasi tamal toshini qo’ydi.
to’rtinchidan, agar jaloyirlar, qoraquyunlilar, Boyazid va boshqalar u bilan
munosabatlarni buzmaganda, u bunchalik keng darajada g’ayrat qilmas edi; beshinchidan, u g’animlarining obdon mulohaza yuritishi uchun imkon berdi
va uning dushmanlari bu imkoniyatni suiste‘mol qildi; oltinchidan, u diplomatiya ilmining nazariy asoslarini kuchaytirdi, uni yangi

strategik taktika va amaliyot bilan chambarchas bog’ladi; yettinchidan, u doimo xalqaro tenglik qoidasini avvalgi o’ringa qo’ydi; sakkizinchidan o’ziga qarshi tuzilgan yirik blokni diplomatik zehni ila bartaraf

etdi; to’qqizinchidan, uning diplomatiyasida ezgu insoniy xislatlar mujassam; o’ninchidan, uning diplomatiyasi adolatli va haqgo’y diplomatiya edi; o’n birinchidan - u raqibini ichdan qulatsada, butunlay yo’q qilmadi. Chunki
uning maqsadi raqibini yo’q qilish emas, uni tartibga chaqirib qo’yish edi;
o’n ikkinchidan, uning diplomatik tadbirlari Sohibqiron Movarounnahrga tahdid solayotgan tashqi ta‘sirlarni izchillik bilan birin - ketin yo’q qildi. Davlat tevaragida dahlsiz hududlar yaratishga erishdi.
Soxibqiron Temur diplomatiya ilmini san‘at darajasiga ko’targan va bu albatta xalqaro munosabatlarda o’zining ijobiy samarasini bergan. O’sha davrda diplomatiyada eng maqbul yo’llarning tanlanishi Temuriylar davlatchiligi san‘at darajasiga ko’tarilganligini ko’rsatadi.