~ 136 ~
Babil qaynaqlarından daha qədim qaynaqlarda rastlanmış olaydı və həmin
qaynaqlarda bu etnik qrupdan başqa ölkənin sakinləri kimi söz açılaydı. Lakin
bel
ə mənbələr yoxdur. Saklardan bəhs edən ən
qədim qaynaqlar məhz Aşşur-
Babil mixi kitab
ələridir və həmin kitabələr Saklardan məhz Azərbaycan və Ön
Asiya sakinl
əri kimi söz açmaqdadırlar. Orta Asiya Saklarından bəhs edən
m
ənbələrə gəlincə onlar haqqında söz açdığımız kitabələrdən (Assur-Babil
mixi yazılarından-A.M.) çox-çox sonrakı əsrlərə aiddirlər. Bu
isə o deməkdir
ki, m
ənbələr Sakların Orta Asiyadan Ön Asiya və Azərbaycana gəldiklərini
deyil,
əksinə Azərbaycandan Orta Asiya istiqamətinə köç etdiklərini
t
əsdiqləyir.. Arxeoloji tapıntılar da eyni şeyi isbat etməkdədir” (Bax: Bəxtiyar
Tuncay, göst
ərilən əsəri, səh.19).
B
əzi tədqiqatçılar Heredota istinadən belə bir fikir irəli sürürlər ki,
Sakların (İskitlərin, Skiflərin) Azərbaycan və Ön Asiya ərazilərində
yaşamalarının başlanğıcı eradan əvvəl XV əsrə aiddir. Eradan əvvəl II
minilliyin ortalarında formalaşan Saklar 600-700 ildən, Kimmerlərin
t
ənəzzülü başlayandan sonra özlərinin inkişaf mərhələsinə qədəm qoymuş və
n
əhayət eradan əvvəl VII əsrdə Azərbaycan və Ön Asiyada özlərinin
dövl
ətlərini yaratmışlar. Bu müəlliflər öz fikirlərini əsaslandırmaq üçün
Heredotun “İskitlərin ilk hökmdarı Tarqıtay dövründən I Daranın onların
ölk
əsinə hücumuna qədər 1000 (min) il keçmişdir” ifadəsini əsas götürmüş və
Sakların Azərbaycan və Ön Asiyada I Daradan min il öncə məskunlaşdığını
əsaslandırmağa çalışmışlar.
İstər eradan əvvəl VII-VI əsrlərə aid Assur mənbələrinə, istər eradan
əvvəl V əsrdə yaşamış Heredota, istər eradan əvvəl I əsrdə yaşamış Sicilyalı
Diadora v
ə istərsə də bir çox müasir tədqiqatçılara görə Saklar ilk öncə Araz
çayı sahillərində yaşamış, sonradan Avrasiyanın geniş ərazilərinə yayılmışlar
(Bax: Qeredot, İstoriya, Moskva 1985; Aliyev İ., İstoriya Midii, Baku 1960;
İsmayıl M., Azərbaycan xalqının yaranması, Bakı 1955; Bəxtiyar Tuncay,
göst
ərilən əsəri və s.)
Bu gün bel
ə Azərbaycan ərazisində bu qədim Türk xalqının adını
daşıyan onlarla yer adı mövcuddur (Sakkız, Sak dağı, Sakkarsu, Şəki və s.).
Az
ərbaycan və ümumiyyətlə bütün Türk xalqlarının etnogenezisində
mühüm rol oynayan
Kimmer v
ə Saklarla bağlı toponimik adlara həm
Az
ərbaycan, həm Ön, Orta və Kiçik Asiyada, həm quzey Qafqazda, həm Qara
v
ə Azov dənizi, həm Dunay, Dnepr və Don çayları sahillərində rast gəlinir ki,
bu da Sak Türkl
ərinin geniş bir əraziyə yayılmalarını göstərir.
T
ədqiqatçıların fikrincə həm Kutilər, həm Kimmerlər, həm Saklar, həm
d
ə Madaylar (Midiyalılar) eyni dildə və ya eyni dilin müxtəlif ləhcə və
~ 137 ~
şivələrində danışan eyni etnosun-Türk etnosunun müxtəlif konkret soy və
boyları olmuş, müxtəlif dövrlərdə onlardan hər hansı biri üstün vəziyyətdə
olduğu dövrdə həmin qövmün adı digərləri üçün də ümumiləşdirici ad kimi
çıxış etmişdir (Seçmələr bizimdir-A.M. Bax: Bəxtiyar Tuncay, göstərilən
əsəri, səh. 127, 130).
Q
ədim mənbələrə görə Sakların bir qolu oturaq, digər bir qolu da köçəri
h
əyat sürmüş, həm əkinçilik, bağçılıq, həm də maldarlıq və heyvandarlıqla
m
əşğul olmuşlar. Oturaq Saklardan fərqli olaraq köçəri Saklar əlverişsiz
yerl
ərdə uzun müddət qalmamış, iqlim və mövsümə görə özlərinə yeni-yeni
yurdlar aramışlar. Ona görə də oturaq Saklardan fərqli olaraq köçəri Saklarla
bağlı hər hansı bir şəhər adına və onlara aid rəsm, heykəl və qabartma kimi
s
ənət əsərlərinə rast gəlinməmişdir. Lakin oturaq Saklardan fərqli olaraq
köç
əri Saklar bəşəri bir mədəniyyət yaratmışlar. Saklara aid qazıntılar
n
əticəsində Güney Azərbaycandan Skandinaviyaya, Skandinaviyadan Sakit
okean sahill
ərinə, Şərqi Avropa və Qara dənizin qərb və şimal sahillərindən
Çin s
əddinə qədər yüzlərlə kurqan tapılmışdır ki, bu kurqanlardan tapılan
z
əngin mədəniyyət nümunələrinin belə bir böyük ərazidə yayılmasına
baxmayaraq onların hamısı bir-birinə oxşardır. Bu onunla bağlıdır ki, köçəri
Saklar özl
ərinin yaratdıqları sənət əsərlərinin böyük bir qismini özləri ilə
b
ərabər getdikləri yerlərə aparmışlar.
1.6.
Hun Türkl
əri
Türkl
ərin əzəmətli və möhtəşəm tarixinə öz damğasını vuran, Türkləri
topluluqdan Mill
ətə çеvirən qövmlərdən biri də Hun Türkləridir. Hun Türk
dövl
ətinin yaradıcıları olan Hun Türkləri özlərinə Türkcədə "insan, adam və
xalq" anlamına gələn "Hun" adı vеrmişlər. Türkcə "Hun" adı еradan əvvəl I
minilliyin başlanğıcında "Qun" şəklində işlənmiş, V əsrdən əvvəl "Kun", IV-
III
əsrlərdə "Hun" kimi tələffüz еdilmişdir. Tədqiqatçılar göstərirlər ki, Hun
siyasi birliyinin k
əsin tarixini yalnız е.ə. IV əsrdən еtibarən izləmək mümkün
olmuşdur. Hunlarla bağlı hələlik ilk tarixi mənbə, tədqiqatçıların fikrincə,
е.ə.318-ci ilə aid Çin-Hun sazişini əks еtdirən bir tarixi sənəddir (Sеçmələr
bizimdir -
A.M. Bax: İbrahim Kafеsoğlu. Hun İmpеratorluqları. Türk dünyası.
I cild, Ankara. 1992. s
əh.111-125).
Е.ə.IV əsrdə Çində bir-biri ilə müharibə şəraitində olan bеş məhəlli
krallıqdan hər biri Hun Türklərinin yardımından yararlanmağa çalışmışlar.
Bundan istifad
ə еdən Hun Türkləri gеtdikcə Çinlilərə qarşı basqını artırmış,