Afaq Yusifli İshaqlı
364
ələ keçirmək üçün heç nədən çəkinmir.
Kəndin yaxınlığında çayın sahilində paltar yuyan
Laurensiyanı qəfildən yaxalayan, tək olduğunu düşünən
Komandor onu dilə tutmağa başlayır. "Gözəl Laurensiya,
sənin bu kobud xasiyyətin və vaxtacan davam edəcək?...
Burada bir kimsə yoxdur, təklik dostumuzdur... Bu çöl bizim
sirrimizi gizli saxlayar... Sən öz senyorun üçün hər şeydən
yüksəksən. Gonbul Pedronun kəbinli arvadı Sebastyana da
razılaşmadımı? Yaxud Martina Posonun arvadı ilə görüşəndə
toylarından cəmi iki gün keçməmişdimi?" Laurensiya da
bilir ki, Komandor onunla evlənmək fikrində deyildir.
Bununla belə Fernan Qomes həyasızcasına qızın atasının
yanına gəlib onu kötəkləməsini, komandorla xoş rəftar
etməyi məsləhət görməsini bildirir. "O mənimlə çox şəstlə
danışır, dikbaşlıq edir. Başqaları mənimlə o qədər
xoşxasiyyət, o qədər mülayim danışır ki, gəl görəsən. Bax
birisinin də əri buradadır. Öz kişisinin yanında heç bir
lovğalıq, dikbaşlıq göstərməyib mənimlə görüşməyə razı
oldu."
Esteban, Rexidor və başqa kəndlilər Komandora
etiraz edirlər, onun hərəkətlərini alçaqlıq, biabırçılıq
adlandırırlar. Rexidor ona ləyaqətsiz hərəkət etdiyini
bildirərək deyir: "Siz adınıza layiq danışmırsınız. Bizim
namusumuzu təhqir edib, özünüzü də alçaltmaq niyyə-
tindəsiniz. Bu ki, biabırçılıqdır." Kəndlilər bildirdilər ki,
Fuente Ovexunada da ləyaqətli, namuslu adamlar var.
Esteban Komandora vicdan, namus, abır-həya dərsi
vermək istəyəndə Aristoteli və onun "Siyasət" əsərini
xatırladır. "Oho, bu kəndliyə bir baxın, necə də bülbül kimi
cəh-cəh vurur! Flores, bəlkə Aristotelin "Siyasəti"ni verəsən
bu boşboğaz oxusun", deyə replika atır. Lope de Veqa bu
replikanı əsərə təsadüfi daxil etməmişdir. Aristotel öz
əsərində müdrik zadəganlıq, filosoflar hakimiyyətindən
XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
365
söhbət edərək onların hakimiyyətini mütləq hakimin
hakimiyyətinə qarşı qoymuşdur. İspaniyanın kübar dairələri
isə bunu özlərinin istədikləri kimi şərh edib feodalların
hakimiyyətinə mütləqiyyətçi idarə üsuluna qarşı qoyurdular.
İri feodal zadəganlar arasında Aristotelin "Siyasəti" çox vaxt
bu şəkildə izah edildiyindən, xatırlandığından Lope de Veqa
yarımsavadlı Komandorun bu replikası ilə onu həmin feodal
anarxiyası tərəfdarı olan dairələrin nümayəndəsi kimi
göstərir və rədd edir.
Komandorun əxlaq prinsipləri də onun siyasi möv-
qeyinə uyğundur. O, kəndlilərin namus, qeyrət, ləyaqət
haqqındakı prinsiplərini xoşlamır, o da narazıdır. "İlahi, bu
kəndlilərlə danışmaq necə də cansıxıcıdır! Ey böyük
şəhərlər, haradasınız! Oradakı kişilər az qala minnətçi
düşürlər ki, onların arvadlarını qonaq etsinlər!" onun bu
düşüncələri bir tərəfdən əxlaqi düşkünlüyü əks etdirirsə,
digər tərəfdən can çəkişməsi keçirən, get-gedə mövqeyini
itirən iri feodalların əhval-ruhiyyəsini ifadə edir. O özünü
ağa sayır, təmiz qanlı hesab edir, kəndlilərə, şəhərlilərə isə
heyvanlar, həşəratlar kimi yanaşır, onlara nifrətlə baxır. O,
kübar olmayan adamları insan adlanmağa layiq bilmir,
onların namusu, şərəfi olduğunu qəbul etmir. "Sizin nə
namusunuz var? Sən Kalantravanın ruhani döyüşçülərinə bir
bax!" deyən Fernan Qomes özünün qanının təmiz, kəndlilə-
rin qanının isə çirkli olduğunu söyləyir. Kəndlilərlə Ko-
mandor arasında təmiz, yaxud çirkli qan ətrafında gedən
mübahisə özü də müasir, aktual səslənirdi. Estebanın dediyi
kimi özünü namusla, vicdanla aparmayan, namusla, vicdanla
danışmayan Fernan Qomes sözlərinə sərhəd qoymur.
Kəndlilər sübut edirlər ki, komandorun qanı daha çirklidir,
insanı çirkaba batırır, onun qanı kəndli qanından daha
bulanıqdır, çünki onun davranışı, hərəkəti ləyaqətsizdir.
Bütün Qərbi Avropa zadəganları bu qənaətdə idi ki,
Afaq Yusifli İshaqlı
366
şərəf, namus prinsipi ancaq zadəganlığa, kübar dairələrə
məxsus bir prinsipdir. Bu prinsipi müdafiə edən komandor
da kəndlilərin qanının çirkli olmasından danışanda, onların
namusu olduğuna şübhə ilə yanaşanda həmin mövqedə
dayanır. Lakin hərəkətləri, sözləri ilə öz qanının çirkli,
özünün şərəfsiz və binamus adam olduğunu təsdiq edirdi.
Xalq içərisindən çıxan Lope de Veqa feodal-zadəgan
təbəqələrin ədalətsiz, saxta baxışları ilə razılaşmamış, əsl
şərəf, namus, qeyrət prinsiplərinin xalq arasında, sadə
kəndlilərdə olduğunu inandırıcı şəkildə əks etdirmişdir.
Dramaturq göstərir ki, sadə kəndlilər öz şərəf və namuslarını
ən qorxmaz cəngavərlərdən daha artıq cəsarət və şücaətlə
qoruya bilərlər.
Komandor xalqın namusu, şərəfi ilə oynadığı, onların
ən müqəddəs duyğularını təhqir etdiyi üçün, əxlaqını
ləkələdiyi üçün xalq ayağa qalxır və onu öldürür. Pyesdə
kəndlilərin ağır iqtisadi vəziyyətindən, istismarından,
vəkillərdən danışılmır.
Onun insani ləyaqət və şərəfinin təhqir olmasından
söhbət açılır. Döyülən, incidilən, təhqir olunan xalq, nəhayət,
ayağa qalxıb öz intiqamını alır.
Pyesin əsas müsbət qəhrəmanı Laurensiyadır. Məhz
Laurensiya ilə qarşılaşmaq, onu ələ keçirməyə çalışan
Fernan Qomesi məhv edir. Laurensiyaya qədər komandor
çoxlarını ələ keçirmiş, çoxlarının namus və şərəfini çirkaba
bulamışdır. Öz çirkin əməlləri ilə dönə-dönə öyünən
komandor Laurensiya ilə də eyni şəkildə rəftar etmək istəyir,
lakin bacarmır.
Bu cazibəli, məğrur, hazırcavab, ağıllı və zarafatcıl
qız həm də möhkəm əxlaqi prinsiplərin, dəmir iradənin
sahibidir. O həmişə özünün şəxsi ləyaqətini qorumağı
bacarır, heç kəsin onu təhqir etməsinə imkan vermir. Pyesin
əvvəllərində biz onu şən, qayğısız bir qız kimi görürük. O
Dostları ilə paylaş: |