184
sahəsi var. Bədii natiqlik, akademik natiqlik, siyasi natiqlik,
inzibati- idarə natiqliyi, iĢgüzar natiqlik. Sinifdə, auditoriyada
müəllimin söhbəti və ya mühazirəsi akademik natiqlik sayılır.
Natiqlik elminin əsas göstəricilərindən biri Jestlərdir. Jest
nitq zamanı nitqə uyğun edilən əl-qol hərəkətləridir. Jest nitqin
təsir gücünü, emosionallığınə artırır. Lakin hər bir jest ölçülüb-
biçilməli və ondan yerində istifadə edilməlidir. Hər bir natiqin
özünəməxsus jest üslubu var.Nitq prosesində mimikadan da
istifadə olunur.
Mimika nitq prosesində təəccüb, narazılıq, sevinc və s. emo-
siyaları ifadə edən mənalı üz əzələlərinin hərəkətlərinə deyilir.
Mövzu 17.Nitq etiketləri
Ünsiyyət zamanı mçüraciət, gəzişmə, ayrılma, təbrikvə sair
bu kimi formalarına nitq etketləri, və ya nitq yarlıqları deyilir
Nitq etiketləri xalqın milli mədəniyyətiniə, təfəkkürünə uyğun
olan və nitq mədəniyyətinin mühüm bir göstəricisi sayılır. Nitq
etiketlərinin aşağıdakı göstəriciləri var.
Müraciət etiketləri: yaşca böyüklərə “siz” deyə müraciət
edilir, görüşmə etiketləri, ayrılma, təbrik, alqışlar, xeyir-dualar,
qarğışlar, bəd dualar, söyüşlər kimi etiketlər vardır. Etiketlərin
növlərinə aid nümunələr deyildiyinə görə fərqləndirici halları da
diqqət çəkir.Bu etiketlərdən yerli-yerində istifadə ünsiyyətin nor-
mal olmasına, effektliyinə, tərəflərin bir-birini düzgün anlama-
sına səmimi şərait yaradır.
Mövzu 18.Üslubiyyat
Üslub – dil vasitələrindən məqsədyönlü istifadə olunur. Bu
üsulları öyrənən dilçilik bölməsi üslubiyyat adlanır. Üslublar həm
ümumi, ictimai baxımdan, həm də xüsusi, fərdi baxımdan özünü
göstərir. Funksional üslublar bütövlükdə ədəbi dilin fonetik, lek-
sik, qrammatik normaları bütün funksional üslublar üçün məc-
185
buridir. Fərdi üslub xüsusi səciyyə daşıyır və əsasən bir görkəmli
şair və yazıçıya aid olur.
Mövzu 19:Azərbaycan ədəbi dilinin funksional üslubları:
Ədəbi üslub.
Azərbaycan ədəbi dilinin bədii, elmi, publisistik, məişət, rəs-
mi-işgüzar funksional üslubları vardır. Tarixi inkişaf prosesində
müəyyənləşmiş həmin xüsusiyyətlər bir üslubu başqasından fərq-
ləndirir. Bu üslubların hər biri ədəbi dilimizin fonetik, leksik və
qrammatik normasına tabe olur. Nitqin düzgünlüyü, dəqiqliyi və
ifadəliliyi publisistik üslub və digər funksional üslublarla bağ-
lıdır.
Bədii üslub – milli bədii təfəkkürün ifadəsidir. Obrazlı,
emosional nitq formasıdır. Bədii üslub ədəbi dilimizin tarixində
həmişə aparıcı olmuşdur. Funksional imkanlarının genişliyinə
görə bədii üsluba ədəbi-bədii dil deyilir. Bədii üslubun ən vacib
şərti və ümumi cəhəti obrazlılıqdır. Bədii üslubun obrazlılığı həm
fonetik, həm leksik, həm də qrammatik səviyyədə özünü göstərir.
Emosionallıq (ekspressivlik) ilk növbədə obrazlılıqdan ya-
ranır. Obrazlı nitq həm də emosional (ekspressiv) nitqdir.
Fonetik səviyyədə bədii üslubun göstəriciləri alliterasiya,
assonans, təkrar və intonasiyadır. Birinci üç göstərici nitqdə ritm
yaradan əsas vasitələrdir.
Alliterasiya eyni samit səslərin təkrarına deyilir.
Məsələn: ―Yaxşılığa yaxşılıq hər kişinin işidir, yamanlığa
yaxşılıq ər kişinin işidir‖.
Atalar sözündə təkrar olunan y və Ģ samitləri nitqdə allite-
rasiya yaradır. Nəsiminin: ―Al ilə ala gözlərin aldadıb aldı kön-
lümü; Alinə bax nə al edər, kimsə irişməz alinə‖ beytində ilə l
samitinin təkrarı alliterasiyadır.
Assonans isə eyni saitlərin təkrarına deyilir. Məsələn: ―Aza-
cıq aşım, ağrımaz başım‖ atalar sözündə a və ı saitlərinin təkrarı
186
nitqdə assonans yaradır. Nəsiminin yuxarıdakı beytində də bu
saitlərin təkrarı assonansdır.
Təkrar dedikdə isə ritmik (fonetik) təkrar nəzərdə tutulur.
Məsələn: ―Ağa Kərəm, paşa Kərəm, xan Kərəm; Alış Kərəm, tu-
tuş Kərəm, yan Kərəm‖ misralarında Kərəm sözünün təkrarı
xüsusi bir ritm yaradır. İntonasiya isə şeirin və ya cümlənin
xüsusi intonasiya ilə oxunması deməkdir.
Bədii üslubun leksik səviyyədə göstəriciləri : epitet, təĢbeh,
istiarə, mübaliğə, kinayə; frazeoloji birləĢmələr, omonimlər,
sinonimlər, antonimlər və s.
Bədii üslubun qrammatik səviyyədə göstəriciləri:
Söz sırasının qəsdən pozulması (inversiya), qeyri-normativ
quruluşlu cümlələr, ellipsis (sözlərin və ya şəkilçilərin ixtisarı).
Obrazlılığın fonetik səviyyədə təzahürü qrammatik səviy-
yədə təzahürü ilə, leksik səviyyədə təzahürü isə həm fonetik, həm
də qrammatik səviyyədəki təzahürləri ilə birbaşa bağlıdır.
Bədii üslub ümumxalq dilinə əsaslanır. Xalq təfəkkürünün
məhsulu olan sözlər, ifadələr, hətta müəyyən həcmdə dialek-
tizmlər belə bədii üslubda işlənir.
Bədii üslub – şeir dili, nəsr dili və dramaturgiya dili
formalarında özünü göstərir.
Şeir dili – müəyyən ahəngə, ölçüyə və bölgüyə malik olan və
qafiyələnən dildir. Məsələn,
Başına döndüyüm gülüzlü sona,
Ömrümün ilk çağı yadıma düşdü:
Şairlər oylağı bizim tərəflər,
Tərlanlar oylağı yadıma düşdü.
(S.Vurğun)
Nəsr dili – müəyyən süjetə malik olan təhkiyənin – hekayə,
povest, romanın dilidir. Məsələn:
Musa dayı iti və sərt bir hərəkətlə üzünü bizə tərəf çevirib,
heyrətlə əvvəlcə mənə, sonra Humaya, sonra yenə mənə baxdı.
Dostları ilə paylaş: |