• şəxsiyyətlərarası - opponentlərin ünsiyyətin yuxanda sadala
nan istənilən növündə şifahi əlaqəsi.
Təşkilatlarda məlumatlann üfüqi axınlanna şaquli axınlardan
daha çox rast gəlinir. Bunun səbəblərindən biri insanlann öz tay-
tuşlan ilə sərbəst və açıq danışmağa yaş fərqi olanlarla danışmaq
dan daha artıq həvəs göstərməsidir.
Daha çox dörd kommunikativ rolu fərqləndirirlər:
• «qoruqçu» - eyni kommunikasiya şəbəkəsində informasiya
nın (məlumatın) başqa adama axınına nəzarət edir;
• «rəylərin lideri» - bəzi başqa insanlann fikir və davranışla-
n na təsir göstərmək im kanlanna malikdir (qeyri-formal şəkildə
təsir);
• «rabitəçi» - kommunikasiya şəbəkəsində qruplaşmalar ara
sında birləşdirici həlqə;
• «sərhədçi»- kommunikasiya şəbəkəsində təşkilati əhatə ilə
yüksək əlaqə dərəcəsinə malik olan insan.
Ü nsiyyət səriştəsi - başqalan ilə zəruri əlaqələri yaratmaq və
davam etdirmək.
Səmərəli ünsiyyət üçün aşağıdakılar xarakterikdir: tərəfdaşlar
arasında qarşılıqlı anlaşma əldə olunması, ünsiyyət vəziyyəti və
məqsədinin daha yaxşı anlaşılması (vəziyyətin başa düşülməsində
daha çox müəyyənliyə nail olunması problemlərin həllinə kömək
edir, daha az vəsait sərf etməklə məqsədə nail olunmasım təmin edir).
Ünsiyyət səriştəsi şəxsiyyətlərarası qarşılıqlı münasibətlərin
müəyyən dairəsində səmərəli əlaqələrin yaradılması üçün zəruri
olan daxili ehtiyatlar sistemi kimi nəzərdən keçirilir.
Pis ünsiyyətin səbəbləri:
• Stereotiplər - ayn-ayn şəxslər, yaxud vəziyyətlərə aid bəsit
rəylər; nəticədə insanlann, vəziyyətin, problemlərin obyektiv
təhlili və anlaşılması alınmır;
• Qabaqcadan yaranmış yanlış qənaət - şəxsi fikirlərinə zidd
olan hər bir şeyi, yeni, qeyri-adi nə varsa, rədd etmək meyli («Biz
inanmaq istədiklərimizə inanınq»). Nadir hallarda dərk edirik
ki, hadisələrin başqalan tərəfindən şərh edilməsi bizim özümüz
tərəfindən olduğu kimi qanunidir;
81
• İnsanlar arasındakı pis münasibət - əgər insanın sizə müna
sibəti düşməncəsinədirsə, onu sizin fikirlərinizin ədalətli olduğuna
inandırmaq çox çətindir.
• Həmsöhbətinin diqqət və marağının olmaması - insan məlu
matın özü üçün əhəmiyyətli olduğunu dərk etdiyi zaman maraq
yaranır: bu məlumatın köməyi ilə arzu olunanı əldə etmək, yaxud
hadisələrin arzuolunmaz inkişafının qarşısını almaq mümkündür;
• Faktlara əhəmiyyət verməmək - kifayət qədər fakt olmadığı
halda nəticələr çıxarmaq vərdişi;
• Mülahizələrin qurulmasında səhvlər - sözlərin düzgün seçilmə-
məsi, məlumatın mürəkkəbliyi, zəif inandırıcılıq, məntiqsizlik və s.
• Ünsiyyət üçün düzgün olmayan strategiya və taktikanın
seçilməsi.
Ünsiyyətin aşağıdakı strategiyalarını müəyyən etmək müm
kündür:
1. açıq-qapalı ünsiyyət;
2. monoloji-dialoji;
3. rollu (sosial rolundan asılı olaraq) - şəxsiyyətli («ruhi»
ünsiyyət).
Açıq ünsiyyət - öz nəzər nöqtəsini ətraflı ifadə etmək arzusu
və bacarığı, həmçinin başqalarının mövqeyini nəzərə almağa hazır
olmaq. Qapalı ünsiyyət - öz nəzər-nöqtəni, öz münasibətini aydın
şəkildə ifadə etməyi, həmsöhbətinə mövcud olan məlumatı çatdır
mağı istəməmək, yaxud bacarmamaq.
Qapalı ünsiyyətdən istifadə olunmasına aşağıdakı hallarda
haqq qazandırıla bilər:
1) əgər məsələ ilə bağlı səriştəlilik səviyyəsində əhəmiyyətli
dərəcədə fərq varsa və «aşağıda duran tərəfin» səriştəlilik səviy
yəsinin yüksəldilməsinə zaman və qüvvə sərf etmək mənasızdırsa;
2) əgər münaqişəli vəziyyət yaranıbsa; bu halda qarşı tərəfə öz
hiss və planlarınızı açmaq məqsədəuyğun deyil.
Açıq ünsiyyətlər qarşılıqlı müqayisə mümkün olduğu, lakin
məsələ ilə bağlı mövqelərin eyniliyi olmadığı halda səmərə ve
rir (fikir və ideyalar mübadiləsi). Ünsiyyətin aşağıdakı növləri
m üəyyən edilm işdir:
82
• «m askaların təm ası» - həmsöhbətin şəxsi xüsusiyyətlərini
başa düşmək və nəzərə almaq meylləri olmadıqda formal ünsiyyət
meydana gəlir, bu zaman vərdiş olunmuş maskalardan (nəzakətlilik,
ciddilik, laqeydlik, təvazökarlıq, mərhəmətlilik və s.) - həqiqi
hissləri, həmsöhbətinə münasibəti gizlətməyə imkan verən üz
ifadələrindən, jestlər və standart ifadələrdən istifadə olunur;
• B əsit - digər insanı lazım olan, yaxud mane olan obyekt
kimi qiymətləndirirlər: əgər lazım olandırsa, fəal surətdə əlaqəyə
girirlər, əgər mane olandırsa - uzaqlaşdırır, yaxud aqressiv, kobud
atmacalar ünvanlayırlar. Əgər müsahibindən istədiyini almış olur
larsa, ona maraqlan itir və bunu gizlətmirlər;
• Form al - rollu - ünsiyyətin həm məzmunu, həm də ünsiyyət
vasitələri reqlamentləşdirilir; həmsöhbətin şəxsiyyətini öyrənmək
əvəzinə onun sosial rolunu öyrənməklə kifayətlənirlər;
• İşgüzar - həmsöhbətin şəxsiyyəti, xüsusiyyətləri, xarakte
ri, yaşı, əhval-ruhiyyəsi nəzərə alınır, lakin iş maraqlannın şəxsi
münasibətlərdən daha əhəmiyyətli olması əsas götürülür;
• M ənəvi, şəxsiyyətlərarası - dostlann ünsiyyəti; bu zaman xü
susi söz və ifadələrdən istifadə etmədən, istənilən mövzudan söz
açmaq olar. Dostunuz sizi üzünüzün ifadəsindən, hərəkətinizdən,
səsinizin tonundan başa düşər. Belə ünsiyyət o zaman mümkün
olur ki, hər bir iştirakçı həmsöhbətini yaxşı tanıyır, onun yanaşma
sını, inam və münasibətlərini əvvəlcədən duya bilir.
• M anipulyasiyaedici - həmsöhbətin şəxsiyyətinin xüsusiy
yətlərindən asılı olaraq, m üxtəlif üsullar (yaltaqlıq, qorxutma,
«gözdən pərdə asma», yalan, xeyirxahlıq nümayiş etdirmə və s.)
vasitəsilə ondan “xeyir əldə etməyə” yönəldilir;
• K übar(ziyalı) - bunun mahiyyəti mövzusuzluqdan ibarətdir,
yəni insanlar düşündüklərini yox, belə hallarda deyilməsi lazım
olanı deyirlər; bu, qapalı ünsiyyətdir, çünki insanların bu və ya
digər məsələ haqqında rəyi heç bir əhəmiyyət daşımır və ünsiyyətin
xarakterini müəyyən etmir.
K übar(ziyalı) ünsiyyətin kodeksi:
1.
nəzakətlilik, mərifətlilik - «başqasının mənafelərini nəzərə
al»;
83
Yüklə Dostları ilə paylaş: |