N . С иf a r o v, M . Ç obarıov, Q. P a şa yeva
4.
Azərbaycan türk dövlətçiliyi tipi. Bu mərhələ, əsasən,
eramızdan əvvəlki I minilliyin ortalanndan sonrakı dövrü əhatə
edir. Burada isə, yalnız Azərbaycanda türk dövlətçilik ənənələri
üzərində dayanmaq nəzərdə tutulub.
Azərbaycan milli dövlətçilik təfəkkürünün əsas mənbəyini
qədim türk (şumer) dövlətçilik mədəniyyəti təşkil edir. Onu da qeyd
etmək lazımdır ki, qədim türk dövlətinin (Şumer dövlətinin - Altay
imperiyasının) dövlətçilik ənənələrinin varisidir. Qədim türk dövləti
dedikdə, ilk növbədə, eramızdan əvvəlki I minilliyin sonlan və era
mızın I-V əsrlərində mövcud olmuş Hun-türk dövləti (imperiyası)
nəzərdə tutulur... Bu imperiya, görünür, Azərbaycanın Şimalını da
əhatə etmişdir... Məhz bunun nəticəsidir ki, III-V əsrlərdə
Huıı-qıpçaqlar Qafqazda möhkəm etno-siyasi mövqeyə malik ol
muşlar... Hətta, uzun müddət ərəb-müsəlman hücumlarına qarşı
müqavimət göstərmişlər. Bu, o deməkdir ki, Ш-VII əsrlərdə Azər
baycanda kifayət qədər güclü dövlət olmuşdur... Odur ki, qədim
türk dövlətinin bilavasitə davamı olan türk müsəlman -
Oğuz-səlcuq dövlətini yaratdılar... Oğuz-səlcuqlan Azərbaycanda
və onun hüdudlarında yayılaraq, ölkənin idarəsini öz əllərinə
almışlar. Bütün bunlar “Kitabi-Dədə Qorqud” eposunda da öz geniş
əksini tapmışdır...
Yuxarıda qeyd olunanlardan göründüyü kimi, Azərbaycanda
Qədim (ümum) türk (Hun-qıpçaq) və Türk-müsəlman (Oğuz-səl-
cuq) dövlətçilik mədəniyyəti mövcud olmuşdur...
Azərbaycanda milli dövlətçilik təfəkkürünün formalaşması
və I Şah İsmayıl Xətai. Azərbaycanda milli dövlətçilik
təfəkkürünün formalaşmasında I Şah İsmayıl Xətainin yaratdığı
Azərbaycan Səfəvi lər dövləti xüsusi mərhələ təşkil edir. Səfəvilər
dövlətinin araşdırıcısı qeyd etmişdir ki, Azərbaycanda biri digərini
1 2 8
A zərb a yca n şü n a slığ ın əsasları
əvəz edən Qaraqoyunlu, Ağqoyunlu və Qızılbaş-Səfəvi dövlətlə
rinin məhz azərbaycanlılar (Azərbaycan türkləri - M.Ç.) qurub ya
ratmışlar, bu dövlətlər arasında bilavasitə tarixi varislik əlaqəsi
mövcud idi (O. Əfəndiyev).
Səfəvilərin Azərbaycan dövləti olmasını sübut edən başlıca
faktlara, həmin dövlətin qurucusu olan Şah İsmayıl Xətainin
islahatlanna nəzər salmaq kifayətdir. Bu sahədə onun Dil,
Mədəniyyət... siyasəti daha çox maraq doğurur... Belə ki, Qaraqo
yunlular, Ağqoyunlular kimi Səfəvilərin sarayında da, Ordusunda
da, ədəbi məclislərdə də, folklorda da, ümumictimaiyyətdə də geniş
yayılmış ünsiyyətdə də, hətta, dövlətlərarası yazışmalarda da
ünsiyyət vasitəsi məhz Azərbaycan türkcəsi olmuşdur. Beləcə də,
Türk-Oğuz mədəniyyətindən Azərbaycan-türk mədəniyyətinə keçid
mərhələsi başlanır... Odur ki, Səfəvilər dövründə sarayda xalq
ədəbiyyatının, incəsənətinin nümayəndələri xüsusi nüfuza malik
idilər... Məhz bunun nəticəsidir ki, Şah İsmayıl Xətai XVI əsrdə də ,
XV11-XVII1 əsrlərdə də xalq sənətkarları-aşıqlar tərəfindən
“mürşidi-kamil” (yol göstərən, rəhbər, məsləhətçi, elmli-təcrübəli)
sayılırdı. Qurbaninin aşağıdakı sözləri bunu təsdiq edir:
“
M
ü
r ş i d
i - k a
m
i l i m
,
şeyx
o
ğ
l u
ş a
h
ı m
,
B
i r ə r z i m
v a r q
u
l l u
ğ
u
n
d
a
, ş a h , m
ə
n
i m
” .
Şah Abbas və Azərbaycan dövlətçiliyinin farsların
ixtiyarına verilməsi. Lakin Şah İsmayıl Xətainin davamçıları,
övladları milli dövlət quruculuğu sahəsində müəyyənləşdirilmiş
ideologiyanı qoruyub saxlaya bilmədilər. XVI əsrin sonu və XVII
əsrin əvvəllərində isə, I Şah Abbas bir əsrdən çox yaşamış
Azərbaycan Səfəvilər dövlətini farsların ixtiyarına verdi. Bu, milli
129
N. C əfərov, M . Ç o b a n o v, Q. P a şa yeva
dövlətçilik ənənələrinə, mənsub olduğu xalqa ( Azərbaycan
türklərinə) qarşı tarixi xəyanət idi... Şah Abbas Səfəvilərin
mərkəzini İrana köçürməklə Azərbaycan Şimal və Cənub olmaqla
iki yerə parçalanmış oldu... Bu, o deməkdir ki, doğma Vətənini -
Azərbaycanı yadlann - farsların ayağı altına verdiyi barədə düşün
məmişdir...
Tarixi düşmənlərimizin bu istiqamətdə “fəallaşması” məqsədli
olaraq, tarixi ünvanlarımızın dəyişdirilməsinə istiqamətləndirilmiş
dir. Burada “xalqlar həbsxanası” adlanan Çar Rusiyasının Azərbay
cana olan maraqlarını reallaşdırmaq məqsədilə Azərbaycana qarşı
böyük müharibələrə başlamasını və onun xalqımız üçün “acı nə
ticələrini” xatırlamamaq olmur:
1803-
cü ilin yazı - Tarixi düşmənimiz “Çar Rusiyasının qo
şunları tarixi torpaqlarımızın şimal-qərb bölgəsini - Balakəni işğal
edir. Beləliklə də, Azərbaycan ərazisinin parçalanması və işğal edil
məsi başlanır.
1804-
cü il 3 yanvar - Çar Rusiyasının qoşunları tərəfindən
Gəncə qalası və Gəncə xanlığının ərazisi işğal olunur.
1805-
ci ilin 14 mayında imzalanmış Kürəkçay müqaviləsinin
şərtlərinə görə, Qarabağ xanlığı Rusiya qoşunları tərəfindən işğal
edilir.
1805-ci ilin 21 may - müqaviləsinin şərtlərinə görə, Şəki
xanlığı da Rusiya qoşunlan tərəfindən işğal olunmuş hesab edilir.
1805-
ci il 25 dekabr - Rusiya qoşunlan tərəfindən Şirvan
işğal olunur.
1806-
ci il 23 iyun - Rusiya qoşunlan tərəfindən Dərbənd işğal
olunur.
1806-cı il 3 sentyabr - Rusiya qoşunları tərəfindən Bakı işğal
olunur.
130
A zərb a yca n şü n a slığ ın əsasları
1813-cü il 1 yanvar - Rusiya qoşunlan tərəfindən Lənkəran
işğal olunur.
1813-cü il 12 oktyabr - Gülüstan müqaviləsinin şərtlərinə görə,
Talış, Şirvan, Quba, Bakı, Gəncə, Qarabağ və Şəki xanlıqlan Rusiya
imperiyasının tərkibinə qatılır. Beləliklə də, tarixi Azərbaycan
dövlətçiliyi zəiflədilir və ərazisi parçalanır.
1828-ci il 10 fevral - Rusiya imperiyası ilə İran şahlığı arasında
bağlanan Türkmənçay müqaviləsinin şərtlərinə görə, Tarixi Azərbay
canın 144 min kvadrat kilometrlik şimal əraziləri Çar Rusiyasının;
356 min kvadrat kilometrlik cənub əraziləri isə, İran şahlığının müs
təmləkəsinə çevrilir.
1918-ci ilin 28 mayında Azərbaycanın şimal ərazisində Azər
baycan Xalq Cümhuriyyəti yaradılır. Bu zaman AXC-nin ərazisi 114
min kvadrat kilometr olmuşdur.
1920-
ci ilin 27-28 aprelində Sovet Rusiyası Şimali Azərbaycan
ərazisini - AXC-nin tabeliyində olan əraziləri yenidən-ikinci dəfə
işğal etdi və beləliklə də, dövlətçiliyimizə son qoydu, ölkədə
ermənilərin və bolşeviklərin vasitəsilə kütləvi soyqırımı və qırğınlar
törədildi.
1921-
ci ildə Sovet Rusiyası Azərbaycanın siyasi xəritəsini
yenidən “ölçüb-biçdi” və Azərbaycan Respublikasının ərazisini 114
min kvadrat kilometrdən 86.6 min kvadrat kilometrə endirdi.
Azərbaycan torpaqlarının 20 min kvadrat kilometrlik ərazisini -
Qərbi Azərbaycanı “haylara” - ermənilərə pay verir və beləliklə də,
29 min kvadrat kilometrlik ərazisi olan gəlmə ermənilər üçün
Ermənistan Respublikasını - dövlətini yaratdı... Qədim Borçalının bir
hissəsini Gürcüstana pay verdi, Dərbənd xanlığının ərazisini isə
özünə pay götürdü. Beləcə də, xalqımızın ağrılı-acılı günləri
başlandı... nəticəsi də göz qabağındadır...
131
Dostları ilə paylaş: |