118
Bir dəfə qonşular arasında bundan söz düşdü.
Qadınların biri dedi: «Mən deyirəm ki, ağa Burunsi arvad-
uşaqlarından doyub cəbhəyə gedir və əsgərlərin yanında
qalır».
Heç kim ona əhəmiyyət vermədi. Vəziyyətdən çıxmaq
üçün sözünə davam etdi: «Axı adam ailəsindən məhəbbət
görsə, onları da nəzərə alar».
Sözü ürəyimə ağırlıq etdi. Bilmirəm qərəzi vardı,
mərəzi vardı, yoxsa hər ikisi. Bir söz demədim, başımı
aşağı salıb narahat halda evə yollandım.
Onda Əbdülhüseyn də məzuniyyətdə idi. Həmin
qadının sözünü dedim. Çox narahat olduğumu bildi, bəlkə
də məsələni təbii göstərməkdən ötrü gülüb dedi: «Bilirsən
mən nə etməliyəm?!»
– Yox.
– Gərək küçəyə bir stul qoyub qonşuları toplayım,
sonra da hamısına deyim ki, ay camaat, mən arvad-
uşaqlarımı sevirəm, həm də çox sevirəm, amma cəbhə
daha vacibdir.
Ciddi görkəm alıb gözlərinə baxdım.
– Bu sözü deyən qadın yəqin bilmir ki, mənim arvad-
uşaqlarım burada təhlükəsiz yerdədirlər, lakin sərhədlərdə
çoxlarının evləri dağılıb və təhlükə altındadırlar.
Dostları ilə paylaş: