dördüncü mərtəbədəki otağıma qalxdım.
Həmin günü anlaqsız halda kiçik xalam qızı ilə
bölüşdüyümüz balaca otaqda kənarlan pərdəli çarpayımda
uzanıb qaldım. Aman və Ağsaqqal ikisi də ölüb! Bu, necə ola
bilərdi? Evdən ayrılaraq bacım və qardaşımla bir yerdə vaxt
keçirmək imkanını əldən buraxmışdım və indi ömrüm boyu
onları bir daha görə bilməyəcəkdim. Aman ailəmizdə ən güclü,
ən iradəli, Ağsaqqalsa ən ağıllı uşaq idi. Onlann ölə biləcəyini
heç kim fikirləşməzdi. Onlar ölübsə, gör ailəmizin yerdə qalan,
nisbətən bacarıqsız uşaqlarını nə gözləyir?
O axşam qərara gəldim ki, daha əziyyət çəkmək istəmirəm.
Atamdan qaçdığım o səhərdən bəri həyatımda heç nə ümid
etdiyim kimi olmayıb. Ondan iki il sonra isə dəhşətli şəkildə
ailəmin iki ən yaxın adamını itirdim və onlann əbədilik
yoxluğuna dözə biləcəyimi zənn etmirdim. Mətbəxə düşdüm,
siyirməni çəkdim və qəssab bıçağına oxşayan bıçağı götürərək
yenidən yuxarı qalxdım. Çarpayımda uzanaraq bıçağı özümə
toxundurmaq üçün cəsarət toplamağa çalışırdım, amma anam
ağlımdan çıxmırdı. Yazıq Mama! Bu günlərdə mən iki doğma
insanımı itirib dözə bilmirəm, o isə üç övladının itkisinə
dözməli olacaq. O, bu zülmə layiq deyildi, beləcə, bıçağı
yanımdakı masanın üstünə qoydum və gözlərimi tavana
zillədim. Bəsma məni yoxlamağa gələndə artıq bıçağı
unutmuşdum. O, bıçağı görəndə həyəcanla: “Bu nədir?! Bıçaq
nəyinə gərəkdir?” - soruşdu. Cavab vermək istəmədim və yenə
gözlərimi tavana zillədim. Bəsma bıçağı götürüb otaqdan çıxdı.
Bir neçə gün sonra xalam yenə məni çağırdı: “Varis! Aşağı
düş...” Özümü eşitməzliyə vurub yerimdən durmadım. “Varis!
Aşağı gəl...” Aşağı düşəndə onun ayaq üstə dayanıb məni
downloaded from KitabYurdu.org
115
gözlədiyini gördüm. “Tez ol! Telefon!” Mənə heç vaxt zəng
gəlmədiyindən bu xəbər məni təəccübləndirdi. Düzünü desəm,
ömrümdə telefonla danışmamışdım.
-
Mən? - astaca soruşdum.
- Bəli! Bəli! - O, masanın üstündə kənara qoyulmuş dəstəyi
göstərdi. - Onu götür, dəstəyi götür!
Dəstəyi əlimə alaraq ona elə baxırdım ki, elə bil məni
dişləyəcək. Dəstəyi özümdən xeyli kənarda saxlayaraq çox asta
bir səslə pıçıldadım:
-
Bəli?
Məryəm xala gözlərini çevirərək:
-
Danış! Danış! Telefona danış! - dedi.
O, dəstəyin düz tərəfini çevirərək qulağıma tutdu. “Salam”.
Sonra məftunedici bir səs - anamın səsini eşitdim.
- Mama! Mama! Yarəbbim, həqiqətənmi sənsən? - Yaxın
günlər ərzində ilk dəfə idi ki, sevinirdim.
- Mama, yaxşısan?
-
Yox, mən ağacın altında yaşayıram.
Dedi ki, Amanla Ağsaqqal öləndən sonra ağlını itirib.
Anam mənimlə danışdıqca özümü öldürməklə onun kədərinə
kədər qatmadığıma görə Allaha şükür edirdim. Anam heç
kimlə danışmaq, heç kimi görmək istəmədiyi üçün, tək olsun
deyə səhraya qaçıbmış. Sonra səhradan keçərək Moqadişuya,
ailəsinin yanma getmişdi. O hələ də orada idi və Şahru xalanın
evindən zəng vurmuşdu.
Mama onların başına gələnləri danışmağa çalışırdı, lakin
dediklərindən heç nə başa düşmək olmurdu. Ağsaqqal
xəstələnibmiş. Afrikanın bütün səhra köçərilərində olduğu
kimi, bizdə də heç bir tibbi xidmət yox idi, ona görə də
downloaded from KitabYurdu.org
xəstəliyin səbəbini və müalicəsini də bilən yox idi. O
cəmiyyətdə yalnız iki anlayış var idi: yaşamaq və ölmək. Başqa
seçim yox idi. Yaşayırsansa, deməli, yaxşısan. Biz xəstəliyə
görə narahat olmurduq, çünki həkimsiz və dərmansız idik,
əlimizdən gələn bir şey də yox idi. Kimsə öləndə də sağ
qalanlara görə şükür edirdik və həyat, beləcə, öz axan ilə
gedirdi. Həmişə həyatımızı “inşallah fəlsəfəsi” idarə edirdi.
Həyat Allahın bizə verdiyi
bəxşişdir və ölüm onun əlindədir, biz bəndələrin isə Onun işinə
qarışmağa haqqı yoxdur.
Lakin Ağsaqqal xəstələnəndə o, xüsusi uşaq olduğu üçün
valideynlərim təlaşa düşüblər. Mama nə etmək lazım olduğunu
bilməyib və Moqadişoya, Amana xəbər göndərərək kömək
istəyib. Aman həmişə ən güclü olub və o nə etmək lazım
olduğunu bilməliydi. Və bilib də. Aman Moqadişudan piyada
səhra ilə yola çıxaraq Ağsaqqalı həkimə gətirmək üçün gedib.
Ailəmin həmin vaxt harada düşərgə saldıqları və şəhərə nə
qədər yaxın olduqlarını dəqiq bilmirəm. Mama Amandan
kömək istəyəndə onun səkkizaylıq hamilə olduğundan xəbəri
olmayıb. Bacım Ağsaqqalı xəstəxanaya aparanda qardaşım
onun qollarının arasında keçinib. Bundan şoka düşən Aman da
bir neçə gündən sonra bətnindəki körpə ilə birlikdə ölüb. Heç
vaxt onlann harada öldüklərini və nə vaxt öldüklərini dəqiq
bilmədim. Bu hadisədən sonra həmişə sakit və sarsılmaz
iradəyə sahib olan anam dözə bilməyib və ailədən uzaqlaşıb. O,
ailəmizin dirəyi idi, onsuz ailənin qalan üzvlərinin həyatının
necə olacağı fikri məni rahat buraxmırdı. Bundan da artıq məni
ən çox narahat edən Mamanın belə çətin vaxtında Londonda
oturub qalmağım idi.
downloaded from KitabYurdu.org
117
Hər şeyə rəğmən həyat davam edirdi və Londonda
yaşadığım müddətdə bacardığım qədər həyatın dadını
çıxarmağa çalışırdım. Evdə üzərimə düşən vəzifələri yerinə
yetirir, xalam uşaqları və onların bizə gələn dostları ilə
zarafatlaşırdım.
Bir gecə mən Bəsmanı ilk model işimə kömək etmək üçün
yola gətirdim. Londona gəldiyimdən bəri məndə geyimə
olduqca böyük maraq yaranmışdı. Hansısa paltarın mənim
olmasını istəmirdim, sadəcə, onları geyinib yoxlamaqdan
xoşum gəlirdi. Bu, aktyorluğa bənzər bir hiss idi, özümü
kiminsə yerinə qoya bilirdim. Ailə hamısı zalda toplaşıb
televizora baxanda mən Məhəmməd dayının otağına girib
qapını içəridən bağladım. Sonra onun dolabını açıb ən yaxşı
kostyumlarından birini - mavi miləmil kostyumunu götürdüm,
çarpayının üstünə sərdim, ona uyğun hesab etdiyim ipək
qalstuku, tünd corabları, ağ köynəyi və qara ayaqqabıları
yanma yığdım. Sonra hamısını əynimə geyinərək qalstuku da
dayım kimi bağlamağa çalışdım. Ən sonda şlyapanı qoydum.
Tam hazır olduqdan sonra Bəsmanı axtarmağa getdim. O isə
məni görcək gülməkdən uğundu.
- Get atana de ki, onu bir kişi görmək istəyir.
- Bu, onun paltarlarıdır? Oy, səni öldürəcək.
- Nolar, get de.
Dəhlizdə dayanıb xalam qızma diqqətlə qulaq asaraq otağa
daxil olacağım o “böyük” anı gözləyirdim.
- Ata, çöldə səni görmək istəyən bir kişi var.
- Gecənin bu vaxtı kimdir, görəsən? - Məhəmməd əminin
səsi narahatlıq ifadə edirdi. - Kimdir? Nə istəyir? Əvvəllər onu
görmüsən?
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |