Downloaded from KitabYurdu org
Yüklə 3,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
410
- Bütün bu fikirlər arasında seçim edən ağıldı, eləmi? - Bəli, səncə də belə deyil? Yeni bir şey yaradan təxəyyüldü, amma seçim edən təxəyyül deyil. “Birləşdirici” qüvvə təxəyyül deyil. Hər sənət əsəri bir kompozisiyadı. Kompozisiya - təxəyyüllə məntiqin, yaxud ruhla ağlın əsrarəngiz əməkdaşlığı nəticəsində ortalığa çıxır. Çünki hər cür yaradıcı prosesdə təxəyyül mühüm rol oynayır, amma bir mərhələdə təxəyyülün gətirdiklərində adiləri yenilərdən arıtlamaq lazımdı. Qoyunları əvvəlcə çəmənliyə buraxır, sonra güdürlər. Alberto bunları deyib pəncərədən bayıra baxmağa başladı. Sofi gölün kənarında çoxlu rəngbərəng Disney qəhrəmanları gördü. Ora bax, Gufi! Ora bax, Donaldla bacısı uşaqları! Orada Mikki Mausu görürsən? Hələ ora bax!.. - Sofi dedi. Alberto başını Sofiyə çevirdi: - Bəli, heyif ki!-dedi. - Niyə belə deyirsən, Alberto? - Burada biz mayorun köməksiz qoyunlarıyla baş-başayıq. Amma bu mənim təqsirimdi. İçindən gələnlərdən, azad assosiasiyadan danışan mən özüm idim. - Buna görə özünü günahlandırma. - Deyəcəkdim ki, təxəyyül biz filosoflar üçün də vacibdi. Yeni fikirlər düşünə bilmək üçün biz də təxəyyülümüzü sərbəst buraxmalıyıq. Amma indi o, ağını çıxardı! - Fikir vermə. - Bu prosesdə ağlın da əhəmiyyətini vurğulayacaqdım. Amma gör nə cəfəngiyyatla üzbəüz qaldıq. Bu adam utanıb yerə girməlidi! - İndi də ironiya edirsən? - İroniya edən mən deyiləm. Amma bundan bir çıxış yolu var. Planın ən yaxşı yeri. - Heç nə başa düşmədim. - Yuxulardan söz açdıq. Burada da bir ironik tərəf var. Biz özümüz də mayorun yuxularından başqa bir şey deyilik. - Hə...
downloaded from KitabYurdu.org 411
- Amma onun düşünmədiyi bir şey var. - Nədi o? - Bəlkə də o, öz yuxusunu aydın dərk edir. Dediyimiz, etdiyimiz hər şeyi bilir, yuxu görənin yuxusunun açıq məzmununu xatırladığı kimi. Qələmi əlində tutan odur. Amma bir-birimizə dediyimiz hər şeyi xatırlasa da, tam ayıq deyil. - Nə demək istəyirsən? - O, yuxusunun gizli məzmunundan xəbərsizdi, Sofi. Bunun cildini dəyişmiş bir yuxu olduğunu unudur. - Nə qəribə sözlər danışırsan. - Mayor da belə düşünür. Çünki o da öz yuxusunun dilini anlamır. Biz buna görə sevinməliyik. Ona görə ki bu, bizə kiçik də olsa, azadlıq verir. Bu azadlıqla biz bir bahar günü çiyələklər torpaqdan baş qaldırdığı kimi, mayorun şüurundan çıxıb xilas olacağıq. - Səncə, bacara biləcəyik? - Bunu bacarmalıyıq. Sənə bir neçə günə yeni bir səma vəd edirəm. Onda mayor siçanların harada olduğunu, bir də haradan çıxacaqlarını bilməyəcək. - Vur-tut yuxu olsaq da, olmasaq da, mən anası gözləyən bir qızam! Saat beşə qalır. Qayıdıb şənlik hazırlıqlarına başlamalıyam. - Hımm... Evə qayıdanda mənə bir yaxşılıq edərsənmi? - Nə? - Diqqət çəkməyə çalış. Mayorun yolboyu səni izləməsinə çalış. Evə girəndən sonra da onu fikirləş, onda o da səni düşünmək məcburiyyətində qalacaq. - Bunun nə xeyri var? - Çünki onda mən də narahat edilmədən gizli planımın üzərində işləyə bilərəm. Mayorun şüuraltına dala bilərəm, Sofi. Səninlə yenidən görüşənədək orada qala bilərəm. Bizim dövrümüz ...insan azadlığa məhkumdur... Saat 23.55-i göstərirdi. Hilde uzanıb gözlərini tavana zilləmişdi. downloaded from KitabYurdu.org 412
Ağlına azad assosiasiyalar gəlməsinə çalışırdı. Bir fikirlər zəncirini buraxanda özündən niyə artıq onu düşünmədiyini soruşurdu. Onun repressiya etməyə çalışdığı bir şeymi var yoxsa? Özünə tətbiq etdiyi hər cür senzuranı aradan qaldıra bilsəydi, bəlkə də ayıq ikən yuxu görməyə başlayardı. Bunu düşünmək belə, onu ürpəndirirdi. Özünü rahat hiss etməyə başladıqca, özünü ixtiyari fikir və təsvirlərə açdıqca, özünü daha çox meşənin içində, gölün kənarında, mayorun evində hiss edirdi. Alberto nə plan qururdu görəsən? Əlbəttə, əslində Albertonun plan qurmasını da yazan atası idi. O, Albertonun planını artıq bilirmi? Yoxsa o da fikirlərini sərbəst buraxıb, Albertonun axırda özünü də təəccübləndirəcək şey etməsini gözləyir? Qovluğun bitməsinə çox qalmamışdı. Bəlkə axırıncı səhifəni açıb baxsın? Yox, bu, cığallıq olardı. Üstəlik, kitabın son səhifəsinin indidən məlum olmasına, orada nə yazılmasının artıq qərarlaşdırılmış olmasına əmin deyildi. Qəribə fikir deyilmi? Qovluq qarşısındadı. Atasının indən sonra qovluğa yeni bir şey əlavə etməsi mümkün deyildi. Amma bunu Alberto edə bilərdi. Sürpriz... Hər halda Hilde hazırladığı sürprizdən xəbərdar idi. Çünki atası ona nəzarət edə bilmirdi. Bəs özü? Özü öz etdiklərinə nəzarət edə bilirdimi? Doğrudan da, nədir şüur? Kainatın ən böyük sirlərindən biri deyilmi? Yaddaş nədir? Necə olur ki, bütün görüb yaşadıqlarımızı xatırlaya bilirik? Necə olur ki, hər gecə bir-birindən maraqlı, nağıl kimi yuxular yarada bilirik? Gözlərini qırpır, açıb yumurdu. Sonra gözlərini açmağı unutdu. Yatmışdı. Qağayı səsinə oyanıb ayağa qalxdı. Həmişəki kimi, yenə də pəncərənin yanına gedib körfəzə tamaşa etməyə başladı. Bu, yay-qış, bir vərdişə çevrilmişdi. Orada dayananda birdən başının içində rəngbərəng şimşəklər çaxdı. Yuxusu yadına düşdü. Adi yuxu deyildi. downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|