401
yerinə yetirən bu cənablar öz stullarını qapının önünə çəkirlər, orada
oturur, repressiyanı möhkəmləndirən bir müqavimət yaradırlar. Hər iki
tərəfi psixi sahəyə köçürsəniz, buradakını şüur, bayırdakını şüuruzluq
adlandıra, repressiya prosesi deyərkən nəyi nəzərdə tutduğumu başa
düşə bilərsiniz”.
-
Yaxşı misaldı.
- Amma narahatlıq verən yenə də israrla içəri girmək istəyir. İnsan
özündən uzaqlaşdırmağa çalışdığı fikir və impulslar da belə edir.
Şüuraltından çıxmaq istəyən qovulmuş, basdırılmış fikirlərin daimi
təzyiqi altında yaşayırıq. Buna görə də tez-tez istəmədiyimiz şeyi deyir
və ya edirik.
-
Buna misal çəkə biləsən?
- Freyd bir çox belə mexanizmlərdən söz açır. Bunlardan biri onun
“parapaks” adlandırdığı dil xətalarıdır. Bu, bir vaxt özümüzdən
uzaqlaşdırmağa, basdırmağa çalışdığımız fikirləri təsadüfi dilə
gətirmək, yaxud etməkdir. Freyd bununla bağlı bir misal çəkir: Bir
dükançı müdirinin şərəfinə badə qaldırmaqdadır. Amma bu müdir
əslində işçilərin sevmədiyi, pis müdirdi, yəni işçilərin "donuz” deyə
biləcəkləri bir adam.
-Aha?
-
Dükançı ayağa durur, qədəhini qaldırır və deyir:
“Donuzun şərəfinə!”
-
Aaa!
- Dükançının özü də təəccüb içindədi, bu sözü dediyinə inana bilmir.
Əslində düşündüyünü, amma heç istəmədən deyib. Başqa nümunə də
eşitmək istəyirsən?
-
İstəyirəm!
- Bir keşiş böyük ailəsi, yaxşı tərbiyəli balaca qızları olan bir ailəyə
çay qonaqlığına gəlir. Hamı bilir ki, bu keşişin əyri burnu var. Buna
görə də qızlara möhkəm tapşırılır ki, keşişin burnu haqda heç nə
deməsinlər. Çünki uşaqlarda basdırma,
fikirlərin repressiyası mexanizmi hələ inkişaf etməyib, harada nə
deyəcəkləri bilinmir. Nəhayət, keşiş ailəyə baş çəkməyə gəlir. Uşaqlar
downloaded from KitabYurdu.org
402
onun əyri burnundan danışmamaq üçün əllərindən gələni edirlər. Hətta
ona baxmamağa, onu unutmağa çalışırlar. Əslində isə əyri burun daim
fikirlərini qurcalayır.
Sonra uşaqlardan birinə deyirlər ki, qəndi keşişə tərəf ötürsün. O, keşişə
baxaraq deyir: “Burnunuza qənd götürün, zəhmət olmasa”.
-
Biabırçılıq!
- Bəzən də biz şeylərə rasional don geydiririk. Yəni həm özümüzü,
həm də başqalarını etdiyimiz şeyin əsl səbəbindən başqa səbəbi
olduğuna inandırmağa çalışırıq. Çünki əsl səbəbdən utanırıq.
-
Məsələn?
- Səni hipnoz edərək pəncərəni açdıra bilərəm. Hipnoz vaxtı sənə
əllərimi masaya çırpanda sənin gedib pəncərəni açacağını deyərəm.
Masaya vururam və sən də gedib pəncərəni açırsan. Sonra səndən
pəncərəni niyə açdığını soruşuram. Sən də məsələn, hava isti olduğuna
görə, açdığını
deyirsən. Amma əsl səbəb bu deyil. Mənim hipnotik sözlərimin sənə
pəncərəni açdıran əsl dəbəb olduğunu qəbul etmir, məsələni
“rasionallaşdırırıq”.
-
Başa düşdüm.
-
Biz belə şeyləri demək olar ki, hər gün yaşayırıq.
- Dörd yaşlı xalam oğlundan danışmışdım. Onun dostları yoxdu, ona
görə də mən onlara gedəndə oynamağa adam gəldiyinə görə sevinir.
Bir dəfə ona dedim ki, evə getməliyəm, anam gözləyir. Mən qapıdan
çıxanda bilirsən o nə dedi?
-
Nə?
-
Dedi ki, anan pis qadındı!
- Bəli, bu, rasionallaşdırmaya yaxşı nümunədi. Uşaq əslində bunu
demək istəməyib. Amma o, sənin getməyinin pis olduğunu, sənin
getməyinə görə, kədərləndiyini deməyə utanıb, ona görə də sözlər
ağzından belə çıxıb. Bəzən də əks etdiririk.
-
Bu nə deməkdi?
- Əksetdirmə - özümüzdə bəyənməyib boğmağa çalışdığımız
xüsusiyyətləri başqasına köçürməkdi. Çox xəsis
downloaded from KitabYurdu.org
403
bir adam çox vaxt başqalarını xəsis olmaqda ittiham edən adamdı.
Sekslə çox məşğul olduğunu öz-özünə etiraf edə bilməyən adam
başqalarını seks aludəçisi olmaqda ittiham edir.
-
Aydındı.
- Freyd həyatımızın belə bir çox davranışlarla dolu olduğunu
deyirdi. Nə qədər etsək də, bir adamın adını yadda saxlaya bilmirik,
danışanda paltarlarımızı didişdiririk, yaxud otaqdakı əşyaları
məqsədsiz buradan ora qoyuruq, ağzımızdan istəmədən sözlər
qaçırırıq... Freydə görə, bütün bunlar çox məsum davranışlar kimi
görünsə də, əslində belə olmaya bilər. Onun fikrincə, bu
davranışlarımız “işarələr” olub çox dərin sirləri büruzə verə bilər.
-
Bundan sonra dediyim hər sözə fikir verəcəyəm...
- Amma neynəsən də, şüuraltının impulslarından qurtula bilməzsən.
Etməli olduğun şey xoş olmayan şeyləri şüuraltına itələmək üçün çox
enerji sərf etməməkdi. Bu, siçanın deşiyini tutmağa oxşayır. Deşiyi nə
qədər bağlayırsansa bağla, siçan
başqa deşik açıb çıxacaq. İnsan şüurla şüuraltı arasında daim bir açıq
qapı qoymalıdı.
-
İnsan bu qapını bağlasa, ruhi xəstəliklərə tutula bilər?
- Bəli, nevrozlu adam “xoş olmayan şeyləri şüurundan silib atmaq
üçün çox səy göstərmiş, enerji xərcləmiş adamdı. Adətən belə adam bir
xüsusi bir yaşantısını gizlətməyə, unutmağa, basdırmağa çalışır. Freyd
belə hadisələri travma adlandırır. Travma yunan dilində “yara”
deməkdi.
-
Aydındı.
- Pasientin müalicəsində Freyd üçün əsas olan bu bağlı qapını
aralamaq, yaxud yepyeni bir qapı açmaqdı. Pasientlə dialoq apararaq
boğulmuş fikirləri, hisləri şüurun üzünə çıxarmağa çalışır. Pasient nəyi
boğduğunu bilmir. Həkim pasientdən bu gizli travmaları ortaya
çıxarmaqda ona kömək etməsini istəyir.
-
Həkim bunu necə edir?
- Freyd sərbəst assosiasiya adlı metod işləyib. Bu metodda Freyd
pasienti rahat üfüqi vəziyyətdə uzadır, nə qədər pis, yaxud nə qədər
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |