106
qorxmağın daha yaxşıdır. Doğrudan da, özünü
bəyənənin heç bir işi Allah dərgahına qalxmaz.»
99
İslam Peyğəmbəri (s) buyurur: «Allah-Taala Davuda
buyurdu: Ey Davud! Günahkarlara müjdə ver,
siddiqləri (mö’minləri) qorxut. Davud ərz etdi ki,
günahkarlara müjdə verim siddiqləri qorxudum?
Allah-Taala buyurdu: Ey Davud! Günahkarlara müjdə
ver
ki,
tövbələrini
qəbul
edər,
günahlarını
bağışlayaram. Siddiqləri qorxut ki, əməllərini bəyənib
lovğalanmasınlar. Çünki mənə hesab verən bəndə
(bağışlamasam) həlak olar».
100
RİYA
İstənilən bir əməl və ibadətdə özünü xalqa göstərmək
haramdır və Allahın qəzəbinə səbəb olar. Qur’ani-
Kərimdə
riyakar
namaz
qılanlara
müraciətlə
buyurulur: «Vay o namaz qılanlara ki, namazlarında
qəflətdə olub riya edirlər».
101
Bir şəxs Həzrət Peyğəmbərdən (s) soruşdu: «İnsanın
qurtuluşu nədədir?» Həzrət (s) buyurdu: «Xalqın
diqqətini cəlb etmək üçün ibadət etməməsindədir.»
102
Bir rəvayətdə deyilir: Kimi cihadda öldürülür, kimi
var-dövlətini sədəqə verir, kimi Qur’an oxuyur. Əgər
cihad edənin məqsədi özünü şücaətli göstərmək,
sədəqə verənin məqsədi səxavətli tanınmaq, Qur’an
oxuyanın istəyi qari kimi məşhurlaşmaqdırsa onların
99
«Kafi», 2-ci cild, səh-313.
100
«Kafi», 2-ci cild, səh-314.
101
«Maun» surəsi, ayə 4-6.
102
«Məhəccətul-bəyza», 6-cı cild, səh-139.
107
heç birinin mükafatı yoxdur və riya əməllərini puça
çıxarmışdır.
103
Bir hədisdə İslam Peyğəmbəri buyurur: «Allah taala
mələklərə buyurar ki, bu şəxs iş gördüyü vaxt bizi
nəzərdə tutmadığı üçün onu cəhənnəmə göndərin»
(eyni mənbə).
İslam
Peyğəmbəri
(s)
buyurur:
«Sizin
üçün
qorxduğum ən təhlükəli şey kiçik şirkdir, yə’ni riya»;
«Bir əməldə zərrə qədər riya olarsa, Allah o əməli qəbul
etməz»
104
Şəddad ibn Ous deyir: «Gördüm ki, Həzrət
Peyğəmbər (s) ağlayır. Səbəbini soruşdum. Buyurdu ki,
ümmətimin şirk edəcəyindən qorxuram, onlar bütə
günəşə’ aya, daşa pərəstiş etməyəcəklər, amma
əməllərində riya və xudpəsəndlik olacaqdər.»
105
TƏKƏBBÜR
İstər Allah və Onun göstərişləri, istərsə də xalq
qarşısında özünü çəkib təkəbbür göstərmək şeytani
sifətdir. İblis Allah hökmü qarşısında təkəbbür
göstərdiyi üçün Allahın hüzurundan əbədilik qovuldu
və lənətə düçar oldu. Təkəbbürlü insan Allahın
məhəbbət dairəsindən kənardır. «Nəhl» surəsinin 23-cü
ayəsində buyurulur: «Həqiqətən O, təkəbbürlüləri
sevməz».
Qur’ani-Kərim
təkəbbürlü
insanları
103
Həmən mənbə.
104
Həmən mənbə.
105
Həmən mənbə.
108
cəhənnəm əhli hesab edir: «Cəhənnəm təkəbbürlülər
üçün pis yerdir.»
106
Bəli, özünü başqalarından üstün bilmək, özünü
hamıdan ağıllı hesab etmək, ilahi göstərişlərə itaətdən
boyun qaçırmaq böyük günahdır və bu günahın
müqabilində ağır əzab və’d edilmişdir. İnsanın öz
biliyinə ibadətinə, saleh əməlinə, əsil-nəcabətinə,
gözəlliyinə, var-dövlətinə, övladlarına, dostlarına
rəğmən xalq qarşısında özünü yuxarı tutması çox çirkin
işdir. İmam Sadiq (ə) buyurur: «İzzət və əzəmət,
üstünlük və böyüklük Allaha məxsus xüsusiyyətlərdir.
Özünü belə göstərmək istəyənləri Allah cəhənnəmə
atar».
107
Həzrət Baqir (ə) və İmam Sadiq (ə) buyururlar:
«Qəlbində bir zərrə ağırlığında təkəbbür olanlar behiştə
daxil olmaz».
108
İmam Sadiq (ə) buyurur: «Doğrudan
da, cəhənnəmdə təkəbbürlülərə məxsus «səqər» adlı
yer var. Buranın istisindən Allaha şikayət edər, nəfəs
almaq üçün icazə istəyərlər. Elə ki, nəfəs çəkərlər,
nəticədə cəhənnəm alışar.
109
Əbdül-Ə’la deyir: «İmam Sadiqdən (ə) soruşdum ki,
təkəbbür nədir? İmam (ə) buyurdu ki, təkəbbürün ən
böyük dərəcəsi həqiqəti yüngül, xalqı alçaq saymaqdır.
Soruşdum ki, həqiqəti yüngül saymaq nədir? Buyurdu
ki, onu anlamayıb, əhlinə tənə etmək.»
110
106
«Nəhl» surəsi, ayə 29.
107
«Biharul-ənvar», 70-ci cild, səh-213.
108
«Kafi», 2-ci cild, səh-310.
109
«Kafi», 2-ci cild, səh-310.
110
«Kafi», 2-ci cild səh-311.
109
ALDANIŞ (QÜRUR)
İnsanı həqiqətdən qafil saxlayan maddi və mə’nəvi
işlərə aldanış çox təhlükəlidir. Dünyanın bər-bəzəyinə
aldanıb həqiqəti inkar edənlər, dünyanın müvəqqəti
olduğunu, bir gün qəbrə sakin olacaqlarını, bərzəx
səhnəsində çirkin əməllərə görə əziyyət çəkəcəklərini
və cəhənnəm əzabına düçar olacaqlarını unudurlar.
Onlar dünyanı nağd, axirəti isə nisyə zənn edirlər.
Müvəqqəti dünya ləzzətləri ardınca qaçır və əbədi
axirətə şəkk edirlər. Onlar Allahın, 124 min
peyğəmbərin, mə’sum imamların axirət və’dələrini
qəbul etmək, iman yolunda addım atmaq, günahdan
çəkinmək və əxlaqlarını zinətləndirmək fikrində
deyildirlər. Bu insanlar düşünmürlər ki, axirət
ne’mətləri dünyadakı zəhmətlərin məhsuludur. İslam
Peyğəmbəri (s) buyurur ki, dünya axirətin tarlasıdır.
Axirət dünyadan təcrid olunmuş bir şey deyil. O,
dünya həyatının bir başqa formasıdır. Dünyanı nağd,
axirəti nisyə bilmək isə nadanlıq əlamətidir. İlahi
göstərişlərdən qəflətdə olanlar elə düşünürlər ki, əgər
Allahın rəhməti hər şeyi bürümüşsə ibadətə təqvaya,
günahdan çəkinməyə ehtiyac yoxdur. Onların fikrincə
Allahın nəhayətsiz rəhməti müqabilində insanın
günahları o qədər kiçikdir ki, bu günahlar əzaba səbəb
ola bilməz. Onlar anlamırlar ki, şeytan və azğın nəfs
insanı zahiri gözəl, batini isə çirkin və’dələrlə aldadır.
İslam Peyğəmbəri (s) buyurur: «Ayıq və zirək o
kəsdir ki, nəfsinə qarşı çıxıb, ölümdən sonra üçün
Dostları ilə paylaş: |