21
►
L-tiroksin dozası TSH-nin qanda səviyyəsini ≤ 0.1 mU/L
salmalıdır. TSH-nin səviyyəsi müalicə başlandıqdan sonra hər üç
aydan bir yoxlanılmalıdır. L-tiroksinin gündəlik dozasını (25
mq/gün) artırıb və ya azaltmaqla korreksiya etmək olar. TSH-nin
səviyyəsi 3 aydan sonra yenidən yoxlanılmalıdır. Müəyyən
olunmuş optimal doza dəyişdirilməməlidir və hər 6-12 aydan bir
FT3, FT4 və TSH səviyyələrinin monitorinqi aparılmalıdır
►
TSH-supressiv müalicənin xəstəliyin əlamətləri olan xəstələrdə
aparılması mütləqdir (əgər Tg təyin olunursa və başqa əlamətlər
yoxdursa). Müalicədən sonra tam uzunmüddətli remissiya əldə
olunan xəstələrdə supressiv müalicəni 3-5 il ərzində aparmaq
məsləhət görülür. Aparılan müalicənin qiymətləndirilməsi
nəticəsində xəstəliyin residiv vermə ehtimalı aşağı olduqda
(<1%), L-tiroksinin dozası TSH-nin səviyyəsini normanın aşağı
sərhədində (0.5 və 1.0 mU/L arasında) saxlamaq üçün kifayət
edən dozaya kimi azaldılır.
►
L-tiroksin gündə 1 dəfə, səhər yeməyindən 20-30 dəq. əvvəl
qəbul edilməlidir.
►
L-tiroksinin əlavə təsiri olan ikincili subklinik tireotoksikoz
əsasən ürək problemləri və sümük çəkisinin azalması ilə özünü
büruzə verir. FT4 və FT3 səviyyələrinin artmasının qarşısını
almaq üçün L-tiroksin dozasının monitorinqi aparılmalıdır. Yaşlı
və ürək xəstəliyi olan şəxslərdə bu preparatın istifadə edilməsi
məsləhət görülmür.
►
Hamiləlik zamanı L-tiroksin dozası korreksiya olunmalıdır.
Stabil remissiya qeyd olunan hamilələrdə TSH səviyyəsi
normanın aşağı sərhədində olmalıdır, xəstə olan və ya residiv
ehtimalı yüksək olan hamilələrdə TSH 0.1 mU/L səviyyəsində
saxlanılmalıdır.
ETANOLUN DƏRİALTINA İNYEKSİYASI (EDİ)
Standart müalicə almaq istəməyən və ya ala bilməyən xəstələrdə
EDİ tətbiq edilir. Bu müalicə nəticəsində QV və düyünlərin
həcminin, sıxılma əlamətlərinin və kosmetik defektin azalması
müşahidə olunur.
►
EDİ yerinə yetirilir:
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
22
US-NİAB texnikasını yerinə yetirə bilən mütəxəssis tərəfindən (D)
Tiroid sistlər zamanı. QV sistləri və ya əksər hissəsi maye olan
qarışıq düyünlərin müalicəsində EDİ-dən istifadə çox effektivdir
(B). Təkrarlanan sistlərin qeyri-cərrahi müalicəsində EDİ birinci
sıradadır (əgər US-NİAB nəticəsində maliqnizasiya inkar edilərsə)
►
EDİ aparılmır:
Tək, solid (bərk) düyünlər zamanı, əgər cərrahi müdaxilə əks-
göstəriş deyilsə (D)
Böyük və ya toksik avtonom fəaliyyətli tiroid düyünü – AFTD
(düyünün həcmi > 5 mL) zamanı müalicə olunma göstəricisi çox
aşağı və yenidən yaranma tezliyi çox yüksəkdir (B)
Toksik ÇDU zamanı (B)
►
EDİ-dən istifadə ehtimal edilə bilər:
Tərkibində müəyyən qədər maye olan və ətraf parenximanı
sıxmayan kiçik AFTD zamanı (düyünün həcmi < 5 mL), əgər
xəstədə gələcəkdə hipotireozun əmələ gəlməsi düşünülürsə (C)
►
EDİ zamanı nə etmək lazımdır (D):
İynənin ucunun və etanolun düyün daxilində yerləşməsinin ardıcıl
monitorinqi aparılmalıdır
Xəstədə boğazda ağrı, öskürək və ya səsin itməsi baş verərsə,
prosedura dayandırılmalıdır.
RADİOAKTİV YODLA
∗
MÜALİCƏ
Radioaktiv yodun tətbiqi zamanı QV düyününün destruksiyası
baş verir və bu QV düyününün həcminin azalması və ya tam yoxa
çıxması ilə nəticələnir.
Radioaktiv yodla müalicəyə olan ehtiyaca görə xəstələr 3 qrupa
bölünə bilər:
►
Çox aşağı risk qrupu. Bu qrupa aid olan xəstələrdə QV-də bir
düyün (ölçüsü ≤ 1 sm) müşahidə olunur, o kapsuldan kənara
çıxmır və limfa düyünlərinə metastaz vermir. Tövsiyə: əməliyyat-
dan sonra radioaktiv yodla müalicə üçün göstəriş yoxdur.
►
Risk ehtimalı yüksək olan qrup. Əgər xəstəlik uzunmüddətli
gedişə malikdirsə və ya düyünün yenidən əmələ gəlmə ehtimalı
yüksəkdirsə. Tövsiyə: düyünün yenidən əmələ gəlmə ehtimalını
* Klinik protokolun tərtib edildiyi dövrdə Azərbaycan Respublikasında dövlət qeydiyyatından
keçməmiş dərman vasitəsi.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
23
azaltmaq və sağ qalma ehtimalını artırmaq üçün əməliyyatdan
sonra radioaktiv yodla müalicənin aparılması məsləhət görülür.
►
Risk ehtimalı aşağı olan qrup. Bura xəstələrin hamısını aid etmək
olar və bu zaman hər hansı bir tövsiyə vermək çətindir.
Xəstələrin hamısı və ya yalnız bir qismi radioaktiv yodla müalicə
almalıdır, yüksək və ya az aktivliyə malik maddə istifadə
edilməlidir və s. kimi məsələlər tədqiq edilməlidir.
Tiroid düyünlərinin radioaktiv yodla müalicə taktikası US
qiymətləndirməsinin və NİAB biopsiyasının nəticələrinə əsaslanır (B).
►
Radioaktiv yodla müalicə xüsusi mərkəzlərdə aparılmalıdır.
►
Maliqnizasiya ehtimalı olmayan kiçik ölçülü düyünlər zamanı,
öncə tireoidektomiya keçirmiş və cərrahi müdaxilə üçün əks-
göstərişləri olan xəstələrin radioaktiv yodla müalicəsi tövsiyə
edilir (B)
►
Radioaktiv yodla müalicə aşağıdakı hallarda ilk seçim müalicə
üsulu deyil: çox miqdarda yod tələb edən böyük düyünlərdə,
kompressiya əlamətləri olduqda və ya tireotoksikozun qısa
müddətə aradan qaldırılması tələb olunduqda (C)
►
Radioaktiv yodla müalicə effektiv və təhlükəsizdir. Epidemioloji
tədqiqatlar tiroid kanseri və leykemiyaya bu müalicənin təsirinin
olmasını aşkar etməmişdir (B)
►
Yaşlı və ürək xəstəliyindən əziyyət çəkən xəstələrə radioaktiv yodu
ehtiyatla vermək lazımdır (C)
►
Hamilə və laktasiya dövründə olan qadınlara radioaktiv yodla
müalicə əks- göstərişdir (A)
►
TSH stimulyasiyası müalicənin effektivliyini artırır. Bunu iki üsulla
əldə etmək olar: tiroid hormonunun qəbulunun tam kəsilməsi
nəticəsində hipotireoidizmin əldə edilməsi və L-tiroksin (LT4)
qəbul edən xəstələrdə rhTSH (Thyrogen) istifadə edilməsi.
►
Radioaktiv yodla müalicədən 4-5 həftə qabaq və ondan 3-5 gün
sonra yod tərkibli dərmanların, qidaların və antitiroid dərmanların
qəbulu dayandırılmalıdır (C). Müalicədən əvvəl sidikdə yodun
səviyyəsi təyin edilməlidir. Hipotireoidizm əlamətlərinin kəskin
olmaması üçün T4 üç həftə ərzində T3-lə əvəz edilir, sonra isə iki
həftə ərzində bu preparat da dayandırılır. Müalicənin başlanması
üçün zərdabda TSH-nin səviyyəsi > 30 mU\l olmalıdır.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
24
►
rhTSH-nin tətbiqindən sonra dozası 3700 MBq (100 mCi) olan
radioaktiv yoddan istifadə edilir. Xəstəyə 2 ardıcıl gün ərzində
əzələdaxilinə 0.9 mq rhTSH inyeksiyası vurularsa, ikinci
inyeksiyadan 24 saat sonra radioaktiv yod verilir.
►
131
İ ilə müalicənin effektivliyini azaltmamaq üçün bundan əvvəl
diaqnostik skaner müayinəsindən yalnız bəzi hallarda istifadə edilir
(məs. tireoidektomiyanın həcmini təyin etmək üçün). Bu məqsədlə
123
İ və ya kiçik dozada
131
İ verilir (3.7 MBq, 100 μCi). QV-nin
əməliyyatdan sonra qalan hissəsinin həcmi böyük olduqda
cərrahiyyə əməliyyatı yenidən icra edilməlidir və ya radioaktiv
tireoiditin qarşısını almaq məqsədilə kortikosteroidlər verilməlidir.
►
Tiroid hormonunun qəbulu dayandırıldıqda, radioaktiv yodla
müalicədən əvvəl və ya rhTSH-nin ikinci inyeksiyasından sonrakı
üçüncü gün qanda Tg səviyyəsi təyin edilməlidir. Tg səviyyəsinin
aşağı olması proqnostik nöqteyi-nəzərdən müsbət göstəricidir.
►
Müalicədən sonrakı dövrdə xəstədə TSH, sərbəst T4 və sərbəst T3
yoxlanılmalıdır, TSH<0.1 mikro-İU/ml olduqda, 3-6 ay sonra
müalicə təkrarlanmalıdır (C).
Çoxdüyünlü urun (ÇDU) radioaktiv yodla müalicəsi
►
ÇDU-nun mənimsəmə qabiliyyəti aşağı olduğu zaman kiçik
dozada rhTSH verilməsi, 72 saat ərzində radioaktiv yodun
mənimsənilməsini 4 dəfə artırır. Radioaktiv yodla müalicənin
düzgün aparılması düyünün ölçülərinin azalması və kompressiya
əlamətlərinin qısa müddətə keçib getməsi ilə nəticələnir.
►
Orta hesabla müalicədən sonrakı birinci ilin axırına urun ölçüsü
40%, ikinci ilin sonuna isə 60% azalır. TSH səviyyəsi aşağı olan
xəstələrdə bu göstərici 3-6 ay ərzində normallaşır.
►
Sərbəst T4 və total T3 səviyyələri rhTSH inyeksiyasından
sonrakı 72 saat ərzində ilkin göstərici ilə müqayisədə 50% artır.
Tiroid hormonun törədə biləcəyi əlavə təsirin qarşısını almaq
üçün beta-adrenerqik və ya Ca-kanalı blokatorlarından istifadə
etmək lazımdır.
►
131
İ (30 mCi) rhTSH inyeksiyasından 72 saat sonra per os qəbul
edilir. Bu preparatın qəbulu heç bir təhlükəli təcili vəziyyət
yaratmır. Nadir hallarda müalicədən bir neçə ay keçdikdən sonra
immunogen hipertireoidizm əmələ gələ bilər.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
25
►
Maliqnizasiya olma ehtimalını inkar etmək üçün müalicədən
qabaq US-NİAB aparılmalıdır.
►
Hal-hazırda yaşlı xəstələrdə və anesteziya və ya cərrahi müdaxilə
üçün əks-göstəriş hesab edilən yanaşı xəstəlikləri olan xəstələrdə
radioaktiv yodla müalicəyə əlavə kimi rhTSH-nin istifadə
edilməsi məsləhət görülmür, lakin rhTSH-nin radioaktiv yodla
birgə tətbiqi ÇDU zamanı çox effektivdir.
LAZER TERMAL MÜALİCƏ (LTM)
►
LTM – kompressiya sindromu və ya kosmetik defekt törədən QV
xoşxassəli düyünlərinin nisbətən ucuz, tez başa gələn və effektiv
mini-invaziv müalicə üsuludur.
►
Bu üsul yalnız müəyyən qisim xəstələrdə tətbiq edilə bilər
(cərrahi müdaxilə üçün yüksək risk qrupu). Xəstələrin çoxunda
bir və ya 1-3 dəfə LTM tətbiq edilməsi çoxsaylı bitişmələr əmələ
gətirir, bu isə düyünün həcminin 50% azalması və lokal
simptomların yaxşılaşması ilə nəticələnir (C).
►
LTM xüsusi mərkəzlərdə təcrübəli mütəxəssislər tərəfindən
aparılmalıdır (D).
QV DÜYÜNLƏRİ VƏ HAMİLƏLİK
►
Hamiləlik zamanı L-tiroksin ilə aparılan müalicə nəticəsində
düyünün ölçülərinin azalması və ya böyüməsinin dayanması
barədə sübut olmadığı üçün, bu dərmanın hamiləlik zamanı
istifadəsi tövsiyə edilmir (C).
►
Hamiləlik zamanı ölçüləri artan düyünlərin müayinə planına
NİAB və USM daxil edilməlidir (C).
►
Hamiləliyin birinci və ya ikinci trimestrində sitoloji müayinə
zamanı QV kanseri diaqnozu qoyularsa, onda cərrahi müdaxilə
anesteziyanın ən az təhlükə törədəcəyi ikinci trimestrdə yerinə
yetirilməlidir. Diaqnoz üçüncü trimestrdə müəyyənləşərsə,
cərrahi müdaxilə doğuşdan dərhal sonra aparılmalıdır (C).
►
Hamiləlik zamanı follikulyar neoplazma diaqnozunun
qoyulmasında anlaşılmazlıqlar ola bilər. Hamiləlik vaxtı
follikulyar neoplazmanın maliqnizasiyaya uğrama göstəricisi
14%-dir. Buna görə də cərrahi müdaxiləni doğuşdan sonrakı
dövrdə aparmaq olar (C).
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
26
İLKİN MÜALİCƏDƏN SONRA TƏKRAR
DİAQNOSTİK MÜAYİNƏLƏR
►
Fizikal müayinə xəstəliyin davam etməsi və ya residiv verməsinin
təyini üçün həssas deyil.
►
Boynun USM-i daha çox həssaslığa malikdir, limfa düyünlərinin və
QV yatağının qiymətləndirilməsi üçün istifadə edilir.
►
Limfatik düyünlərin diametri 2-3 mm olan hiperplaziyası çox vaxt
xoşxassəli olur.
►
Bir neçə ay ərzində diametri 5 mm-dən çox olan limfatik düyün
müşahidə edildikdə, boyun nahiyəsinin USM-i, US-NİAB aparıl-
malıdır və sonuncunun nəticəsində alınan mayedə Tg ölçülməlidir.
►
Ölçüsü 5 mm-dən kiçik olan şübhəli limfa düyünü dəqiq təsvir
edilməlidir və onun davamlı monitorinqi aparılmalıdır.
►
QV-nin papilyar və follikulyar karsinoması zamanı Tg spesifik və
geniş istifadə edilən onkomarkerdir.
►
Anti Tg anticisimlərinin səviyyəsi tam remissiyadan sonra azalır və
ya yox olur. Lakin antigenlərin və anticisimlərin tam yox olması 2-3
il ərzində baş verə bilər.
►
Tg normal və neoplastik tiroid hüceyrələrində TSH-nin kontrolu
altında sintez olunur. Bunun üçün hər iki göstərici ölçülməlidir.
►
Aşağı risk qrupuna aid olan və radioaktiv müalicə almamış
xəstələrdə xəstəliyin residiv vermə ehtimalı çox aşağıdır və belə
xəstələrdə TSH-nin stimulyasiyasını aparmaq tövsiyə olunmur.
►
Cərrahi və radioaktiv müalicədən dərhal sonra qanda Tg müəyyən
olunmamalıdır. Tg cərrahi müdaxilə və radioaktiv yodla müalicədən
ən azı 3 ay sonra yoxlanılmalıdır.
►
Tg-nin stimulyasiya nəticəsində yüksəlməsindən və yüksək
aktivlikli radioaktiv yod qəbul etdikdən sonra əvvəllər müəyyən
olunmayan neoplastik ocaqlar təyin oluna bilər.
►
Tg-nin səviyyəsinin kritik həddən yüksək olması və onun artımının
davam etməsi təkrar müalicəyə göstərişdir.
►
Müayinədən sonra bütün bədənin skanerləşdirilməsinin (BBS)
nəticəsi neqativ olsa, təkrar müalicəyə ehtiyac yoxdur. Bu halda KT,
NMR kimi müayinələrin aparılması kifayətdir.
►
Pozitiv AbTg və Tg-nin təyin olunmaması heç də həmişə remissiya
demək deyil.
►
Belə xəstələrdə periodik olaraq BBS və boynun USM-i
aparılmalıdır. Metastazlara şübhə olduqda xəstəyə KT, NMR
aparılmalıdır. Sonrakı müayinələr zamanı AbTg-nin yox olması
remissiyanın baş verməsini göstərə bilər.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
QV törəmələrinin (düyün və bədxassəli şişlər) müalicədən sonra
aparılma ALQORİTMİ
*
Əgər bazal Tg təyin olunursa, rhTSH stimulyasiyasına ehtiyac yoxdur və
xəstə müayinə və müalicə üçün mütəxəssisin qəbuluna göndərilməlidir.
27
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
28
Ədəbiyyat:
1.
AACE/AME Task Force on Thyroid Nodules. American
Association of Clinical Endocrinologists and Associazione
Medici Endocrinology medical guidelines for clinical practice
for the diagnosis and management of thyroid nodules. Endocr.
Pract 2006 Jan-Feb;12(1):63-102.
2.
American Association of Clinical Endocrinologists protocol for
standardized production of clinical practice guidelines.
Endocrine Pract 2004 Jul/Aug; 10(4):353-61.
3.
Furio Pacini et all. European thyroid cancer consensus.
European journal of Endocrinology 2006 :788-789
4.
The thyroid nodule. Information for patients. Jacksonville (FL):
American Association of Clinical Endocrinologists; 2005.
5.
Singer PA. Evaluation and management of the solid thyroid
nodule. Otolaryngol clin N Am 1996; 29: 577-591.
6.
Burch HB Evaluation and management of the solid thyroid
nodule. Endocrinol Metab Clin N Am 1995; 99: 663-710.
7.
Mazzaferi EL. Management of a solitary thyroid nodule. N Engl
J Med 1993; 328: 553-559
8.
Gharib H. Fine needle aspiration biopsy of thyroid nodules:
advantages, limitations and effect. Mayo Clin Proc 1994; 69: 44-
49.
9.
Bistrup C, Neilsen JD, Gregersen G, Franch P. Prevent effect of
levothyroxine in patients operated for nontoxic goiter. Clin
Endocrinol 1994; 40: 323-327.
10.
Cooper DS. Thyroxin suppression therapy for benign nodular
disease. J Clin Endocrinol Metab 1995; 80: 331-334.
11.
Taylan Kabalak, Candeğer Yılmaz, Mehmet Tüzün
Endokrinoloji el kitabı, 2004; 189-200.
12.
Дедов И. И., Герасимов Г. А. Клинические рекомендации
Российской Ассоциации Эндокринологов по диагностике и
лечению узлового зоба, 2007
13.
Дедов И. И., Мельниченко Г. А., Фадеев В. В.,
Эндокринология, 2000; 213-217.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
Document Outline - goitre oblojka.png
- Thyroid Nodule_A5.doc
Dostları ilə paylaş: |