167
Apardığımız
təhlillə müəyyən olunmuşdur ki, respublikada formalaşan industrial
siyasətinin mahiyyət və məqsədini daha dolğun çevrədə Yanacaq Energetik Kompleksinin
inkişaf perspektivi ilə yanaşı qeyri-neft sektoruna əsaslı investisiyalar cəlb etməklə onun
dirçəldilməsi, maşınqayırma, kimya, yüngül və yeyinti sənayesinin modernizasiyası, kiçik və orta
sahibkarlığın istehsal yönümlü sahələrə istiqamətləndirilməsi, ev təsərrüfatında sənaye
məhsulunun istehsalının xüsusi çəkisinin yüksəlişi, özəlləşdirmə prosesinin
və sənaye biznesinin
digər mühüm səhələrinin genişləndirilməsini təşkil etməlidir. Bu baxımdan respublikada baş
verən struktur dəyişikliklərinin idarə edilməsi strateji planda - daha çox kiçik və orta biznesin
təşəkkülü və inkişafını, dünya bazarında rəqabət göstərən mallar istehsalını təmin edən
strukturların yaradılması, sahibkar aktivliyinin hərtərəfli mükafatlandıran, iqtisadi modernizasiya
proseslərində dövlətin təsir gücünü yüksəldən mexanizmlərin qurulması, milli iqtisadiyyatın
çoxukladlılıq sferasında inkişaf etdirilməsi konsepsiyası əsasında sistemləşdirilməlidir.
10.2. Struktur modernizasiyasi və iqtisadi inkişaf indikatorlari
Tarixən bir çox struktur islahatları dəqiq struktur analizi aparıldığına görə baş tutmamışdır.
Struktur analizi müasir iqtisadi tədqiqatların ən ümüdlü və məhsuldar istiqamətlərindən biri kimi
dəyərləndirilir. Burada məlum baxışlara görə struktur transformasiyasından daha çox həmən
strukturlara adaptasiya etmə bacarığı məqbul hesab olunur. Məhz buna görə də struktur
dəyişikliklərinin tədqiqi həm nəzəri-empirik çərçivədə və həm
də metodoloji əsasda, iqtisadi
göstəricilər sferasında geniş təhlil zəruriliyini əsaslandırır.
Struktur anlayışı yaşadığımız çağdaş zamanda daha da populyarlaşmışdır. Müasir iqtisadi
aləmdə gedən təbəllüdatlar, islahatlar və modernizasiya prosesləri alternativ məzmunda struktur
dəyişiklikləri kimi də səciyyələndirilir. Bununla belə struktur dəyişiklikləri bir qədər spesifik
mahiyyəti ilə də fərqlənir. Bəzi mənbələrdə struktur çoxsaylı və müxtəlif təbii elementar
hissələrin təşkilati vahidlərin nizamlama üsulu kimi qəbul olunur. Digər baxış bucağı altında isə
strukturu iki mənada xarakterizə etmək olar.
1.
məxsusi funksiyalardan fərqli olaraq vahid tamı yaradan hissələrin düzümü /anatomiya
və fiziologiya/;
2.
tamailə yeni düşüncədə - vahid tamı yaradan sadə elementlər kombinasiyasından
fərqli, hər biri digərindən bilavasitə asılı olaraq bir biri ilə həmrəy fenomenlər yaranışı.
İkinci məna alman nəzəriyyəsi olan «Heştaltlar»
/Gestalt Theorie/ və ya forma
nəzəriyyəsini səciyyələndirir. Burada fenomenlər avtonom vahidliyi yaradaraq öz məxsusi
qanunlarına tabeçilik şəraitində daxili həmrəylik nümayiş etdirir
və hər bir element struktur
ümumiliyindən, onun qanunlarından və onu idarəedənlərdən aslıdır.
Struktur anlayışına hər yerdə təsadüf etmək olar. Fizika materiyanın strukturunu, biologiya
canlı aləmin və orqanizmlərin strukturunu, riyazi analiz isə məxsusi struktur tipini öyrənir.
İnstutisional sosiologiyanın banisı fransız iqtisadçısı Fransua Perruya görə iqtisadi vahidin
strukturu
proporsiyalar və
münasibətlər məcmui olmaqla hazırki vəziyyət və anda həmin
vahidin özünü xarakterizə edir:
1.
proporsiya
nisbi ölçüdür və iqtisadi vahidin tərkib hissəsi kimi baxılan əhəmiyyət
elementidir;
2.
münasibət bir tərəfdən vahidi səciyyələndirən elementlər arasında, digər tərəfdən is bu
vahidləri digər iqtisadi vahidlə təyin edir.
Daha qabarıq iqtisadi yanaşma kontekstində isə struktur
iqtisadi və
çərçivəyə salınmış
təsnifata malikdir. İqtisadi struktur kimi məxsusi formada sadə və kompleks
iqtisadi strukturlar,
çərçivəyə salınmış mahiyyətdə isə iqtisadi fəaliyyətin əhatə mühiti diqqətə gətirilir. İqtisadi
struktur kimi bir-biri ilə qarşılıqlı təmas yaradan, çoxsaylı makroiqtisadi elementlərdən ibarət
mürəkkəb sistem, xalq təsərrüfatı kompleksi də müqayisə edilir. Burada mövcud elementlər
sosial, sahəvi, təkrar istehsal, regional və xarici ticarət strukturlarına təsnif olunmaqla öz
168
aralarında münasibətlər qurmaqla iqtisadi strukturu yaradırlar.
İqtisadi inkişaf struktur çərçivədə çoxfaktorlu proses olmaqla təsərrüfat mexanizminin
təkamülünü və yeni iqtisadi sistemin təşəkkülünü şərtləndirir. Bununla belə, o mürəkkəb və
ziddiyyətli proses kimi çox zaman açılan istiqamətdə düzxətli hərəkətə tam nail ola bilmir.
Burada
yüksəliş və enmə, müsbət və mənfi meyllər təzahür olunur. Tarixi gerçəklik belədir ki,
iqtisadi inkişaf struktur modeldə orta və uzun müddətli mərhələdə dövr edir. İqtisadi nəzəriyyədə
bir neçə sınanmış inkişaf tsikl göstərilir ki, bunlarada aşağıdakılar aiddir:
1.
Kondratev tsikli - 50 illik dövr;
2.
Normal sənaye tsikli - 8-12 illik dövr;
3.
Kitçin tsikli - 3-4 illik dövr.
İlk iki tsikldə dörd faza nəzərə çarpır:
eniş, depressiya, canlanma və
istehsal qalxınması.
Burada iki pik nöqtəsi qalxınma və eniş pikləri vardır. İqtisadi inkişaf tisklinin əhəmiyyətini
vurğulamada məqsəd ölkədə aparılan struktur dəyişikliklərinin zaman baxımından
da elmi
əsaslandırılması şərtliliyindən irəli gəlir. İstənilən layihə struktur formalaşmasında zaman
resursunu dəqiq nəzərə almadan məqsədə yetişməz. Bu baxımdan respublikada aparılan iqtisadi
islahatların məğzini təşkil edən struktur modernizasiyası da tsiklilik aspekti ilə
təminatlandırılmalı və möhkəmləndirilməlidir.
Belə ki, çağdaş zamanda dərin iqtisadi təbəllüdatlar struktur dəyişiklikləri fonunda milli
səviyyə ilə yanaşı həm də dünya iqtisadiyyatı miqyasında gedir. Ölkəmizdə aprarılan struktur
dəyişiklikləri də məhz qlobal aspektləri nəzərə alma perspektivində davamlı və səmərəli
olacaqdır.
Hər hansı bir ölkənin iqtisadi inkişafı, struktur mükəmməlliyi təyin olunmuş
hesabatlanmadan keçir. Bir çox ölkələr öz səviyyəsini ABŞ-la müqayisə etməyə meyillidirlər. Bu
kimi müqayisələr təhlil qammasını tam ifadə etmədiyindən qüsurlu sayılır. Buna görə də ümumi
təsbit olunmuş iqtisadi meyarlardan istifadə olunur.
1.
ÜDM-in adambaşına düşən payı;
2.
milli iqtisadiyyatın sahəvi strukturu;
3.
əsas məhsul növlərin adambaşına
düşən həcmi;
4.
əhalinin həyat səviyyəsi və keyfiyyəti;
5.
iqtisadi səmərəlilik göstəricisi.
Sadalanan bütün iqtisadi göstəricilər bir-biri ilə qarşılıqlı rabitə və asılıqlıdır. Bu
göstəricilər arasında
ÜDM şərtsiz olaraq lider mövqedə dayanır və iqtisadi artım tempində
əhəmiyyətini nümayiş etdirir. Əsas göstəricisi ÜDM olan iqtisadi artım cəmiyyətin
məqsədlərinin mühüm indikatoru kimi əmtəə və xidmətlərin təsbit olunmuş vaxt ərzində həcm
yüksəlişidir. İqtisadi artımın keyfiyyət və templəri onun tipindən aslıdır. Burada ekstensiv və
intensiv tiplər fərqləndirilir. Ekstensiv artım tempi resursların keyfiyyətini və texnoloji səviyyəni
saxlamaqla istehsala əlavə resurslar cəlb edilməsi ilə xarakterikdir. İntensiv artım tipi
məhsuldarlığın texnoloji təkmilləşməni və resurs keyfiyyətini artırmaqla təmin olunur. Hər iki tip
eyni zamanda mövcud olaraq müxtəlif dövrü mərhələlərdə bir-birinə üstün gəlir.
Real həyatda əlavə resursların cəlb edilməsi xərclər artımına
və bahalaşmaya gətirərək
istehsal artımının səmərəsizliyi ilə müşayiət olunur. İstifadə olunan resursların xalis mexaniki
artımı istehsal faktorlarının azalan verim qanunu ilə ziddiyyət təşkil edir. Digər mənada əlavə
istehsal faktorunun tətbiqi ilə onun məhsuldarlıq həddi azalır. İstifadəsiz resurslar izafiliyi də
iqtisadi artıma təsir edir. Belə ki, əmək resursların Afrika və Asiya ölkələrində artımı kapital
artımı ilə müşayiət olunmur. Bu da öz növbəsində sosial proqramlara tələb olunan xərcləri
yüksəldir. Alınan gəlir istehlaka məsrəf olunur, yığım və investisiyaların səviyyəsi isə artımı
təmin edə bilmir. Kapital izafiliyi, izafi güc formasını alaraq xərclər və informasiya artımını
stimullaşdırır. Belə ölkələr çox zaman köhnə texnologiyalar əsasında istehsalı qurur və inkişaf
etmiş ölkələrinə ayaqlaşa bilmir
.
Belə gerçəklik nisbi mənada respublikamız
üçün də
xarakterikdir. Təbii ehtiyatları olmayan ölkələr isə resurs qoruyucu texnologiyalar yaratmaq
zorunda qalır, emal sənayesi və elmtutumlu istehsalı inkişaf etdirirlər. Göründüyü kimi, iqtisadi