Elm haqqında elm
210
jurnalları da ehtiva etməyə çalışır. Fəlsəfi elmlərin
xüsusiyyətini nəzərə
almaq üçün ayrıca Philosophy İndex sistemi mövcuddur.
Beynəlxalq elmi meyarlar əsasında müəyyənləşdirilən “elmilik sə-
viyyəsi” yenə də ancaq ən qabaqcıl elmi müəssisələr, jurnallar və məqalə-
lər üçündür. Amma bu meyarlar hər bir ölkədə beynəlxalq miqyasa çıxa
bilməyən, dünya elminə qatıla bilməyən, bununla belə, ölkənin təhsil siste-
minə və maarifçilik işinə dəstək verə bilən və böyük elm üçün kadrların
yetişdirilməsində mühüm rol oynayan yerli şəraitin xüsusiyyətlərini nəzərə
ala bilmir. Ona görə də, qabaqcıl ölkələrdən fərqli olaraq, inkişaf etməkdə
olan ölkələrin öz meyarlarına, ekspertiza sisteminə və yerli elmi mühit
üçün keçərli ola bilən elmi statistikaya ehtiyac vardır. Yəni elmşünaslıq
ikinci eşalon üçün bir qədər fərqli təçkilati formalar və dəyərləndirmə sis-
temləri təklif etməlidir. Lakin bəzi ölkələrdə real inkişaf səviyyəsinə məhəl
qoymadan birbaşa beynəlxalq meyarları tətbiq etməyə təşəbbüs göstərilir
ki, bu da gerçəkliyə adekvat nəticələr alınmasına imkan vermir.
Bizim ölkəmizdə elmin vəziyyəti də dünyanın qabaqcıl elm mərkəz-
ləri ilə müqayisə oluna bilmədiyindən, biz ancaq öz səviyyəmizə uyğun
ölkələrlə müqayisə oluna bilərik. Buraya məsələn, MDB ölkələri, yaxud
türk dünyası cümhuriyyətləri aid edilə bilər. Ya da beynəlxalq statistikadan
çıxış etməklə, müəyyən parametrlərinə görə bizim ölkə ilə müqayisə oluna
biləcək digər ölkələrdə elmin real durumunun təhlili aparıla bilər.
Bu sahədə indiyədək heç bir addım atılmadığından, bizimkilər kortə-
bii olaraq özlərini Rusiya ilə müqayisə edir və daha pisi isə budur ki, Rusi-
yanı özünə nümunə kimi qəbul edir. Halbuki, Rusiyada görkəmli elm mü-
təxəssisləri elmin günü-gündən tənəzzülə getdiyini, vəziyyətdən çıxış yolu
üçün təcili tədbirlər görülməli olduğunu yazırlar.
2
1
İstənilən halda elmin bütün dünya miqyasında ümumi inkişaf ten-
densiyasını nəzərə almaq lazım gəlir. Biz elmin planetar xəritəsində, habe-
lə inkişaf xətti üzərində öz yerimizi heç olmasa müəyyən təxminiliklə bil-
məsək, ölkəmiz üçün optimal inkişaf modeli də hazırlaya bilmərik.
1
Məs.: Е.Овсянникова. Российская наука терпит крах // www.utro.ru/artic-
les/2010/01/27/868238.shtml; Программы РАН изрядно “порезали” (интервью с вице-
президентом РАН Г.А.Месяц. 19 февраля 2010) // http://www.poisknews.ru/articles/
6693-po-zhivomu.html; С.М.Рогов. Невостребованность науки – угроза безопасности
страны // Газета «Поиск», № 12, 19 марта 2010.
ELM VƏ ELMŞÜNASLIQ
Elm: genezisdən özünüdərkə qədər
Elmşünaslıq və onun genezisi
Elmin elmi əsaslarla yenidən qurulması –
rekonstruksiya cəhdləri
Elm və elmşünaslıq
213
Elm: genezisdən özünüdərkə qədər
Elm Yeni Dövrün məhsuludur. Qədimdə və hətta
orta əsrlərdə elm-
dən danışarkən əslində müasir mənada elm yox, onun hansı isə elementlə-
ri, əlamətləri nəzərdə tutulur. Müasir elmin tarixən ilk ünsürlərindən biri
insanın aşkar, verballaşan bilikləri idi; yəni əməli fəaliyyətin içərisində,
sinkretik və qeyri-aşkar biliklərdən fərqli olaraq, ilk dəfə fəaliyyətdən ayrı-
lıb müstəqil varlıq kimi ortaya çıxan biliklər. O vaxtlarda insanın öz fiziki
həyatının təmin olunmasına yönəli əməli fəaliyyət sahəsindən fərqli olan
əsas hadisə – onun zehni fəaliyyətlə məşğul olması idi. Fiziki və zehni
əməyin tarixi bölgüsü biliklərin yaranışı və inkişafı üçün yeni imkanlar
açdı.
İnsanın fəallığı onun əllərinin, ürəyinin və beyninin fəaliyyəti kimi
üç istiqamətə ayrılır: əməli fəaliyyət – fiziki enerjinin realizasiyası, düşün-
cə, ağıl, bilik kimi terminlərlə ifadə olunan rasionallıq – əqli enerjinin rea-
lizasiyası və bir də poeziya (ümumiyyətlə incəsənət) – hissi, emosional
enerjinin realizasiyası. Düzdür, qədim dövrdə bu bölgü hələ tam kristallaş-
mamışdı və gah birinci ilə ikinci, gah da ikinci ilə üçüncü tərəflər hələ qa-
rışıq şəkildə idi. Yəni zehni fəaliyyətin müəyyən elementləri əməli işin tər-
kibində, bətnində formalaşırdı. Ş.Sührəvərdinin dediyi kimi, “hərəkətlər
qabiliyyətlərə gətirib çıxarır”,
2
1
qabiliyyət isə artıq müəyyən biliklərin vər-
diş halında mövcudluğudur. Digər tərəfdən, bədii poetik düşüncə ilə mənti-
qi düşüncə də hələ tamamilə ayrılmadığından və mifik təfəkkürün tərkibin-
də mövcud olduğundan, müstəqil zehni fəaliyyət də öz növbəsində dini-
mistik təcrübə ilə qatışıq halında olurdu. Bu baxımdan, qədim türk tarixin-
də şamançılıq zehni fəaliyyətin durulması yolunda mühüm bir mərhələ
1
Ş.Y.Sührəvərdi. Filosofların görüşləri. Bakı, Elm, 1986, s. 13.