244
Ölkəmizdə milli iqtisadi inkişafın bazar münasibətlərinə əsaslanmaqla bərqərar edilməsi
imkan verir ki, burada əhalinin məşğulluq probleminin həll edilməsinin dövlət tərəfindən
tənzimlənməsi mexanizmi aşağıdakı metodlarla müəyyən olunsun:
İqtisadi metodlar. İş yerlərinin yaradılması və mövcud olanların saxlanılması üçün saibkarları
stimullaşdırmaq məqsədi ilə güzəştli kreditləşdirmə, vergitutma və büdcə siyasəti yeridilməsi,
peşəkar kadrların hazırlanmasının
hayata keçirilməsi;
Təşkilati metodlar: Məşğulluq və işədüzəltmə xidmətinin, informasiya və peşəyönümlü
kadrların hazırlanması və yenidən hazırlanması sistemlərinin yaradılması;
Qanunvericilik yolu ilə: qanunvericilikdə nəzərdə tutulan inzibati metodlar-əmək
müqavilələrinin bağlanılması, iş gününün uzunluğu, işçilər iş vaxtından artıq işlədikləri hallarda
əməyin haqqının ödənilməsi, saatlıq minimum əmək haqqının müəyyən edilməsi, məşğulluğun
təmin olunması ilə əlaqıdar sahibkarlar tərəfindən milli fondlara ödəmələrin tətbiqi, işədüzəltmə
kvotalarının müəyyənləşdirilməsi qaydalarının nizama salınması və s (1. s. 518).
Hazırda dünya ölkələrinin bir çoxunda, xüsusən də iqtisadi inkişaf səviyyəsinə yüksəlmiş
dövlətlərdə məşğulluq siyasətinin tənzimlənməsi arzuolunan və qəbul edilmiş formalarından geniş
şəkildə istifadə edilməkdədir. Hansı ki, bu siyasət özünü effektiv nəticə kimi təqdim etməklə, həmin
istiqamətdə təcrübəyə ehtiyacı olan ölkələrin strateji hədəflərini təşkil edir və bir model olaraq
qəbul olunur. Bir sıra iqtisadi ədəbiyyatlarda bu modellərdən Yapon, ABŞ və İsveç modellərinin
adlarını qeyd edirlər (3, s. 143).
ƏDƏBİYYAT
1. Məmmədli O. Q., İsmayılov F. İ. İqtisadi nəzəriyyə. Bakı: MBM, 2007, 800 s.
2. Məşğulluq haqqında Azərbaycan Respublikasının qanunu. www.e-qanun.az
3. Muradov Ş.M. İnsan potensialı: əsas meyllər, reallıqlar, problemlər. Bakı: Elm, 2004, 660s.
ABSTRACT
Javadkhan Gasimov
Employment as actual problems of modern
The article shows that the socio-economic tensions in many countries turned them into
centers
of economic strength. Also refers to the occurrence of the bitter consequences of the new hotbeds of
war, terrorist acts, illegal immigrants, unemployment. At the same time, it notes that employment is
a key priority for solving the problems shown.
РЕЗЮМЕ
Джавадхан Гасымов
Занятость как актуальная проблема современности
В статье показано, что социально-экономической напряженности во многих странах
превратило их в центры экономической напряженности. А также говорится о
возникновении таких горьких последствий этого как новые очаги войны, террористические
акты, нелегальные мигранты, безработица. Наряду с этим, отмечается, что обеспечение
занятости является основным приоритетом для решения показанных проблем.
НДУ-нун Елми Шурасынын 31 oktyabr 2016-cı ил тарихли
гярары иля чапа тювсийя олунмушдур (протокол № 02).
Məqaləni çapa təqdim etdi:
İqtisad üzrə elmlər doktoru,
professor A.Rüstəmov
245
NAXÇIVAN DÖVLƏT UNİVERSİTETİ.
ELMİ ƏSƏRLƏR, 2016, № 5(79)
NAKHCHIVAN STATE UNIVERSITY.
SCIENTIFIC WORKS, 2016, № 5 (79)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТВЕННЫЙ УНИВЕРСИТЕТ.
НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2016, № 5 (79)
SEVİNC CABBAROVA
AMEA Naxçıvan Bölməsi
E-mail: sjabbar@mail.ru
UOT :331
DÖVLƏTİN SOSİAL SİYASƏTİ VƏ ƏMƏK POTENSİALINDAN SƏMƏRƏLİ
İSTİFADƏSİ
Açar sözlər: sosial siyasət, əmək potensialı, məşğulluq, iqtisadi təhlükəsizlik və s.
Keywords: social policy, employment potential, employment, economic security.
Ключевые слова: социальная политика, трудовой потенциал, занятость,
экономическая безопасность.
Müasir dünyada əmək potensialından səmərəli istifadə edilməsi inkişaf səviyyəsindən asılı
olmayaraq bütün ölkələrdə öz aktuallığını saxlayır. Qeyd etmək lazımdır ki, bu problem inkişaf etməkdə
olan, xüsusilə də iqtisadi inkişafda regional disproporsi-yaların güclü olduğu ölkələrdə, daha ciddi
xarakter daşıyır. Əmək potensialından istifadə səviyyəsi bir sıra amillərdən, xüsusilə də, ölkənin
iqtisadiyyatının, məhsuldar qüvvələrinin inkişafının, beynəlxalq əmək bölgüsündə iştirakının, iş
qüvvəsinin peşə-ixtisas üzrə hazırlığının və s. səviyyəsindən asılıdır. Buna görə də dövlətin mövcud
əmək potesialın-dan səmərəli istifadə edilməsinə istiqamətlənmiş siyasəti o zaman səmərəli nəticələr
verə bilər ki, o, ölkədə mövcud olan reallığa əsaslansın və perspektivə hesablansın.
Məlumdur ki, bazar sistemi sosial problemləri effektiv həll etmək iqtidarında olmur.
Doğrudur, ayrı-ayrı bazar modellərində sosial problemlərin həllində dövlətin iştirakı dərəcəsi və
mexanizmləri fərqli olsa da, bu bir reallıqdır ki, bütün ölkələrdə dövlətin mühüm funksiyalarından
biri səmərəli sosial siyasətin reallasdırılması ilə bağlıdır [4, s. 76]. Sosial siyasət dövlətin ümumi
iqtisadi siyasətinin tərkib hissəsi olmaqla aşağıdakı problemlərin mümkün qədər həllinə yönəldilir:
1) əhalinin sosial cəhətdən zəif təbəqəsini müəyyənləsdirmək əsasında onlara müvafiq
imtiyazların tətbiqinə;
2) Sosial standartların (minimum əmək haqqı, yasayış minimumu, təqaüdün minimum
səviyyəsi və s.)
tətbiq edir;
3) işsizliyin aradan qaldırılması, məsgullugun təmininə;
4) əhalinin pullu (ödənişli) və ödənişsiz sosial xidmətlərilə təmin edilməsinə;
5) Sosial infrasturuktur sahələrinin dövlət və bazar mexanizmləri əsasında maliyyələsdirilməsi
və inkişaf etdirilməsi və s.
Dövlətin sosial siyasətində əsas məqsəd ümumi həyat səviyyəsini yüksəltməklə yanaşı
müxtəlif əhali qrupları arasında mövcud olan fərqi azaltmaqdan ibarətdir. Mövcud iqtisadi
ədəbiyyatında və təcrübədə sosial imkanlarına görə əhali 4 qrupa bölünür:
1) yoxsul; 2) kasıb; 3) orta; 4) tam təmin edilmis.
Ölkənin milli təhlükəsizliyinin təmin edilməsində əsas göstəricilərdən biri yoxsullugun
səviyyəsinin beynəlxalq təcrübədə onun müəyyənləşmis həddən yuxarı olmamasına nail olmaqdan
ibarətdir. Yuxarıda qeyd olunan hər göstərilən qruplar üzrə dövlətin xüsusi sosial tədbirləri
hazırlanır və həyata keçirilir. Sosial problemlər mümkün qədər ədalətli həll etmək üçün dövlət, ilk
növbədə, asagıdakı vəzifələri müəyyənləsdirir (həyata keçirir):
1) Hər sosial qrupa aid olan əhalinin sayını;
2) əhalinin demoqrafiya və miqrasiyasına nəzarəti həyata keçirir;
3) Sosial infrastruktur
sahələrini inkisaf etdirir;
4) Sosial xidmət sahələrində ödənişsiz limitləri təyin edir;