Yeni sosial-iqtisadi qaydalan təsvir etmək üçün bir sıra
terminlər icad edilib: xidmət cəmiyyəti, informasion cəmiyyət,
bilik cəmiyyəti və s. Sənayenin inldşafmm əvvəlki formalarm-
dan kənara çıxması bir çox tədqiqatçılarda əvvəlcə qəbul edilmiş
terminlərə «posb> («sonra») önşəkilçisini əlavə etmək fikrini
yaratdı. Lakin amerikalı Daniel Bell (1919) və fransız Alen
Turen (1925) tərəfindən təklif edilən «postindustrial cəmiyyət»
ən çox işlədilən termin oldu. Bu konsepsiya Daniel Bellin 1974-
cü ildə çap olunan «Gələcək postindustrial cəmiyyət» kitabında
yetkin nəzəriyyə şəklini aldı. Rus alimi V.L.İnozemtsev yazır:
«Postindustrial cəmiyyət nəzəriyyəsi bu gün Qərb sosioloji
ənənəsi tərəfindən bütövlükdə qəbul edilən yeganə sosial me-
tanəzəriyyədir».*'*^ «...Postindustrial cəmiyyət nəzəriyyəsinin
Qərb sosiologiyasında heç vaxt açıq müxalifətlə qarşılaşmaması
sosial təlimlərin inkişaf tarixində unikal fakt kimi qəbul edilməyə
bilməz».*“*^
Şimali Amerika və bir çox Avropa ölkələri getdikcə daha artıq
dərəcədə informasion cəmiyyət olur, əldə edilmiş bilik və daha
yeni bilik istehsalı diqqət mərkəzinə gətirilir. Bu prosesin əlaməti
kimi ali təhsilin əhəmiyyətinin artmasını göstərmək olar. Bilik
yeniliyin və sosial təşkilatlanmanın qaynağına çevrilir. Biliyə
əsaslanan professional qruplar bu cəmiyyətin sosial-sinfi
çərçivəsində üstünlük təşkil edir.
D.
Bell postindustrial cəmiyyətə belə tərif verir: «Bu ilk
növbədə məlumatlann işlənib nizama salınması, idarəetmə və
informasiya ilə bağlı olan fəaliyyətdir. Bu həyat tərzidir və
getdikcə «insanların qarşılıqlı əlaqədə olması»na daha çox
müncər edilir. Daha mühüm odur ki, yeniləşmənin, hər şeydən
əvvəl texnologiyaya münasibətdə biliyin yeniləşməsinin yeni
prinsipi meydana gəlir».D.Bellin fikrincə postindustrial
cəmiyyətdə hakimiyyət mülkiyyətə deyil, biliyə əsaslanır. Bu
cəmiyyətdə alimlər, mühəndislər və texniki mütəxəssislər
(texnokratlar) aparıcı sinif olur, intellektual təşkilatlar (univer-
Dostları ilə paylaş: