dirmək üçün çox vaxt əkizlər haqqında olan misala müraciət
edirlər. İki yenicə doğulmuş oğlandan biri işığın sürətindən bir
qədər az sürətlə kosmik səyahətə çıxır və kiçik uşaq yaşında geri
qayıdır; ikinci uşaq isə həmin vaxtda qoca kişi olur. Bu nəticəni
çoxlan mənasız bir şey hesab etsə də, bu nisbiyyət nəzəriyyəsi ilə
tamamilə uzlaşır.
4.5.
Tək, xüsusi və ümumi
Keyfiyyətcə və kəmiyyətcə hər bir obyekt öz-özlüyündə
ayndır, başqa ayrılardan fərqli ayrıdır. Lakin bu aynlıq nisbidir.
Hər bir ayrının varlığı başqa ayrılar ilə əlaqədədir. Ona görə də
birinin dərk edilməsi başqası haqqında biliyin qazanılmasını
təmin edir. Hər bir ayn əksliklərin vəhdəti deməkdir, o eyni
vaxtda həm təkdir, həm də ümumidir.
Əl-Fərabi ümumi və tək şeylər haqqında demişdir: «Ümumi
şeylər, yəni universalilər yalnız tək şeylərin mövcudluğu
nəticəsində yaşayırlar, ona görə də onlann mövcudluğu
aksidentaldu*. Ancaq mən belə fikir söyləyəndə nəzərdə tuturam
ki, universali- nin özü aksidensiyadır; buradan isə belə bir
nəticənin çıxanlması qaçılmaz olur ki, substansiyanın ümumi
anlayışlan da aksidensi- yadu*, ona görə də sadəcə olaraq
göstərirəm ki, onlann yalnız həqiqi, əsl varlığı aksidentaldır».“*^
Hər bir əşyanın müəyyənlik kimi tək ona xas olan
təkrarolunmaz əlamətləri və xasiyyətləri var, bir də onu çoxlu
başqa əşyalarla birləşdirən ümumi əlamətləri var. Deməli, «tək»
yalnız bu obyektə xas olan təkrarolunmaz xassələri ifadə edən
kateqoriyadır, «ümumi» isə bəzi obyektlər cəmində təkrar
olunan xassələri ifadə edən kateqoriyadır. Buradan belə nəticə
çıxır ki, tək və ümumi gerçəklikdə xassələri olduqları əşyalardan
ayrı müstəqil mövcud deyil. Müstəqil olaraq yalnız tək və
ümuminin, təkrar olunan və olunmayanın vəhdəti kimi çıxış edən
ayrı (əlahiddə) mövcuddur.
Dostları ilə paylaş: