məqsədi daha çox siyasi strukturu transformasiya etmək deyil,
liderləri dəyişməkdir».’
Sosial tərəqqinin bir yolu da islahatdır. İslahat (reforma)
mövcud ictimai quruluşu təkmilləşdirmək yolunda tədricən baş
verən bir sıra ciddi dəyişikliklərə deyilir.
İnqilab - kütləvi hərəkat liderləri tərəfindən dövlət
hakimiyyətinin zorla ələ alınması və həmin hakimiyyətdən
gələcəkdə həyata keçirilməsi planlaşdırılan ciddi sosial-siyasi və
iqtisadi islahatların gerçəkləşməsi üçün istifadə üsuludur. Məhz
bu cəhət inqilabı adi çevrilişdən fərqləndirir. Çevriliş zamanı da
hakimiyyət zorla ələ keçirilir, lakin ondan siyasi strukturu və
sosial sistemi dəyişdirmək üçün istifadə edilmir. İnqilab geniş
kütlənin köməyi ilə, çevriliş isə azsaylı qruplar tərəfindən həyata
keçirilir. XX əsrdə inqilablar sənaye cəhətdən inkişaf etmiş
ölkələrdə deyil, daha çox kənd təsərrüfatının üstün olduğu
ölkələrdə baş verdi. Məsələn, Rusiyada (1917), Çində (1949),
Şimali Vyetnamda (1954) və b.
İnqilab nəzəriyyələri ilə sosial hərəkat nəzəriyyələri haradasa
mütləq kəsişirlər.
İnqilabi fəallıqdan başqa müasir cəmiyyətlərdə sosial
hərəkatların çoxlu başqa formaları da mövcuddur. Onların
bəzilərinin uzun tarixi var, başqaları isə yenicə yaranıblar.
Bütövlükdə sosial hərəkatlar çox vaxt qarşı durduqları formal
bürokratik
təşkilatlar
kimi
müasir
dünyanın
əsas
əlamətlərindəndir.
Sosial hərəkatların əksəriyyəti çoxsaylı olmur, bəzilərində isə
minlərlə, hətta milyonlarla adam iştirak edir. Bu hərəkatların bir
qismi qanun çərçivəsində baş verir, digərləri isə qeyri- leqal və ya
gizli olur. Bəzən sosial hərəkat nəticəsində qanunların hamısı və
ya bir hissəsi dəyişdirilir. Məsələn, tətillərin təşkili ilə məşğul
olan fəhlə birlikləri o vaxt qanunsuz fəaliyyət göstərirdi və hansı
ölkədə fəaliyyət göstərməsindən asılı olaraq onları müxtəlif cəza
növləri gözləyirdi. Lakin sonralar əlaqədar qanunlar dəyişdirilir
və tətillər istehsalatda baş verən münaqişələrin həll edilməsi üçün
məqbul taktika hesab edilir.
ƏTHimeHC. Comıo;ıorna. M..
«ƏaıiTOpuajı
VPCC». 1999.
c.67I.
350
iqtisadi etirazın başqa formaları, məsələn, zavodlarda və yaxud iş
yerində oturaq tətillər çox ölkələrdə qanunsuz sayılır.
Cəmiyyətin iqtisadi və siyasi böhranını ifadə edən obyektiv
şəraitlərin məcmuu hər zaman inqilaba gətirib çıxarmır. İnqilab
yalnız
0
zaman baş verir ki, obyektiv şəraitə subyektiv şərait də
birləşir. Subyektiv amil mübarizə əzmini, bu mübarizənin
məharətlə təşkil edilməsini, onun iştirakçılarının şüurlu- luğu,
mübarizənin məqsəd və vəzifələrini başa düşməyi əhatə edir. Əks
halda faciəli nəticə labüddür.
Sosial inqilabın tələblərinin həyata keçirilməsi işində siyasi
inqilabın xüsusi rolu var. Avropanın ictimai fikrində
tədqiqatçıların çox hissəsi siyasi inqilabı sosial inqilab ilə
eyniləşdirirdilər. K.Marks yazırdı: «Hər bir inqilab
Dostları ilə paylaş: