bilikdə həqiqəti seçmək mümkün deyil, lakin yalanı daim üzə
çıxarmaq və kənarlaşdırmaq yolu ilə həqiqətə yaxınlaşmaq olar.
Göründüyü kimi, həqiqət haqqında müxtəlif fikirlər var.
Lakin elmi idrak metodologiyasında həqiqət anlayışı əsasən iki
cür yanaşma çərçivəsində istifadə edilir: formal metodoloji və
tarixi yanaşma. Birinci yanaşma formal məntiq vasitələri və
metodlarına əsaslanır və ilk növbədə idrakın nəticələrini təhlil
etməyə yönəldilir, ikinci isə əsas diqqətini elmi biliyin inkişafına
yönəldir.
Bir çox filosofların fikrinə görə həqiqət həm mütləq, həm də
nisbi ola bilər.
Mütləq həqiqət
elə bilikdir ki, elmin sonrakı inkişafı onu
inkar etmir, əksinə getdikcə o zənginləşir və həyat tərəfindən
daim təsdiq edilir.
Mütləq həqiqət obyekt haqqında tam və hərtərəfli biliyi
özündə birləşdirən həqiqətə deyilir. Elə buna görə də mütləq
həqiqət heç vaxt təkzib edilə bilməz; öz təbiətinə görə o
dəyişməzdir. Bizim idrakın sərhəddi tarixən məhduddur,
praktikanın inkişaf etməsi və təkmilləşməsi ilə əlaqədar
bəşəriyyət həmişə mütləq həqiqətə doğru irəliləyir, lakin onu
axıra qədər əhatə edə bilmir. Mütləq həqiqət məhdud, konkret
bilik sahələrinin daxilində mövcuddur.
Aksiom və teoremi də çoxları mütləq həqiqət hesab edirlər.
Aksiom deyəndə müəyyən qeyri-empirik sistemdə bütün
mümkün nəticələrin (sübutlann) başlanğıc nöqtəsi nəzərdə
tutulur. Aksiom öz aydınlığı, şübhəsizliyi ilə sübuta ehtiyacı
olmayan daimi, sarsılmaz həqiqi müddəa deyil (belə müddəa
elmdə yoxdur). Aksiom nəzəriyyənin elə elementidir ki, onunla
birlikdə sübut edilir. Aksiom həmişəlik yaradılan müddəa deyil.
İş burasındadır ki, aksiom kimi müxtəlif müddəalar seçilə bilər.
Aksiom nəzəriyyə ilə qarşılıqlı əlaqədədir. Məsələn, Evklid
həndəsəsində aksiom kimi həm «üçbucağın bucaqlarının cəmi
180 dərəcədİD) a) müddəasını, həm də «bir düzxət- dən kənarda
olan nöqtədən həmin düzxəttə yalnız bir paralel xətt çəkmək olar»
b) müddəasını götürmək olar. Əgər «a» ak
282
siom kimi götürülsə, onda «b» teorem olur; əgər «b» aksioma
hesab edilsə, onda «a» teorem olur.
Bir çox hallarda həqiqi bilik mütləq həqiqət hesab olunur: 1)
obyektiv həqiqi məzmun kəsb edəndə; 2) insan idrakının zəruri
inkişaf mərhələsi olanda, yəni əvvəlki inkişafın nəticəsi, sonrakı
inkişafın isə əsası olanda; 3) onun obyektiv həqiqi məzmunu
idrakın sonrakı bütün inkişaf mərhələlərində biliyə daxil
edilmədə.
Din isə mütləq həqiqət problemini çox sadə və asan yolla həll
edir: yalnız Allah mütləq Həqiqətdir.
Dostları ilə paylaş: