marksist və neoklassik baxışlann birtərəfli mahiyyət daşıyan əsas
cəhətlərini aşkara çıxarmağa imkan vermişdir (şək. 4.1 .)•
Şək. 4.1. İnhisar nəz^riyy^simf marksist va neoklassik
baxışların müqayisəli təhlili.
Göründüyü kimi, hər iki yanaşma inhisar fenomeni ilə bağlı
real gerçəkliyi tam şəkildə əhatə edə bilmək iqtidarında deyildir.
Problemin həm qoyuluşu, təsviri, həm də onun aradan
qaldırılmasında güdülən əsas məqsədlər bir-birindən kəskin
fərqlənməklə yanaşı, müasirliklə qətiyyən üst-üstə düşmürlər.
Belə ki, hər iki məktəbin yanaşma tərzindən fərqli olaraq,
inhisarla mübarizədə başlıca məqsəd sosial-iqtisadi effektivliyin
yüksəldilməsi ilə şərtlənir.
«Rəqabət mühiti» öz-özlüyündə məqsəd kimi çıxış edə
bilməz. İnhisar yaradan prosesə yanaşmada nəyin əsas olmasının
(istehsal yoxsa tədavül) birmənalı qabardılması praktiki anlamda
elə bir əhəmiyyət daşımır. Eyni zamanda, bu
170
aspekt geniş təkrar istehsal prosesinin «süniliklə»
parçalanması, sahə və sferalararası qarşılıqlı münasibətlərin
bəsitləşdirilməsi anlamından qeyri bir məzmun kəsb etmir.
İnhisara qarşı aparılan mübarizənin əsas çıxış nöqtəsinin
struktur->davramş->nəticə (effektivlik) sxeminə söykənraə-
məsi hər iki məktəb üçün ümumi haldır.
Elə buradaca qeyd edək ki, inhisar probleminə
yanaşmada əks qütblərdə dayanan marksist və neoklassik
baxışların, nə qədər qəribə görünsə də, müəyyən kəsişən
nöqtələri mövcuddur. Məsələn, inhisar bazara təsir
göstərməklə onun «kortəbiiliyini» aradan qaldınr tipli tezis
həm marksist, həm də neoklassik yanaşma çərçivəsində
keçərlidir.
«...İnhisar daxilində istehsalın ayrı-ayrı həlqələri arasın-
da əlaqə birbaşa, planauyğun və rasional səciyyə daşıyır.
İnhisar daxili qarşılıqlı münasibətlərdə kortəbiiliyi aradan
qaldırır»®*.
P.Draker isə yazır ki, «...General Motorsun» iri
bölmələrinin planlı iqtisadiyyatın vahidləri kimi fəaliyyət
göstərdiyini demək heç də şişirtmə olmayacaqdır... Daxili
təşkilati qaydalarına görə onlar mərkəzləşdirilmiş qiymətqoy-
ma və sosialist rəqabəti ilə birlikdə nıs «trestlərinə» fövqəladə
dərəcədə oxşardırlar®^.
Oxşar mövqelərə diqqət çəkməkdə məqsədimiz bu
problemlə bağlı ən azı iki aspekti ön plana çıxarmaqdan
ibarətdir:
-
l)
İnhisar bazara təsir göstərməklə onun bütövlükdə
deyil, yalnız inhisarçı fəaliyyəti göstərən firmanın bazarında
«kortəbiiliyi» aradan qaldıra bilər. Əvvəla, ona görə ki, tam
inhisarçı situasiya yoxdur, olmayıb və ola da bilməz. İkincisi,
firmanın bazarı ümumbazarın üzvi tərkib hissəsidir. Yə’ni, bu
baxımdan məntiqi antinomiya meydana çıxır. «Kortəbii»
bazarın tərkib hissəsi «kortəbii» olmaya bilməz. Əlbəttə,
tənzimləmə dərəcəsi nöqteyi-nəzərindən müəyyən fərqlərin
mövcud olması şübhəsizdir. Lakin, bunu bütövlükdə fərqli
K.MapKC, O.ƏHrejibc. C
OH
.
T
.25,
H
. I . crp. 481.
P.Drucker. Tlıe Concept of the Corporation N.Y., 1946, p.l23.
171
mahiyyət daşıyan fenomen kimi ortalığa qoymağa heç bir lüzumu
yoxdur.
2)
Iri biznes subyektlərinin, məsələn Transmilli
Korporasiyaların yüksək səviyyədə inkişaf etmiş «daxili»
bazarları mövcuddur. Empirik araşdırmalar birmənalı olaraq
göstərir ki, hətta bu bazarlarda ən azı ekzogen amillərin təsiri
nəticəsində tam «planauyğunluq» yoxdur.
Neoklassiklərin inhisarizm fenomeninə-idarəetmə və
tənzimləmə sferasında xüsusi imtiyazların bir yaxud bir neçə
qrupun əlinə keçməsinə-biganə münasibəti darixtisaslaşmış
yanaşmanın doğurduğu yanlışlıq kimi meydana çıxır.
İnhisarİ
2
nn öz mahiyyəti və formalaşması baxımından
dialektik səciyyə daşıyan, prosesin gedişi nöqteyi-nəzərindən real
bazarın məzmunca deyil, keyfiyyətcə dəyişilməsinə gətirib
çıxaran, daha çox üstqurum xarakteri daşıyan və daha çox
makrohadisə kimi təzahür edən mikrosəviyyənin doğurduğu
nəticədir. Makro-mikro səviyyələr arasında determinoloji
bağlılığın daha da möhkəmlənməsinə və bu bağlılığın
tənzimlənən,
idarəedilən
olmasına,
nəhayət
ümummilli
mənafelərin
həm
çərçivə,
həm
də
istiqamətləri
nöqteyi-nəzərindən birmənalı şəkildə müəyyənləşməsi və
təminatının təşkili zəruriliyi aspektindən inhisarizmin böyük rolu
vardır.
§2. İNHİSARÇI YARANIŞ BAZAR PROSESİNİN
MƏNTİQİ NƏTİCƏSİDİR
Ç? İnhisar fenomeni və bütövlükdə inhisar yaradan prosesə nəzəri
baxışların müqayisəli təhlili və bunun nəticəsində əldə o'»tıan
ümumiləşdirilmiş yanaşma tərzi aydın şəkildə göstərir ki,
problemin həm qoyuluşu, həm də mahiyyətcə açıqlanmasında sırf
iqtisadi məzmun daşıyan aspektlər həmişə ön sıralarda
qərarlaşmışdır. Başqa sözlə, inhisarın nəyin törəməsi olduğundan
(istehsal yoxsa bazar) asılı olmayaraq, söhbət yalnız bazar
şəraitindən, bazar mexanizminin real fəaliyyət göstərdiyi
situasiyadan gedir. İnhisarın məhz bu görmə bucağı altında şərhi
əvvəllər qeyd etdiyimiz birtərəfliliyin meydana
\12
Dostları ilə paylaş: |