Enfeksiyon hastaliklari giRİŞ ve

DERİ NODÜLLERİ: Ülserleşebilir.

MİKROSKOPİ: Dalak, karaciğer, kemik iliği ve lenf nodlarının RETİKULOENDOTELYAL HÜCRELERİNDE “LEİSHMAN-DONOVAN” cisimcikleri bulunur.

LEİSHMANİASİS-2

• 2. ŞARK ÇIBANI (L. TROPİCA)

• Organ lezyonları yapmaz;

• Deri lezyonları yapar.

• Bunlar papülle başlar, büyür, ülserleşir, sekonder olarak enfekte olabilir.

• Genellikle tektir; multipl de olabilir.

• Yüzde ve palatumda sekel/deformite bırakarak iyileşir.

LEİSHMANİASİS-3

• 3. MUKOZA-DERİ LEİSHMANİASİSİ

• Etkeni: (L. Brasiliensis)

• Yüzde Şark çıbanına benzer lezyonlar yapar.

• Oronazal mukozalarda, farenkste, lenf nodları ve lenf yollarında lezyonlar bulunur

• Burun septumunda destrüksiyon olabilir.

4- ÜRİNER SİSTEM PARAZİTLERİ

• 1. SCHİSTOSOMA HAEMATOBİUM:

• Meatus externus urethtrae yolu ile sulardan geçer.

• MESANE’de kronik SPESİFİK (granülomatöz) enfeksiyona (sistit) yol açar.

• KRONİK TAHRİŞ→SKUAMÖZ METAPLAZİ→SKUAMÖZ HÜCRELİ Ca.

4- ÜRİNER SİSTEM PARAZİTLERİ-2

• 2. SCHİSTOSOMA MANSONİ:

• Şiddetli kronik kolit oluşturur.

• Barsak duvarında granülomatöz iltihap odakları ve bunların içinde parazit yumurtaları bulunur. Bunlar lümiyere doğru, ülserli tümör izlenimi veren kitleler oluşturabilir.

• Larvaları KC’e ulaşırsa kronik hepatite ve siroza yol açabilir.

4- ÜRİNER SİSTEM PARAZİTLERİ-3

• 3. SCHİSTOSOMA JAPONİCUM:

• Uzakdoğu ülkelerinde,

• İnce ve kalın barsaklarda (venüllerde) bulunur.

• Kronik enterit ve KC sirozu yapabilir.

• Barsaklarda darlıklar ve polipöz gelişmelere sebebiyet verebilir.

• Yumurtaları beyin damarlarında emboliler yapabilir.

5-DERİ PARAZİTLERİ

• A) PROTOZOONLAR

• 1. Amipler: Entamoeba histolytica, acanthamebiasis

• 2. Flagellatalar: Trypanosomiasis, leismaniaisis, trichomoniasis, giardiasis.

• 3. Coccidia: Toxoplasmosis

• 4. Siliatalar,

• 5. Sporozoa’lar.

5-DERİ PARAZİTLERİ-2

• B) HELMİNT ENFESTASYONLARI:

• 1. TREMATOD ENFESTASYONLARI: Schistosomiasis,

• 2. SESTOD ENFESTASYONLARI:

• 2.a. Cysticercosis

• 2.b. Sparganasis

• 2.c. Echinococcosis

5-DERİ PARAZİTLERİ-3

• B.3. NEMATOD ENFESTASYONLARI:

• B.3.a. ONCHOCERCİAİS

• B.3.b. DIROFİLARİASİS

• B.3.c. LARVA MİGRANS

• B.3.d. DİĞER NEMATODLAR:

• Wuchereria bancrofti,

• Trichinella spiralis,

• Loa loa, Dracunculus medinensis, Gnathostoma spinigerum, Pelodera (Rhabditis) strongyloides,

5-DERİ PARAZİTLERİ-4

• C) ARTROPODLAR:

• 1. ARACHNİD’ler:

• Akrep ve örümcek ısırıkları

• Kene ısırıkları

• Demodiciosis

• Uyuz

• Cheyletiella dermatiti

• Diğer akar lezyonları

5-DERİ PARAZİTLERİ-5

• C.2. BÖCEKLER:

• C.2.1. İnsan bitleri (pediculosis)

• C.2.2. Tahtakuruları

• C.2.3. Myiasis

• C.2.4. Tungiasis

• C.2.5. Diğer böcek ısırıkları

• C.2.6. Eksajere ısırık reaksiyonları

5-DERİ PARAZİTLERİ-6

• 1. DEMODEKS FOLLİCULORUM ET BREVİS:

• Pek çok deri hastalığına eşlik ederler.

• Bazen etyopatogenezinde rol oynarlar: Acne rosacea gibi.

• Yaklaşık %20 oranında da sessiz durumda bulunurlar.

5- DERİ PARAZİTLERİ - 7

• 1. TRİCHİNELLA SPİRALİS:

• Domuzlardan sindirim yoluyla bulaşır.

• Paraziter miyozit yapar.

• Dokuda ve kanda eozinofili vardır.

• Larvalar kireçlenir; fakat hiçbir zaman tam olarak yok olmaz.

5- DERİ PARAZİTLERİ -8

• 2. FİLARİASİS (Filaria bancrofti, Wuchereria bancrofti)

• Kan ve lenf yollarını tutar.

• Tıkayıcı kitleler yaparak lenfödeme yol açar ve skrotumda ve alt ekstremitelerde “fil ayağı” tarzında kalınlaş ve sertleşmeler olur: ELEFANTİASİS.

• SKROTUMDA HİDROSEL olur.

MANTARLAR

• Burada söz konusu olan BİTKİSEL PARAZİTLER’dir.

• Gıda zehirlenmesi yapan Amanita phalloides bunun dışındadır.

• Mantarlar, nükleusları, belirli hücre sınırları ve bu sınır içinde akan sitoplazmaları bulunan mikroorganizmalardır.

• Sporları, mikrosporları, sporangiumları ve bölmeli/bölmesiz uzantıları (sönositik hifaları) vardır.

MANTARLAR-2

• DOKU REAKSİYONLARI:

• 1. Dokuda abseleşmeler,

• 2. Özel tipte (psödotbc) granülomlar,

• 3. Eozinofili (kanda da)

• 4. Derinin mantar hastalıklarında epidermiste psoriasis tipinde kalınlaşmalar

• 5. MANTAR TOPLARI (MİÇETOMALAR) meydana getirirler.

MANTARLAR-3

• NOMENKLATÜR (ADLANDIRMA)

• 1. DERMATOPHYTOSİS: Yalnız deride, saçlı deride, tırnaklarda yerleşen mantar hastalıkları,

• 2. DERMATOMYCOSİS: Hem iç organlarda, hem deride hastalık yapabilen mantarlar,olmak üzere ikiye ayrılabilir.

MANTARLAR-4

• DERMATOFİTOZLAR:

• TİNEA(T), dermatofitlerle meydana gelen epidermise sınırlı dermatomikozlardır.

• T. Cruris follicularis,

• T. Favosa (FAVUS),

• T. İmbricata,Trichphyton concentricum

• T. Nigra (Chromomycose)

• T. Capitis,

• T. Corporis,

• T. Versicolor,

• T. İnguinalis.

• SYCOSİS: SAKALIN bakteriyel iltihabi hastalığı

• T. Barbae: SAKALIN mikotik hastalığı

MANTARLAR-5

• ONYCHOMYCOSİS (ONİKOMİKOZ): Tırnakların mantar hastalığı,

• OTOMİKOZ: Dış kulak yolunun mantar hastalığı ve tekrarlayan iltihabı.

• MİÇETOM: Tropikal ve subtropikal ülkelerde bakterilerle (AKTİNOMİÇETOM) veya mantarlarla (EUMYCETOM=ÖMİÇETOM) meydana gelen, yavaş büyüyen, ağrısız tümöral granülasyon dokusu.

MANTARLAR-6

• EUMYCETOM/EUMYZETOM:

• Tropikal ülkelerde çıplak ayakla yürüyen insanların ayağında meydana gelen (MADURA AYAĞI), farklı mantarlara(MADURELLA, Cephalosporium, Leptosphaeria, Petriellidium, Phialophora vb.) bağlı subkutan enfeksiyondan (veya travmalardan) sonra ortaya çıkan kronik granülasyon dokusu.

• Zamanla düzensiz psödotümöre kadar kronik fistülize absedir.

MANTARLAR-7

• Bunun dışında bilinen diğer mantalarla meydana gelen miçetomlar (mantar topları) mantarın jenerik adına –oma eki eklenerek adlandırılır:

• ASPERGİLLOMA,

• TORULOMA,

• HİSTOPLASMOMA (ORTA LOB SENDR.)

• KOKSİDİOİDOMA gibi.

MANTARLAR-8 ÖNEMLİ SİSTEMİK MİKOZLAR:

• MONİLİASİS

• ASPERGİLLOSİS

• FİKOMİKOZ (MUKORMİKOZİS)

SİFİLİZ (Sy.)(LUES)

• A) ERİŞKİN SİFİLİZİ

• 1. BİRİNCİ PERİYOD

• (2-6) kuluçka dönemi (ortalama 3 hafta)

• ŞANKR: Genital bölgede bir papül.

• MİKROSKOPİ: Plazma hücrelerinden zengin perivasküler iltihap.

• ŞANKR 4-6 hafta içinde nedbe bırakarak veya bırakmayarak iyileşir.

SİFİLİZ-2

• 2. İKİNCİ PERİYOD

• (5-6) hafta sonra bu dönem başlar.

• SPİROKETEMİ ile gelişen lezyonlar:

• 1.LAP

• 2.DERİDE MAKÜLLER,

• 3. PLAK MÜKÖZ: Özellikle oral kavitede ve vajende görülen beyaz döküntüler

• 4. CONDYLOMA LATUM

• 5. ALÖPESİ

• 6. EL ve AYAKLARDA DÖKÜNTÜLER

SİFİLİZ-3

• 3. ÜÇÜNCÜ PERİYOD:

• BİRKAÇ YIL LATENT GEÇER.

• DERİ-MUKOZALAR, KARACİĞER, TESTİS ve KEMİKLERDE, daha seyrek olarak beyinde ve kalbde karakteristik “GOM”lar görülür.

• Bunlar iz ve harabiyet/deformite bırakır: Kemik kırıkları, KC’de HEPAR LOBATUM.

SİFİLİZ-4

• 3. PERİYODDA ÖZEL ORGAN LEZYONLARI:

• A. KARDİYOVASKÜLER SİSTEM

• B. SSS:

• B.1.DİFFUZ KRONİK SİFİLİTİK MENİNGOENSEFALİT

• B.2. MENİNGOVASKÜLER SİFİLİZ

• B.3. TABES DORSALİS: Medulla spinalis

SİFİLİZ-5

• B) KONJENİTAL SİFİLİZ (LUES CONNATA)

• B.1. FETAL SY.

• Tedavi edilmemiş sy’li annelerde fetus %30 oranında in utero ölür.

• Ölü fetus kuvvetli bir maserasyon gösterir.

SİFİLİZ-6

• B.2. ERKEN SÜT ÇOCUĞU SY.

• En geç 2. haftanın sonuna kadar belirtileri ortaya çıkar.

• PEMPHİGUS NEONATORUM (Sifilitik pemfigoid): El ayası ve ayak tabanında eldiven ve çorap tarzında geniş büllöz parşömenleşmedir.

• HEPATOSPLENOMEGALİ veya HEMOLİTİK ANEMİ de olabilir.

SİFİLİZ-7

• B.3. GEÇ SÜT ÇOCUĞU SY.

• Süt çocuklarının yarısından fazlasında haftalar, bazen aylar süren latent periyod görülür.

• DERİ-MUKOZA AFFEKSİYONLARI, ayrıca DUYU organlarında ve damarlarda hasarlar ve iç organlarda fibrotik iltihaplar

• İNTERSTİSYEL HEPATİT,

• PNEUMONİA ALBA: Sifilitik beyaz pnömoni,

• iskelet değişiklikleri (OSTEOCHONDRİTİS LUİCA): SIK!

SİFİLİZ-8

• B.4. OKUL ÇAĞI SY:

• Sy’in okul çağında ilk defa veya yeniden manifest olmasıdır: LUES TARDA .

• İskelet sistemi, deri-mukozalar, iskelet sistemi, boyun lenf nodları ve beyinde destrüktif gomlar ön plandadır:

• KILIÇ KINI TİBİA

• SEMER BURUN

SİFİLİZ-9

• HUTCHİNSON TRİADI:

• 1. HUTCHİNSON DİŞLERİ: Üst-ön-kalıcı dişlerde açıklığı aşağı bakan kavisler ve luetik mikrodonti.

• 2. KERATİTİS PARENKİMATOSA

• 3. İÇ KULAK TİPİ SAĞIRLIK

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)

• Etkeni: Mycobacterium leprae’dir.

• 1874’te Norveçli Dr. HANSEN burun salgılarından yaptığı yaymalarda bulmuştur: (Hansen basili).

• Myc. Leprae tedaviyle kolayca parçalanır: Fragmante x (solid) basiller.

• Makrofajlarda çoğalır ve yayılırlar.

• E.Z.N. Boyasıyla bu hücrelerde gösterilebilirler.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-2

• Ülkemizde yaklaşık 4000 hasta vardır (1988). Çoğu yaşlıdır.

• LEPRA//YOKSULLUK.

• TROPİKAL–SUBTROPİKAL KUŞAKTA YAYGIN

• NORVEÇ’te XIX. yüzyılda %7 lepra varken şimdi sadece bir hasta kalmıştır!

• Halk sağlığı açısından ileri ülkelerde “GÖÇMEN HASTALIĞI” halindedir.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-3

• BASİT BİR ENFEKSİYON DEĞİLDİR: DERMATOLOJİ + İMMUNOLOJİ(hücresel immunite) + TIBBİ GENETİK.

• Hücresel immunite↓→lepra basili çoğalır.

• Hücresel immunite iyi ise çoğalamaz, lepra gelişemez.

• HANSEN bunu kendinde de göstermiştir.

• Basillerin kültürü yapılabilmiş değildir. Ancak korunabilmektedir.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-4

• Fare tabanına inoküle edildiği zaman 7-8 ay sonra bir nodül oluşmaktadır. TİMEKTOMİ…

• ARMADİLLO’larda (yeni bir deney hayvanı) 8 ayda hastalık meydana getirilebilmiştir.

• GLOBİ: Grup lepra basilleri (tedaviyle parçalanmış)dir.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-5

• Tedavinin etkinliği basillerin armadillo ya da farelere inokülasyonuyla anlaşılır.

• BULAŞMA ŞARTLARI:

• 1. Çocukluk yaşları,

• 2. Yakın kontakt,

• 3. Düşük sosyoekonomik şartlar ve

• 4. Bilinmeyen predispozan faktörler.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-6

• LEPRA BASİLLERİNİ BELKİ HEPİMİZ ALIYORUZ; FAKAT DİRENÇ VAR!

• İLK ENFEKSİYON YERİ: Vücudun serin uç bölgeleri olan yüz, kol ve bacaklardaki periferik sinirlerin Schwann hücreleridir…

• İNKÜBASYON PERİYODU: 2 yıl kabul ediliyordu. Ancak birkaç aylık çocuklarda da görülebilmesi bu inancı değiştirmiştir.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-7

• Periferik nöropati → duyu kusuru (sıcak-soğuk):

• Hipoestezi / anestezi /dissosiye duyu kaybı olur.

• Genellikle ilk kaybolan sıcak-soğuk duyusudur.

• Başlangıçta reversibl olabilir!

• Periferik sinirlerin palpasyonu ile BAKIR TEL gibi KALINLAŞMA hissedilir.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-8

• TEŞHİS: Epidermisin hemen altından bisturi ucuyla materyal alıp yayma yapılmalıdır.

• LEPROMATÖZ LEPRALI hastaların tüm lezyonlarında ve normal (görünümlü) derilerinde lepra (+)tir.

• BORDERLİNE (sınır) leprada lezyonlar basil içerir.

• Bx.: LEPRA düşünüldüğü bildirilmeli, özel boya (EZN) yapılmalıdır.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-9

• İKİ ANA TİPİ VARDIR:

• 1. TÜBERKÜLOİD TİP(TT):

• 1-3 adet 3 cm’den büyük kılsız-hissiz-kuru plak halindedir.

• 2. LEPROMATÖZ TİP: 3’den fazla kılsız-hissiz-kuru plak

• 3. LEPROMATÖZ LEPRANIN HİSTİOİD TİPİ (ARA TİP) (İNDETERMİNATE TİPİ): Bu, küçük beyaz bir plak halindedir.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-10

• 1. TÜBERKÜLOİD TİP(NÖRAL TİP, MAKÜLOANESTETİK TİP):

• Periferik sinirleri tutar: Periferik nöropati.

• Bu sinirler bakır tel gibi sertleşir.

• Nörotrofik bozukluklar belirir.

• El pençe halini alır.

• Zamanla ekstremite atrofisi görülür.

• SPONTAN AMPÜTASYON olabilir.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-11

• 2. LEPROMATÖZ TİP:

• Öncekinden farklı olarak, deri döküntüleri diffuz veya LEPROM denilen nodülasyonlara dönüşür.

• Bunlar daha çok yüzde e ekstremitelerin ekstensör yüzlerindedir.

• Yüzdekiler FACİES LEONTİNA (ASLAN YÜZÜ) ile sonlanır. Kaşlar, kirpikler, bıyıklar dökülür.

LEPRA (CÜZAM,MİSKİN İLLETİ)-12

• ERYTHEMA NODOSUM LEPROSUM:

• LEPRA HASTALARININ YAKLAŞIK YARISINA GÖRÜLEN BİR REAKSİYONDUR.

• KLİNİK OLARAK MALAİSE, ATEŞ, ERÜPTİF AĞRILI İNTRA- ve SUBKUTANÖZ NODÜLLER ve PLAKLAR vardır.