Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
833 Kristiana baxıram və nəvaziĢimlə üzündəki qayğını silmək istəyirəm. Bir əlimi azad edib onun yanağına zərif tərzdə toxunuram – səhər təraĢından sonra elə Ģumaldır ki. – Nədən narahat olursan? – nəvaziĢlə soruĢuram. – Getməyindən. – Kristian, sənə nə qədər demək olar ki, heç yerə çıxıb gedən deyiləm. Sən artıq ən qorxunc Ģeyi mənə demisən. Səni atıb getməyəcəm. – Onda niyə mənə cavab vermədin? – Sənə cavab vermədim? Nəyə? – qeyri-səmimi mızıldanıram. – Аnа, bilirsən nəyi deyirəm. Köks ötürürəm. – Kristian, əmin olmaq istəyirəm ki, səninçün yetərli olacam. Vəssalam. – Sözlərimə inanmaq istəyirsən? – Qollarını açaraq incik halda deyir. – Hər Ģey elə tez baĢ verdi ki. Özün etiraf elədin ki, Ģəhvətin əlli çalarını tapmalısan. Sənə ehtiyacın olan Ģeyi verə bilmərəm, – mızıldanıram. – Buna gücüm çatmır. www.vivo-book.com
834 Amma adekvat olmadığımı duyaraq, xüsusən, səni Leyla ilə bir yerdə gördükdən sonra. Kim zəmanət verə bilər ki, günlərin bir günü sənin xoĢladığın Ģeyləri eləməyə hazır bir qadına rast gəlməyəcəksən? Və kim zəmanət verə bilər ki, sən... ee… o qadına tamah salmayacaqsan? Sənin ehtiyaclarını daha çox ödəyə bilən qadına. Kristianın baĢqa bir qadınla sekslə məĢğul olması fikri dözülməzdir. BaxıĢlarımı rəngi ağarmıĢ barmaqlarıma sarı endirirəm. – Mənim bir neçə qadınım olub ki, elədiklərim xoĢlarına gəlib. Onlardan heç biri sənin qədər xoĢuma gəlməyib. O qadınlardan heç biri ilə hissiyyatlı əlaqəm olmayıb. Yalnız səninlə, Аnа. – Çünki heç vaxt onlara bu imkanı verməmisən. Sən öz qapalı qalanda çox uzun müddət keçirmisən. YaxĢı gəl bu barədə sonra danıĢaq. Mən iĢə getməliyəm. Bəlkə doktor Flinn bizə nəyisə anlamağa kömək elədi.
Avtomobil yanacağında, saat doqquza on dəqiqə qalmıĢ bu çox ağır söhbətdir və Kristian, deyəsən, mənimlə www.vivo-book.com
835 həmrəydir. О, baĢının hərəkətiylə təsdiqləyir, amma gözlərində ehtiyatlılıq qalır. – Gedək, – əlini mənə uzadaraq əmr eləyir.
Masama yaxınlaĢdıqda orada dərhal Elizabetin kabinetinə gəlmək barədə məktub görürəm. Ürəyim dayanır. Hə, bu da axırı. Ġndi deyəcəklər ki, iĢdən qovulmuĢam. – АnasteyĢa, – Elizabet gülümsəyir və əliylə qarĢısındakı stulu mənə göstərir. Oturur və intizarla ona baxıram, ümid edirəm ki, o, qəlbimin gur döyüntüsünü eĢitmir. Elizabet qalın qara saçlarını sığallayır və sərt, mavi gözləriylə mənə baxır. – Mənim sənə bir neçə kifayət qədər kədərli xəbərlərim var. Kədərli! Оy. – Sizi çağırıb bildirmək istəyirəm ki, Cek istefa verib. Üzüm qızardı. Mənimçün bu, kədərli xəbər deyil. Deyim ki, bunu bilirəm, ya yox?
www.vivo-book.com
836 – Onun tələsik istefasından sonra onun yeri boĢ qalıb və biz istəyirik ki, Cekin əvəzedicisi tapılana qədər bu vəzifəni müvəqqəti icra edəsiniz. Nə? Üzümdən qanın necə qaçdığını duyuram. Mən? – Axı mən cəmi bir həftədir ki, iĢləyirəm. – Hə, АnasteyĢa, baĢa düĢürəm, amma Cek sizin qabiliyyətiniz haqda həmiĢə yüksək fikirdə olub. O sizə böyük ümidlər bəsləyirdi. Hə, əlbəttə… О ümid edirdi ki, mənimlə yatacaq. – Burada redaktor iĢinin dəqiq təsviri var. Onu oxuyun və az sonra sizinlə bunları müzakirə edərik. – Axı…
– Hə, hə, baĢa düĢürəm ki, bu qəfil oldu, amma siz artıq Cekin
müəllifləri ilə
təmasda olmusunuz. Sizin rezyumlarınız redaksiyada hamıya məlumdur. Gözəl zəkanız var, АnasteyĢa. Biz hamımız əminik ki, iĢin öhdəsindən gələcəksiniz. – О'key, – inanılmazdır. – Bir sözlə, fikirləĢin. Cekin kabinetində otura bilərsiniz.
www.vivo-book.com
837 Elizabet ayağa qalxır, mənim anlamazlığıma əhəmiyyət belə vermir və əlini mənə uzadır. Mən beyni dumanlanmıĢ halda onun əlini sıxıram.
– ġadam ki, o, iĢdən çıxdı, – Elizabet pıçıldayır, üzündən kölgə keçir. Lənət Ģeytana… Cek ona neyləyib? Öz masama qayıdaraq ―blekberi‖ni götürdüm və Kristiana zəng elədim. Ġkinci çağırıĢ siqnalından sonra zəngə cavab verir. – АnasteyĢa, nəsə baĢ verib? – qayğılı halda soruĢur. – Məni indicə Cekin yerinə oturdublar, hə, müvəqqəti, – deyirəm. – Zarafat eləyirsən, – inamsız halda pıçıldayır. – Bu iĢdə əlin varmı? – Səsim kəskin səslənir, istədiyimin əksinə. – Yox, АnasteyĢa, yox, həqiqətən, yox. Sənin istedadına bütün qəlbimlə inanmağıma baxmayaraq, axı cəmi bir həftədir orda iĢləyirsən, məni düzgün baĢa düĢ. – BaĢa düĢürəm, – qaĢ-qabağımı tökürəm. – Görünür, Cek məni, doğrudan da tərifləyibmiĢ.
www.vivo-book.com
838 – Doğrudan? – Kristianın səsində buz kimi soyuqluq peyda olur, sonra onun ah çəkdiyini eĢidirəm. – Hə, nolar, balaca, madam onlar bu fikirdədir ki, sən iĢin öhdəsindən gələ bilərsən, deməli, bu həqiqətdir. Təbrik eləyirəm. Bunu doktor Flinnlə görüĢdən sonra qeyd etməyə məncə dəyər. – Eee… sən doğrudan bu iĢə barmaq bulamamısan? О, uzun-uzadı susur, sonra acıqlı səs ahəngiylə soruĢur: – Sözlərimə Ģübhə eləyirsən? Bu xoĢuma gəlmir. Boğazımdakı qomu uduram. Ġlahi, özündən necə də tez çıxır!
– BağıĢla, – mızıldanıram. – Əgər sənə bir Ģey lazım olsa, xəbər elə. Mən gələcəm. Və AnasteyĢa… – Nə?
– Öz ―blekberi‖ndən istifadə elə, – quru tərzdə əlavə edir.
– Hə, Kristian. О, əlaqəni qırmır, gözlədiyim kimi, köks ötürür. – Ciddi deyirəm. Sənə lazım olsam, dərhal gələcəm, – indi sözləri yetərincə yumĢaq səslənir. Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|