www.vivo-book.com
821
Mən ona lazımam… ona lazımam… Bütünlüklə
zülmətə qərq olduqda sonuncu gördüyüm Ģey boz gözlü, mis
rəngli saçları olan balaca oğlanın ürkək təbəssümü olur.
17-ci fəsil
Hmmm…
www.vivo-book.com
822
Kristian dodaqlarıyla boynumu qıdıqlayır və mən asta-
asta yuxudan oyanıram. Arxası ona sarı uzanmıĢam.
– Sabahın xeyir, balaca, – pıçıldayır və yavaĢca
qulağımın sırğalığını diĢləyir.
Gözlərimi açır və dərhal da yumuram. Parlaq səhər
iĢığı yataq otağını doldurur, Kristianın əli nəvaziĢlə sinəmi
oxĢayır, məni təhrik edirdi. Sonra əlini ombama qoyur, məni
özünə sarı sıxır.
Mən yataqda dartınıram, onun toxunuĢlarından həzz
alıram, yanbızlarımla onun ereksiyasını duyuram. Ġlahi!
Kristian Qreyin oyandırma siqnalı.
– Məni görməyə Ģadsan, – yuxulu halda mızıldanır,
bilərəkdən onun bədəninə möhkəm qısılır və dərimdə
hərarətini və təbəssümünü duyuram.
– Səni görməyə çox Ģadam, – o təsdiqləyir, ovcunu
qarnımda sürüĢdürür, ovcuyla onu örtür və barmaqlarıyla
onu oxĢayır. – Sizin yanaĢı yuxudan oyanmağın öz
üstünlükləri var, miss Stil, – zarafat eləyir və məni astaca
beliüstə çevirir. – YaxĢı yatdın? – maraqlanır, barmaqlarısa
www.vivo-book.com
823
Ģəhvani iĢgəncəni davam etdirir. O, misilsiz diĢlərini
ağardaraq mənə baxıb gülümsəyir, özünün geniĢ,
gözqamaĢdırıcı, model, amerikan təbəssümü ilə. Ürəyim
fərəhlə dolur.
Ombalarım rəqs ritmində hərəkət eləməyə baĢlayır,
sifariĢi onun barmaqları verir. О, dodaqlarımı öpür, sonra
boynumu, asta-asta öpür sovurur, diĢləyir. Onun yüngül
toxunuĢları mənə misilsiz həzz verir. Bununla bərabər, Ģıltaq
barmaqlar aĢağıya doğru hərəkət edir və Krstian yavaĢ-
yavaĢ barmaqlarından birini içimə soxur və heyrətlə
qaĢlarını qaldırır.
– Аnа, – mızıldanır. – Sən həmiĢə buna hazırsan.
О, barmaqlarını öpüĢlərlə sinxron hərəkət etdirir,
dodaqlarısa tələsmədən körpücük sümüyündən keçib
döĢlərimə yaxınlaĢır. Kristian dodaqları və diĢləriylə əvvəlcə
bir döĢümə, sonra o birinə elə nəvaziĢlə iĢgəncə verir ki,
onlar ĢiĢir.
Məndən inilti qopur.
www.vivo-book.com
824
– Mmm, – nəvaziĢlə böyürür və baĢını qaldırır ki, mənə
öz parlaq boz baxıĢını bəxĢ eləsin. – Səni dərhal istəyirəm.
О, əlini kiçik masaya uzadır, üstümə uzanır, ağırlığını
biləklərinə keçirərək, dizləriylə ayaqlarımı aralayır və
burnunu burnuma sürtür. Sonra ayağa qalxır və paketi cırır.
– ġənbə gününü heç cür gözləyə bilmərəm, – deyir və
onun gözlərində ehtiraslı valehlik parlayır.
– Öz ad gününü?
– Yox. Nəhayət ki, mən bu zibili taxmayacam.
– YaxĢı sözdü, – Gülürəm.
Gülümsəyərək prezervativi Ģeyinə taxdı.
– Gülməlidi, miss Stil?
– Yox, – üzümdəki təbəssümü yığıĢdırmağa çalıĢır,
amma bacarmıram.
– Ġndi hırıldamaq vaxtı deyil.
О, sərt Ģəkildə baĢını yelləyir və səsi artıq sakitdir, sərt,
amma üzünün ifadəsi – aman Tanrım! – eyni zamanda buz
kimi soyuq, həm də vulkan kimi istidir.
Özümü itirirəm.
www.vivo-book.com
825
– Mənə elə gəlirdi ki, gülməyim xoĢuna gəlir, – xırıltılı
səslə pıçıldayır, qəzəbli gözlərin qaranlıq dibinə baxıram.
– Ġndi deyil. GülüĢün öz vaxtı və yeri var. Səni
dayandırmam lazımdır və bilirəm bunu necə etməliyəm, –
məkrli səs ahəngiylə deyir və onun bədəni bədənimi örtür.
– Аnа, nahara nə istəyirsiniz?
– Bir qədər ―qranol‖ yeyərdim. Zəhmət olmasa, missis
Cons.
Kristianın yanında, piĢtaxta arxasında yerimi tutduqda
utanıram. Sonuncu dəfə missis Consu (çox zabitəli qadını)
gördüyümdə Kristian ədəbsiz Ģəkildə məni çiyninə ataraq
yataq otağına aparırdı.
– Çox gözəl görünürsən, – Kristian deyir. Yenidən boz
karandaĢ-ətəkliyi və boz ipək bluz köynəyi geymiĢəm.
– Elə sən də, – mən utanaraq gülümsəyirəm. Əynində
solğun-boz köynək və cins Ģalvar var və çox yaraĢıqlı,
təravətli və təkrarsız görünür, həmiĢəki kimi.
www.vivo-book.com
826
– Sənə daha bir neçə ətəklik almalıyıq, – sıradan bir
ahənglə deyir. – Ümumiyyətlə, səninlə bir dəfə alıĢ-veriĢə
getmək, Ģopinq etmək istəyirəm.
Hmm, Ģopinq. ġopinqə nifrət eləyirəm. Amma
Kristianla, Ģopinq məncə, pis alınmaz. Özünümüdafiənin ən
yaxĢı üsulunu seçirəm – yayındırıcı manevr.
– Maraqlıdı bu gün iĢdə nə baĢ verir?
– Orda o vecsiz adamı baĢqasıyla əvəz edəcəklər, –
Kristian üzünü turĢudur, sanki indicə ayağıyla nəcisi
basdalayıb.
– Yeni müdirim qadın olsa, yaxĢıdı.
– Niyə?
– Onda məni həvəslə iĢə göndərəcəksən, – onu
qıcıqlandırdım.
Dodaqlarının kənarları zəif təbəssümlə dartınır və
omletini yeməyə davam edir.
– Nədi, çox gülməlidi? – soruĢuram.
– Gülməli qızsan. Öz ―qranol‖unu ye, axıracan, əgər bu
bütün nahar yeməyindirsə.
Dostları ilə paylaş: |