Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları



Yüklə 3,96 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə33/172
tarix26.09.2017
ölçüsü3,96 Mb.
#2155
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   172

www.vivo-book.com 

 

194 



baĢı  üzərindəki  kimi  nur  saçır,  kare  formada  kəsilib,  ön 

hissədə  isə  saç  telləri  uzun  qalıb.  Qadın  çevrilir,  Kristianı 

görür və onun üzündə füsunkar və hərarətli təbəssüm peyda 

olur. 


– BağıĢla, – Kristian tələsdik donquldanır. 

О,  tələsik  salondan  keçib  gedir,  əl-üz  yuma 

çanaqlarının  yanında  dayanmıĢ  ağ  paltarlı  bərbərlərin 

yanından,  qadına  yaxınlaĢır.  Çox  uzaqda  dayanıblar  və 

onların nə haqda söhbət etdiklərini eĢitmirəm. SarıĢın qadın 

incə  tərzdə  Kristianla  salamlaĢır,  hər  iki  yanağını  öpür, 

biləyindən  tutur  və  onlar  coĢqulu  tərzdə  nə  haqdasa 

danıĢırlar. 

– Miss Stil? 

Qreta uğursuzca səsləyir. 

– Bir dəqiqə zəhmət olmazsa,  – gözlərimi Kristiandan 

və sarıĢın qadından çəkə bilmədən xahiĢ eləyirəm. 

Qadın  çevrilərək  mənə  doğru  baxır,  sanki  tanıĢıq. 

Üzündə füsunkar təbəssüm var. Mən cavab olaraq nəzakətlə 

dodaqlarımı uzadıram. 



www.vivo-book.com 

 

195 



Deyəsən,  nəyə  görəsə  Kristianın  kefi  pozulub.  O, 

sarıĢın  qadını  nəyəsə  inandırır,  qadın  geri  çəkilir  və 

təbəssümlə  əllərini  yuxarı  qaldırır.  Kristian  da  gülümsəyir: 

aydın məsələdir, onlar bir-birini yaxĢıca tanıyır. Bəlkə uzun 

müddət  bir  yerdə  iĢləyiblər?  Bəlkə  qadın  bu  gözəllik 

salonunu idarə eləyir? Onun amiranə görünüĢü var. 

Sonra  qəfildən  oyanıram,  elə  bil  divara  çırpılıram  və 

instinktiv  olaraq    ürəyimin  dərinliyindəki  qadının  kim 

olduğunu  anlayıram.  Odur.  Parlaq,  çox  da  gənc  olmayan, 

gözəl… 


Bu, missis Robinsondur. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


www.vivo-book.com 

 

196 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

5-ci fəsil 

 

– Qreta, mister Qrey kiminlə danıĢır? 




www.vivo-book.com 

 

197 



Ölmək  istəyirəm.  Bəsirətlər  içimi  doldurub  və 

təhtəlĢüurum  bağırır:  ―Qaç,  burdan  qaç!‖  Amma  sualı 

biganəliklə vermiĢəm. 

– А, bu, missis Linkoln. О, mister Qreylə Ģərik olaraq 

bu  salonun  sahibəsidir,  –  Qreta  mənə  hazırlıq  Ģəkildə    bu 

məlumatları verir. 

–  Missis  Linkoln?  –  Güman  ki,  missis  Robinson 

ərindən boĢanıb və hansısa bədbəxt kölə kiĢiyə ərə gedib. 

–  Bəli.  Adətən  o,  buralarda  görünmür,  amma  bu  gün 

əməkdaĢlarımızdan  biri  xəstələnib  və  missis  Linkoln  onu 

əvəz eləyir. 

– Missis Linkolnun adını bilirsiniz? 

Qreta mənə baxır, qaĢlarını qaldırır, üzünü turĢudur və 

al qırmızı dodaqlarını ĢiĢirir, sanki marağından təəccüblənib. 

Eh, deyəsən, çox ağ elədim? 

– Yelena, – Qreta demək olar ki, həvəssiz deyir. 

Qəribə  bir  rahatlıq  hissinə  bələnirəm,  çünki  altıncı 

hissim məni aldatmayıb. 

―Altıncı  hiss?  –  təhtəlĢüurum  iĢə  düĢür.  – 

DumanlanmamıĢ uĢaq intuisiyası. 




www.vivo-book.com 

 

198 



Оnlar hələ də nəyisə müzakirə eləyirlər. Kristian çılğın, 

coĢqulu  tərzdə  danıĢır.  Yelena  həyəcanlı  halda  qulaq  asır, 

baĢıyla  təsdiqləyir  və  üzünü  qırıĢdırır.  Budur  dodağını 

diĢlədi  və  barmaqları  ilə  ovucunu  sığallayır,  sanki 

sakitləĢmək  istəyir.  Bir  daha  baĢıyla  təsdiqləyir  və  Kristian 

mənə sarı boylanıb solğun Ģəkildə gülümsədi. 

Mən  yalnız  keyimiĢ  sifətimlə  gözümü  ona  zilləyə 

bilərəm.  Deyəsən,  Ģokdayam.  O  hansı  cəsarətlə  məni  bura 

gətirib? 

Qadın Kristiana nəsə deyir; о mənə gözucu baxır, sonra 

Yelenaya  sarı  çevrilir  və  cavab  verir.  Yelena  baĢıyla 

təsdiqləyir  və  fikirləĢirəm  ki,  qadın  ona  uğurlar  diləyir. 

Doğrudur,  dodaq  hərəkətlərindən  oxumanı  elə  də  yaxĢı 

bilmirəm. 

Kristian mənə doğru qayıdır. Üzündən həyəcan oxunur. 

Lənət  Ģeytana,  nahaq  yerə  mən…  Missis  Robinson  uzaq 

otağa sarı gedir və arxasınca qapını bağlayır. 

Kristian üzünü turĢudur. 

–  Hər  Ģey  qaydasındadır?  –  Səsindən  ehtiyatlılıq 

duyuram. 




www.vivo-book.com 

 

199 



–  Tam  yox.  Məni  tanıĢ  eləmək  istəmirdin?  –  soyuq 

tərzdə soruĢuram. 

Onun ağzı açıla qalır. Elə bil ayağının altından torpaq 

qaçıb. 


– FikirləĢirdim ki… 

– Noolar, ağıllı adamlar da bəzən… – Lazımi sözü tapa 

bilmirəm. – Burdan getmək istəyirəm. 

– Niyə? 


– Bilirsən niyə, – gözlərimi endirirəm. 

О, odlu baxıĢlarla mənə baxır. 

–  BağıĢla,  Аnа.  Onu  burda  görəcəyimi  gözləmirdim. 

Yelena heç vaxt bura gəlmir. О, Bravern-senterdə yeni salon 

açıb və adətən, orda oturur. Bu gün kimsə xəstələnib. 

Kəskin Ģəkildə çönür və qapıya sarı gedirəm. 

–  Qreta,  Frankoya  ehtiyacımız  qalmadı,  –  Kristian 

deyir və biz küçəyə çıxırıq. 

Qaçmaq  istəyirəm,  amma  bu  istəyimə  güc  gəlirəm. 

Uzaqlara-çox  uzaqlara  qaçmaq.  Həm  də  dəhĢətli  dərəcədə 

ağlamaq  istəyirəm.  Amma  hər  Ģeydən  çox  bu  sərsəm 

qlamurdan uzaqlaĢmaq istəyirəm. 




Yüklə 3,96 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   172




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə