Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
200 Biz Altıncı
avenyuyla gedirik. Qollarımı çarpazlamıĢam, baĢımı da əymiĢəm, ağacların budaqlarına toxunmamağa çalıĢıram. Beynimdə saysız suallardan burulğan baĢ qaldırıb, onlara hələ cavab yoxdur. Kristian sakitcə böyrümdə addımlayır, Ģüurumdasa müxtəlif fikirlər dolaĢır. О mənə toxunmur və onun tərəfindən bu zəkalı hərəkətdir. Görəsən, bu dəfə də mister Hiyləgər cavablardan yayınacaq? – Öz kölələrini bu salona gətirmisən? – sərt Ģəkildə maraqlanıram. – Bəzilərini gətirmiĢəm, – sakitcə cavab verir. – Leylanı da? – Hə. – Axı salon yeni görünür. – Təmiri bu yaxınlarda bitirmiĢəm. – Aydındı. Deməli, missis Robinson sənin bütün kölələrinlə üzləĢib? – Hə.
– Оnlar missis Robinson barədə bir Ģey bilirdi? – Yox. Heç biri. Ancaq sən. www.vivo-book.com
201 – Amma mən kölə deyiləm. – Yox, əlbəttə. Ayaq saxlayıram və üzümü ona çevirirəm. Onun geniĢ açılmıĢ gözlərindən qorxu oxunurdu. – Doğrudanmı sən bunun nə qədər iyrənc olduğunu anlamırsan? – Səsim qəzəbdən və hiddətdən titrəyir. – Hə. BağıĢla, – və o, üzünə peĢmançılıq ifadəsi verir (necə də nəzakətlidir!). – Saçımı
kəsdirmək istəyirəm, mümkünsə əməkdaĢlarının, ya da müĢtərilərinin olmadığı yerdə. О, xəstəhal tərzdə üzünü qırıĢdırır. – Hə, mən getməli oldum. Hələlik. – Sən məndən qaçmırsan, eləmi? Yox? – Yox. Mən, lənət Ģeytana, sadəcə, saçımı kəsdirmək istəyirəm. Hardasa. Mən bərbər kürsüsünə oturmaq istəyirəm, gözlərimi yumub bütün bu sənin yol yoldaĢın olan zəhrimarı unutmaq istəyirəm. О, ovcuyla saçına sığal çəkir. – Mən Frankonu evinə göndərə bilərəm, – o, sakitcə təklif eləyir. www.vivo-book.com
202 – Yelena çox cazibədardır. – Hə, düzdür, – həvəssiz razılaĢır. – Ġndi ərdədi? – Yox. Artıq beĢ ildi ki, boĢanıb. – Niyə bir yerdə deyilsiniz? – Çünki hər Ģey keçmiĢdə qalıb. Bunu sənə demiĢəm. Qəfildən alnını qırıĢdırır, barmağını yuxarı qaldırır, sonra cibindən ―blekberi‖ni çıxarır. Doğrudan da, telefon vibrasiya edir: zəngi eĢitməmiĢəm. – Hə, Uelç, – qıĢqırır və məlumatı dinləyir. Ġkinci avenyuda dayanmıĢıq. Mən cavan incə yarpaqlı pöhrəliyə baxıram. Yanımızdan ötən adamlarIn üzündən Ģənbə qayğıları yağır. Sözsüz, onlar öz Ģəxsi xəyallarını düĢünürlər. Maraqlıdır, deyə fikirləĢirəm, bu faciələrin sırasına qaçmıĢ kölə qız, adamın ağlını baĢından alan eks-dominant qadın və davranıĢı ABġ qanunlarında nəzərdə tutulan özəllik anlayıĢına uymayan kiĢi daxildirmi? – Yol qəzasında ölüb? Haçan? – Kristian düĢüncələrimi yarıda qoyur. www.vivo-book.com
203 Aa, kim? Qulağımı Ģəkləyirəm. – Hə də. Deməli, o düdəmə hər Ģeyi sonadək danıĢmayıb. O nəsə bilir. Doğrudanmı onun qıza heç yazığı gəlmir? – Kristian narazı halda baĢını yelləyir. – Ġndi hər Ģey aydınlaĢır… yox… indi baĢa düĢürəm o niyə bu haldadır, harda olduğunu demirəm. Kristian küçəni seyr edir, sanki nəsə axtarır və mən ixtiyarsız olaraq onun hərəkətlərini təkrarlayıram. Amma xüsusi bir Ģey sezmirəm. Elə həmin ağaclar, avtomobillər, öz iĢlərinə tələsən Ģəhərlilər. – О burdadı, – Kristian davam edir. – Bizi izləyir. Hə… Yox. Ġki, ya da dörd, iyirmi dörd, yeddi... Bunu hələ elan eləməmiĢəm. – Kristian baxıĢlarını mənə yönəldir. Nəyi elan eləməyib? Üzümü turĢuduram və o, ehtiyatla mənə baxır. – Nə?.. – pıçıldayır və rəngi ağarır. – Aydındı. Haçan? Ġndicə? Axı bu necə ola bilər?.. Heç bir bioqrafik məlumat yoxdu?.. Aydındı. E-maillə ad, ünvan və fotonu göndər, əgər varsa … iyirmi dörd, yeddi, bugünkü tarix. Teylorla əlaqəni kəsmə. – Kristian smartfonu söndürür. www.vivo-book.com
204 – Hə? – həyəcanla soruĢuram. O mənə nəsə deyəcəkmi? – Uelç idi. – O kimdi? – Cangüdənim. – Aydındı. Nə baĢ verib? – Üç ay əvvəl Leyla hansısa oğlanla birgə ərindən qaçıb, dörd ay əvvəlsə həmin oğlan yol qəzasında ölüb. – Oy… – Bu düdəmə, həkim, hər Ģeyi bilirmiĢ… – qəzəb və məyusluqla deyir o. – Dərd – Leylanın qəribə davranıĢının səbəbi də buymuĢ. Gedək.
O, ovcunu mənə uzadır və mən ixtiyarsız onun əlini tuturam. Amma elə həmin andaca ağlıma bir Ģey gəlir və əlimi geri dartıram. – Dayan, biz söhbəti bitirməmiĢik. ―Bizim‖ və onun, sənin missis Robinsonun haqqında. Kristian acıqlı halda üzünü qırıĢdırır.
www.vivo-book.com
205 – О, ―mənim missis Robinsonum‖ deyil. Bu haqda mənim evimdə söhbət eləyə bilərik. – Sənin evinə getmək istəmirəm. Sadəcə, saçımı kəsdirmək istəyirəm! – qıĢqırıram, yalnız saç kəsimində fikrimi cəmləĢdirmək istəyirəm… О, yenə də cibindən smartfonu çıxarır və nömrəni yığır. – Qreta, bu, Kristian Qreydir. Qoy Franko bir saatdan sonra evimə gəlsin. Missis Linkolna çatdır… YaxĢı. – О, smartfonu cibinə qoyur. – EĢitdin? Bərbər bir saat sonra gələcək. – Kristian! – donquldanıram. – АnasteyĢa, Leyla əsəb pozğunluğu keçirir. Bilmirəm o kimi təqib eləyir, səni, yoxsa məni və nə fikrə düĢüb. Ġndi səni evinə gedərik, pal-paltarını yığarıq və sən bizim evdə yaĢayarsan, Leylanı tapana qədər. – Bu nəyimə lazımdı? – Sənin təhlükəsizliyin üçün. – Axı…
Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|