Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
182 – Sən bunu istəyirsən, inkar eləmə, – Kristian pıçıldayır. Sifətim pörtür; ağlıma bu fikir gəlir ki, yəqin Leyla bu ağırlığın öhdəsindən gələ bilib. Dodaqlarım özü-özünə kip sıxılır. – Noolub? – qayğılı halda Kristian soruĢur. – Heç nə, – baĢımı yelləyirəm. – Di yaxĢı, Klodla tanıĢ olaram.
– Doğrudan? – Kristian inamsız halda soruĢur.
Onun sifəti iĢıqlanır. Elə bir görkəmi var ki, sanki lotereya udub, hərgah yüzə-yüz həyatında bircə dəfədə olsun lotereya bileti almayıb: çünki ehtiyacı olmayıb. – Hə, ilahi, əgər bu səni sevindirirsə, – gülümsəyirəm. О məni daha möhkəm qucaqlayır və yanağımdan öpür. – Heç təsəvvürünə də gətirə bilməzsən ki nə qədər, – pıçıldayır. – Hə, bu gün nəylə məĢğul olacağıq?
О, burnuyla saçlarıma dirənir və bədənim ürpənir. www.vivo-book.com
183 – Bu gün saçımı kəsdirmək istəyirdim, üstəlik, hmm, çeki nağdlaĢdırmalı və maĢın almalıyam. – А, tamamilə unutmuĢam! – qəfildən yadına gəlir və dodağını diĢləyir. Sonra əlini cibinə atır və ―Audi‖nin açarını çıxarır. – MaĢın burdadı, – sakitcə deyir. – Necə yəni burdadı? – acıqlı halda soruĢuram.
Lənət olsun! Hirsliyəm. Bu nə həddir! – Teylor dünən gətirib. Ağzımı açıram, qapadıram və hərəkətləri iki dəfə təkrarlayıram, amma nəsə deməyə gücüm çatmır. О, maĢını mənə qaytarır. Lənət Ģeytana! Niyə bu ağlıma gəlməyib? Noolar, bu oyunda iki oyunçu var. Cins Ģalvarımın arxa cibinə əl atıram və içində çek olan zərfi çıxarıram. – Bu da sənin çekin. Kristian heyrətlə mənə baxır, sonra özünün verdiyi zərfi tanıyaraq ovuclarını yuxarı qaldırır və geriyə addımlayır. – Yox, yox. Bu sənin pullarındı.
www.vivo-book.com
184 – Yox, mənim deyil. Mən maĢını səndən satın almaq istəyirəm. Sifətinin ifadəsi anidən dəyiĢir. Qəzəb aydın Ģəkildə oxunur, hə, qəzəb. – Yox, AnasteyĢa. Bu sənin pulun, sənin maĢınındı, – acıqlı halda bildirir. – Yox, Kristian. Pul mənim, maĢın sənindi. MaĢını səndən satın alıram. – Bu maĢını səni təhsilini baĢa vurman münasibətilə hədiyyə eləmiĢəm. – Əgər mənə qələm bağıĢlasaydın, bu normal hədiyyə olardı. ―Audi‖ isə baĢqa məsələ. – Sən, doğrudan da mənimlə bəhsə girmək istəyirsən? – Yox.
– Di yaxĢı, bu da açarlar, götür! – Komodun üstünə qoyur.
– Mən bunu nəzərdə tutmurdum! – Müzakirəni bitir, АnasteyĢa. Səbir kasamı daĢdırma. www.vivo-book.com
185 QaĢ-qabaqlı halda ona baxıram, sonra ağlım yerinə gəlir. Zərfi götürərək onu ikiyə bölürəm, sonra cırdığım kağız parçalarını zibil qutusuna atıram. Of, ləzzət! Kristian biganə halda dayanıb, amma mən bilirəm, fitili yandırmıĢam və indi ondan uzaq durmalıyam. О, çənəsini sığallayır. – Siz həmiĢəki kimi, dava-dalaĢ axtarırsınız, miss Stil, – Kristian quru tərzdə bildirir, kəskin Ģəkildə çönür və o biri otağa gedir.
Belə bir reaksiyanı əsla gözləmirdim. DüĢünürdüm ki, əməlli-baĢlı qiyamət qopacaq. Aynaya baxıram və saçımı quyruq Ģəklində yığmaq qərarına gəlirəm. Maraq məni öldürür. Mister Qrey nəylə məĢğuldur? Otağa girirəm. О, telefonla danıĢır. – Hə, iyirmi dörd min dollar. Təcili. О, laqeyd tərzdə mənə baxır. – YaxĢı. Bazar ertəsi? Əla… Bu qədər, Andrea. Mobil telefonu acıqlı halda qapatdı. www.vivo-book.com
186 – Pullar bazar ertəsi sənin bank hesabına oturacaq. Mənə bu cür fokuslar lazım deyil.
О, qəzəbdən partlayır, amma vecimə də deyil. – Ġyirmi dörd min dollar! – Demək olar ki, qıĢqırıram. – Bank hesabımı hardan bilirsən? Qəzəbim onu heyrətləndirir. – Sənin haqqında hər Ģey bilirəm, AnasteyĢa, – sakitcə deyir o. – Mənim maĢınım iyirmi dörd min dollar dəyərində deyildi. – Ümumən səninlə razıyam, amma bazarın öz qanunları var. Qiymət sənin alıcı, yaxud satıcı olmağından asılıdır. Hansısa dəli bu təkərli tabutu almaq istəyinə düĢmüĢdü və bundan ötrü nə qədər desən ödəməyə hazır idi. Ola bilsin ki, kolleksiyaçıydı. Mənə inanmırsansa, Teylordan soruĢ. Ġnamsız halda ona baxıram, osa mənə – iki qəzəbli və tərs sərsəm.
www.vivo-book.com
187 Və bu an mən cazibəni duyuram: aramızda elektrik cərəyanı yaranır; о bizi bir-birimizə doğru yaxınlaĢdırır. Qəfildən Kristian məni qucaqlayır, acgözlüklə, rəhmsizcəsinə dodaqlarımdan öpür. Onun gərilmiĢ ovucu ombamdan yapıĢıb və məni öz ombasına sıxıb; o biri əli saçımdan tutub baĢımı geri çəkir. Mən də barmaqlarımı Kristianın saçlarına keçirmiĢəm və möhkəm tutub buraxmıram. O, bədəniylə mənə sürtünür, onun kəsik tənəffüsünü eĢidirəm. Kristianın necə ehtiraslandığını duyuram. O məni istəyir və xoĢbəxtlikdən baĢım fırlanır, sevincdən əriyirəm: axı mən ona lazımam. – Niyə, niyə mənimlə mübahisə eləyirsən? – çılğın öpüĢlər arasında mızıldanır o. Damarlarımdakı qan cuĢa gəlir. Doğrudanmı o həmiĢə mənə belə təsir göstərəcək? Mənsə ona? – Çünki bacarıram.
Uzun-uzadı öpüĢdən boğuluram. Görmür, amma dərimlə onun təbəssümünü duyuram. Kristian alnını alnıma dirəyib. Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|